Kaliber: 7,62 mm

Amunicja: 7,62x25 Tokariew

Masa własna: 0,854 kg bez magazynka, 0,938 kg z pełnym magazynkiem

Długość całkowita: 195 mm

Wysokość: 123 mm

Długość linii celowniczej: 156 mm

Długość lufy: 116 mm

Prędkość początkowa: 420 m/s

Zasilanie: magazynek na 8 naboi

Szybkostrzelność: 32 strz./min

Zasięg skuteczny: 50 m

Pistolet opracowany przez Fiodora W. Tokariewa i zgłoszony do konkursu na broń przyboczną z 1930 roku.
Konstrukcja ta została uznana za najlepszą spośród zgłoszonych, (rodzime konstrukcje opracowane przez S.A. Korowina, S.A. Priłuckiego oraz zagraniczne pistolety Walther, Parabellum i Browning), a pistolet otrzymał oznaczenie TT wz. 1930 (TT pochodziło od skrótu Tokariew-Tuła).
Niewielka produkcja od 1930 roku, a po dopracowaniu konstrukcji (głownie zmodernizowano mechanizm uderzeniowo-spustowy, szkielet i lufę) w 1933 roku ruszyła masowa produkcja pod oznaczeniem zmienionym na TT wz. 1933.

Pistolet samopowtarzalny, działający na zasadzie wykorzystania energii krótkiego odrzutu lufy.
Ryglowany pierścieniami na lufie za pomocą łącznika umieszczonego w tylnej części lufy, (system ryglowania wzorowany na amerykańskim pistolecie Colt M1911). Lufa miała 4 bruzdy prawoskrętne o skoku 240 mm.
Oddzielny moduł kurka i mechanizmu zamkowego, sprężyna kurka w jego wnętrzu. Napięcie kurka na ząb bezpieczeństwa.
Brak mechanizmu samonapinania. Celownik i muszka stałe, ustawione na odległość 25 m.