Kaliber: 45 mm
Amunicja: 45x310R
Masa: 560 kg na stanowisku, 1200 kg w transporcie (z przodkiem)
Masa lufy: 113,6 kg
Długość całkowita działa: 4020 mm
Wysokość linii ognia: 701 mm
Długość lufy: 2070 mm
Kat ostrzału w azymucie: 60°
Kąt ostrzału w elewacji: od -8° do +25°
Szybkostrzelność: 20 strz./min

W stosunku do pierwszej radzieckiej 45 mm armaty przeciwpancernej wz. 32 zastosowano inne zawieszenie, dysponujące lepszą amortyzacją, co pozwalało na podniesienie prędkości holowania działa do 50 km/h.
Modyfikacji poddano także przyrządy celownicze oraz mechanizm naprowadzania.

Armata przeciwpancerna z półautomatycznym zamkiem klinowym. Oporopowrotnik hydrauliczno-pneumatyczny. Tarcza chroniąca obsługę o grubości 4,5 mm. Łoże dolne i zawieszenie dostosowana do trakcji motorowej - holowanie z prędkością do 50 km/h. Najczęściej jednak stosowano zaprzęg dwukonny, holujący armatę z wykorzystaniem przodka. Obsługa 5-6 osób.

Amunicja:
Przeciwpancerna B-240
Masa naboju: 2,44 kg
Masa pocisku: 1,43 kg
Prędkość wylotowa: 820 m/s

Odłamkowo-burząca O-240
Masa naboju: 2,91 kg
Masa pocisku: 2,14 kg
Prędkość wylotowa: 335 m/s
Donośność: 4200 m
Ogniem pośrednim można było strzelać na odległość 8800 m.

W Ludowym Wojsku Polskim według etatu Dywizji Piechoty z 1944 roku pluton dział po 2 armaty kalibru 45 mm przydzielony do każdego batalionu piechoty oraz dodatkowo bateria dział po 6 armat kalibru 45 mm przydzielona do każdego pułku piechoty.