Sprawozdanie dowódcy kompanii fizylierów do szefa I oddziału sztabu
1 Polskiej Dywizji Piechoty im. T. Kościuszki z działań bojowych kompanii w rejonie Lenino
w dniach 12 i 13 październka 1943 r.

1943 r., październik 15 [Nikolajewka]. - Sprawozdanie dowódcy kompanii fizylierów do szefa I oddziału sztabu 1 Polskiej Dywizji Piechoty im. T. Kościuszki z działań bojowych kompanii w rejonie Lenino w dniach 12 i 13 październka 1943 r.


Zgodnie z rozkazem sztabu kompania wydzieliła dwie drużyny do pułków dla konwojowania jeńców do sztabu dywizji. Pozostali wyruszyli dnia 12.X o godz. 16.00 na wyznaczone miejsce.
Kompania przybyła na miejsce o godz. 20.00 i rozlokowała się w krzakach w odległości 600 m na północny wschód od wsi Nikolenki. Po zawiadomieniu sztabu o przybyciu na miejsce kompania otrzymała rozkaz pozostania na tym miejscu i przysłania reszty dla pełnienia służby przy oddziałach sztabu.
Na zajmowanej pozycji zostały wykopane schrony przeciwlotnicze i ziemianki. Łączność ze sztabem utrzymywano nieprzerwanie. W wysyłanych meldunkach prosiłem o wydanie rozporządzenia do dalszej działalności, lecz żadnych rozkazów nie otrzymałem aż do godz. 3.00 14.X, kiedy otrzymałem rozkaz wyruszenia do wsi Nikołajewka.
Na zajmowanej pozycji kompania była ostrzeliwana przez artylerię nieprzyjaciela, ale strat w ludziach i sprzęcie nie było. Warta pełniąca służbę przy sztabie, znajdując się na samochodzie wracającym z linii frontu, uległa bombardowaniu przez lotnictwo nieprzyjacielskie. W rezultacie samochód został spalony, a w nim poniosła śmierć szer. Aniela Krzywoń, zaś ranne zostały szer. Figura i Karczewska; jedynie szer. Wysocka wyskoczyła z płonącego samochodu, zostawiając w nim broń i swój sprzęt.
Drużyna druga drugiego plutonu (druż. Mańkowska), która była przydzielona do 2 pułku piechoty, zajmowała się konwojowaniem jeńców i prócz tego zorganizowała pierwszą pomoc rannym oficerom i żołnierzom.
Znajdując się w pierwszej linii pododdziałów 2 pułku piechoty, szeregowe tej drużyny wyniosły z pola walki około 200 rannych i udzieliły im pierwszej pomocy oraz odesłały na tyły.
O drużynie trzeciego plutonu wysłanej do 1 pułku piechoty do tej chwili nie ma żadnych wiadomości.
Opatrywaniem kilku rannych zajmowała się st. strz. J. Diuk i szer. Buszła, które przypadkowo znalazły się na linii frontu.
Straty broni: 3 karabiny snajperskie, pistolet maszynowy.
Straty w sprzęcie: 6 łopatek saperskich, 4 łopaty wielkie, 7 masek przeciwgazowych, 8 magazynków zapasowych, sprzęt bojowy znajdujący się w drużynie zaginionej bez wieści, a mianowicie: 10 pistoletów maszynowych, 10 łopatek saperskich, 1 siekiera, 10 masek przeciwgazowych i pełne umundurowanie.


Dowódca Kompanii Fizylierów Br. Orłowski

CAW, l DP 6, s. 19-20.