Ręczny karabin maszynowy DP wz. 1928 oraz DPM wz. 1944
Kaliber: 7,62 mm
Amunicja: 7,62x54R
Masa własna: 10 kg bez magazynka, 11,2 kg z pełnym magazynkiem
Długość całkowita: 1266 mm
Długość lufy: 605 mm
Prędkość wylotowa: 840 m/s
Zasilanie: magazynek talerzowy, poziomy na 47 naboi
Szybkostrzelność: 500-600 strz./min
Opracowany przez Wasilija A. Diegtiariowa i przyjęty na uzbrojenie w 1927 roku.
Samoczynny na zasadzie odprowadzania gazów przez boczny otwór w lufie.
Ryglowanie za pomocą dwóch symetrycznych rygli odchylających się w płaszczyźnie poziomej.
Zasilanie z ułożonego poziomo magazynka talerzowego o pojemności47 naboi.
Mechanizm spustowy umożliwia tylko prowadzenie ognia ciągłego. Celownik krzywkowy wyskalowany do 1500 m, muszka półkolista. W pionowym
gnieździe kolby umieszczona jest smarowniczka ze szczoteczką do konserwacji zamka.
Lufa połączona bagnetowo co umożliwia jej wymianę.
W 1944 roku powstał zmodernizowany ręczny karabin maszynowy przyjęty na uzbrojenie pod oznaczeniem DPM wz. 1944.
W konstrukcji broni przeniesiono do tyłu (za suwadło) sprężynę powrotną, zastąpiono bezpiecznik automatyczny bezpiecznikiem nastawnym,
wzmocniono kluczowe podzespoły, dodano obrotowe mocowanie dwójnogu, zmodyfikowano kształt kolby i wprowadzono chwyt pistoletowy.
|