Załoga: 2 osoby
Masa własna: 612 kg
Masa całkowita: 890-1120 kg (w zależności od wersji)
Rozpiętość: 11,4 m
Długość: 8,17 m
Wysokość: 3 m
Powierzchnia nośna: 33,15 m²
Jednostka napędowa: 5-cylindrowy, gwiazdowy, chłodzony powietrzem, typu Szwiecow M-11D/K o mocy 125 KM
Prędkość maksymalna: 156 km/h
Pułap: 3500 m
Zasięg: 400 km

Radziecki samolot bombowy skonstruowany w 1927 roku przez biuro konstrukcyjne Nikołaja Nikołajewicza Polikarpowa.
Produkowany seryjnie od 1930 roku. Pierwotnie służył jako maszyna szkolna, ale podczas wojny znalazł zastosowanie jako maszyna łącznikowa, sanitarna, a nawet lekki bombowiec nocny.

Jednosilnikowy zastrzałowy dwupłat o konstrukcji drewnianej krytej płótnem. Stałe klasyczne podwozie z płozą ogonową.
Wersja bombowca nocnego zabierała w drugiej kabinie karabin maszynowy kalibru 7,62 mm a na zewnętrznych zaczepach można było podwiesić ładunek bomb o masie 250 kg.

Ludowe Wojsko Polskie używało wersji szkolno-łącznikowej, a w 2 pułku nocnych bombowców używano wersję bombową.