Kaliber: 121,92 mm
Amunicja: 122x284R
Masa: 2450 kg na stanowisku, 3100 kg w transporcie (z przodkiem)
Masa lufy: 691 kg
Masa zamka: 34 kg
Wymiary: 5900 x 1975 x 1820 mm, prześwit 330 mm
Wysokość linii ognia: 1200 mm
Długość lufy: 2800 mm (z nasadą zamkową - część bruzdowana 2278 mm)
Kat ostrzału w azymucie: 57°
Kąt ostrzału w elewacji: od -3° do +63,5° stopnia
Szybkostrzelność: 6 strz./min

Radziecka haubica polowa opracowana w drugiej połowie lat 30-tych przez zespół konstruktorów pod kierownictwem Fiodora F. Pietrowa. Projekt został zatwierdzony w 1937 roku.
Dla przyspieszenia prac konstrukcyjnych zastosowano elementy z już istniejących działa jak np. zamek od 122 mm haubicy polowej wz. 1910/30, celownik od 152 mm haubicoarmaty wz. 1937 (MŁ-20), a koła od 76 mm armaty dywizyjnej wz. 1936.
Po przeprowadzeniu prób prototypu ukończonego w kwietniu 1938 roku nowe działo zostało przyjęte na uzbrojenie pod koniec tego samego roku. W latach 1940-1945 wyprodukowano ok. 17500 egzemplarzy.

Haubica polowa z zamkiem śrubowym, który był wyposażony w mechanizm ręcznego otwierania i zamykania oraz kurkowy mechanizm odpalający uruchamiany sznurem. Lufa o 36 prawoskrętnych bruzdach składa się z monoblokowej rury rdzeniowej, płaszcza i nakręcanej nasady zamkowej.
Zastosowano hydrauliczny opornik i hydropneumatyczny powrotnik o skoku 960-1100 mm. Kołyska typu cylindryczno-korytkowego. Tarcza ochronna o grubości 3,5 mm. Śrubowy mechanizm kierunkowy znajduje się z lewej strony działa, a łukowy mechanizm podniesieniowy z prawej strony.
Łoże dolne, dwuogonowe, rozstawne ze skrzynkowymi ogonami (początkowo nitowanymi, a następnie spawanymi) zakończonymi lemieszami. Zawieszenie kół za pomocą poprzecznego resora piórowego, wyłączanego poprzez rozwarcie ognonów działa przy zajmowaniu stanowiska bojowego.
Trakcja motorowa za samochodem ciężarowym lub ciągnikiem gąsienicowym - prędkość holowania do 50 km/h. Koła metalowe typu samochodowego, z ogumieniem wypełnionym masą gąbczastą, zaopatrzone w bębnowe hamulce.
Amunicja rozdzielnego ładowania ze zmiennym ładunkiem miotającym umieszczonym w woreczkach. Obsługa 6-8 żołnierzy.

Amunicja:
Odłamkowo-burząca OF-462
Masa pocisku: 21,76 kg
Masa ładunku wybuchowego: 4,7 kg TNT
Zapalnik: RGM
Prędkość wylotowa: 515 m/s
Donośność: 11800 m

W Ludowym Wojsku Polskim haubice tego typu były używane w dywizyjnych pułkach artylerii lekkiej oraz w armijnych Brygadach Artylerii Haubic. W maju 1945 roku LWP posiadało 296 egzemplarzy, z czego 177 w 1. Armii oraz 48 w 2. Armii.