Meldunek bojowy nr 044 Op. szefa sztabu 1 Polskiej Dywizji Piechoty im. T. Kościuszki
do dowództwa 33 armii o przebiegu i wynikach natarcia dywizji w bitwie pod Lenino.

1943 r., październik 13, godz. 15.00 [Nikołajewka]. - Meldunek bojowy nr 044 Op. szefa sztabu 1 Polskiej Dywizji Piechoty im. T. Kościuszki do dowództwa 33 armii o przebiegu i wynikach natarcia dywizji w bitwie pod Lenino. Mapa.


1. Przed frontem 1 DP 12.X.1943 r. broniło się do 2 baonów 688 pułku piechoty 337 DP wzmocnionych bronią, automatyczną, miotaczami min i artylerią. 4-8.X.1943 r, przybyło uzupełnienie około 500 ludzi, w te] liczbie około 300 ludzi 261 pułku piechoty 13 DP. Saperskie umocnienia: okopy o pełnym profilu, rowy łączące, DSB, schrony, przeszkody z drutu kolczastego w jeden lub dwa rzędy. O godz. 12.00 lotnictwo nieprzyjaciela grupami 32-24 samolotów działało w szyku bojowym. Naliczono 178 przelotów samolotów.

2. 1 DP po jednogodzinnym przygotowaniu artyleryjskim o 10.20 dnia 12.X.1943 r. przeszła do natarcia na odcinku (wył.) Sysojewo, (wył.) Lenino i u schyłku dnia, pokonując silny ogniowy opór przeciwnika i przeciwnatarcie do dwóch kompanii z działami samochodowymi, zajęła Połzuchy, północno-wschodnią część Trigubowa.
2 pułk piechoty po przygotowaniu artyleryjskim sforsował rz. Miereję i pokonując opór ogniowy nieprzyjaciela wdarł się do okopów wroga i posuwając się naprzód spotkał silny opór we wsi Połzuchy, ale o godz. 21.00 zajął Połzuchy ze wzgórzami i wąwozem na południe.
Straty: zabitych 200, rannych 500, zaginęło 200.
1 pułk piechoty o godz. 6.00 dnia 12.X.ł943 r. po 10-minutowej nawale artyleryjskiej 1 baonem próbował forsować rz. Miereję, jednak próba nie udała się. O godz. 10.20 po jednogodzinnym przygotowaniu artyleryjskim sforsował rz. Miereję i z początku napotkał nieznaczny opór ogniowy przeciwnika, następnie silny ogień ze wzg. 215,5 i Trigubowa. Zdobył następnie wzg. 215,5 i w końcu dnia 12.X z zachodniego skraju Trigubowa nacierał na północną i północno-wschodnią część Trigubowa, gdzie został w ciągu nocy zluzowany przez 3 pułk piechoty.
Z 1 pułku piechoty pozostał: jeden baon strzelecki, jedna kompania ckm, dwie baterie 82 mm moździerzy, dwie baterie 120 mm moździerzy, jeden pluton rusznic przeciwpancernych, jedna bateria artylerii 45 mm, jedna bateria artylerii 76 mm.
3 pułk piechoty w ciągu 12.X.1943 r. nie brał czynnego udziału w boju i znajdował się w drugim rzucie dywizji. Straty: zabitych 9, rannych 21.
1 pal wspierał 1 pułk piechoty. Straty: zabitych 7, rannych 10, koni zabitych 6. Uszkodzono 1 działo i dwie stacje radiowe. W poszczególnych pododdziałach zabitych 22, rannych 45.

3. 1 pułk czołgów po przeprawieniu pierwszego rzutu piechoty przeprawił się na zachodni brzeg rz. Miereja i towarzyszył piechocie.
Straty: uszkodzone na minach 2 czołgi, zabitych - 1, rannych - 4.
1 DP przydzielono 67 brygadę haubic; wspierało ją dwa pułki artylerii i jeden pułk moździerzy.

4. Zniszczono ogniem artylerii: schronów bojowych 10, punktów obserwacyjnych 5.
Zniszczono: 1 baterię 120 mm, ckm 17, baterii artylerii przeciwpancernej 3, dział przeciwpancernych 1, baterii moździerzy 2, dział samochodowych 5, dział piechoty 4, baterii 75 mm 1, moździerzy 81 mm 1.
Zniszczono: ckm 6, baterii dział przeciwpancernych 2, baterii 75 mm 2, do dwóch kompanii piechoty. Wzięto do niewoli 70 ludzi.

5. Zaopatrzenie: pocisków - 0,6 jednostki ognia, naboi do kb - 0,3 jednostki ognia, sucharów - 3 rd, chleba - 0,5 rd, kaszy --1,5 rd, tłuszczu - 5,0, konserw - 5,2, cukru - 8,9, benzyny nr 12 - 6,3 jednostek, benzyny kw 70 - 6, antola - 1,4.


                                                                                                                                             Szef Sztabu 1 Polskiej Dywizji Piechoty im. T. Kościuszki
                                                                                                                                                                            M. Łagodziński, płk

CAIV, 1 DP b, s. 1.