Kaliber: 57 mm
Amunicja: 57x480R
Masa: 1123 kg na stanowisku, 1780 kg w transporcie (z przodkiem)
Masa lufy: 340 kg
Wymiary: 6795 x 1697 x 1375 mm
Wysokość linii ognia: 875 mm
Długość lufy: 4162 mm
Kat ostrzału w azymucie: 54°
Kąt ostrzału w elewacji: od -5° do +25°
Szybkostrzelność 15 strz./min

W związku z pojawianiem się na froncie coraz lepiej opancerzonych czołgów niemieckich latem 1943 roku, powrócono do koncepcji produkcji długolufowej armaty przeciwpancernej wz. 1941 (ZIS-2) kalibru 57 mm. Konstrukcję w maksymalnym stopniu zunifikowano z produkowaną masowo armatą dywizyjna wz. 1942 (ZIS-3) kalibru 76 mm.
Działo przyjęto na uzbrojenie 15 lipca 1943 roku, a produkcję seryjną podjęły Zakłady Nr 92 im. Stalina w Gorkim oraz Zakłady Nr 235 "Bolszewik".

Armata przeciwpancerna z półautomatycznym zamkiem klinowym. Zastosowano hydrauliczny opornik i hydropneumatyczny powrotnik o skoku 970-1100 mm. Tarcza chroniąca obsługę o grubości 4-5 mm. Przyrządy celownicze umieszczone po lewej stronie działa.
Łoże dolne dwuogonowe, rozstawne, dostosowane do trakcji motorowej - holowanie z prędkością do 50 km/h. Rozwarcie rurowych ogonów działa powodowało zablokowanie zawieszenia ogumionych kół. Przodek mieścił 24 naboje. Obsługa 6-7 osób.

Amunicja:

Przeciwpancerna BR-271
Masa pocisku: 3,14 kg
Prędkość wylotowa: 990 m/s
Przebijalność pancerza dla płyty ustawionej pionowo:
     500 m - 100 mm
   1000 m -   80 mm
   1500 m -   60 mm

Przeciwpancerna rdzeniowa BR-271P
Masa pocisku: 1,8 kg
Prędkość wylotowa: 1270 m/s
Przebijalność pancerza dla płyty ustawionej pionowo:
     500 m - 145 mm
   1000 m - 105 mm

Odłamkowo-burząca O-271
Masa pocisku: 3,75 kg
Prędkość wylotowa: 700 m/s
Donośność: 8400 m

W Ludowym Wojsku Polskim armaty tego typu stanowiły uzbrojenie trzypułkowych Brygad Artylerii Przeciwpancernej - dwa z tych pułków miały na stanie dwa trzybateryjne dywizjony armat przeciwpancernych kalibru 57 mm (łącznie 24 działa).