Kaliber: 50 mm
Masa: 9,3 kg na stanowisku, 12 kg w transporcie
Długość lufy: 630 mm (L/12,6) lufa z zamkiem, 525 mm przewód lufy
Kąt ostrzału w elewacji: +45° lub +82°
Kąt ostrzału w azymucie: 15° przy kącie podniesienia lufy 45° lub 6° przy kącie podniesienia lufy 82°
Masa pocisku: 0,85 kg
Prędkość wylotowa: 96 m/s
Donośność: minimalna 100 m, maksymalna 800 m
Szybkostrzelność: 30 strz./min

Lekki moździerz opracowany przez zespół pod kierownictwem W. N. Szamarina. Donośność regulowana poprzez upuszczanie gazów przez boczny otwór w lufie. W produkcji dwójnogu i podstawy zastosowano nowoczesną technologię tłoczenia elementów z blachy w miejsce obróbki skrawaniem. Konstruktorom udało się także zmniejszyć masę broni na stanowisku bojowym.

W Ludowym Wojsku Polskim według etatu Dywizji Piechoty z 1944 roku pluton moździerzy po 2 moździerze kalibru 50 mm przydzielony do każdej kompanii piechoty.