Formowanie:
Formowanie dywizji przeprowadzono na podstawie rozkazu Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego nr 8 z dnia 20 sierpnia 1944 r. Rejonem formowania była Włodawa wraz z okolicznymi wsiami Różanka, Adampol, Suszno.

Dowódcy:
06.09.1944 - 05.10.1945 - płk Benedykt Nestorowicz

Szefowie sztabu:
10.09.1944 - do końca wojny - płk Sergiusz Dworiecki

Zaprzysiężenie:
29.10.1944 - Włodawa

Nazwy i odznaczenia:
Odznaczona dekretem Rady Najwyższej ZSRR i rozkazem dowództwa 2 Armii nr 133 z dnia 04.07.1945 r. Orderem Czerwonego Sztandaru.
Rozkazem nr 208 Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego z dnia 14.09.1945 r. odznaczona krzyżem Grunwaldu III klasy, Rozkazem NDWP otrzymała nazwę Łużyckiej


Skład dywizji:

dowództwo 2 dywizji artylerii
bateria dowodzenia dywizji
- 6 brygada artylerii lekkiej
     - 43 pułk artylerii lekkiej
     - 45 pułk artylerii lekkiej
     - 48 pułk artylerii lekkiej
- 7 brygada artylerii haubic
     - 44 pułk artylerii haubic
     - 47 pułk artylerii haubic
     - 50 pułk artylerii haubic
- 8 brygada artylerii ciężkiej
     - 1 dywizjon
     - 2 dywizjon
     - 3 dywizjon
- 6 dywizjon artyleryjskiego rozpoznania pomiarowego
- 4 batalion transportowo - samochodowy
- 26 ruchome warsztaty naprawy samochodów
- dywizyjne warsztaty uzbrojenia
- warsztaty mundurowe
- 5 kompania sanitarna
- 19 piekarnia polowa
- 3068 poczta polowa
- 1892 kasa banku polowego

Dyslokacje i walki:

Przełom stycznia i lutego 1945 r., dywizja marszem (bez 8 BAC) przerzucona z Włodawy przez Piaski, Lublin, Puławy, Zwoleń do Radomia. 8 BAC przemieszcza się z Włodawy do Dęblina transportem kolejowym, następnie środkami własnymi do Radomia.

23.02.1945 - 27.02.1945 - dalsza część przemarszu prowadziła przez Tomaszów Mazowiecki, Łódź, Łęczycę, Kłodawę, Gniezno, Wągrowiec, Czarnków w rejon miejscowości Człopa (25km na płn od Krzyża). 6 BAL i 7 BAH przebyły trasę środkami własnymi, 8 BAC transportem kolejowym (transport tej ostatniej się opóźnił i do celu dotarła dopiero pod koniec 1 marca, przez co nie wzięła udziału w walkach pod Drawnem).

Operacja Pomorska
1-2.03.1945 - udział w walkach pod Drawnem. 2.DArt została podporządkowana dowódcy 3 Armii Uderzeniowej i weszła (bez 6 BAL, która podlegała dowódcy 79 korpusu armijnemu, a ten przydzielił ją 171.DP) w skład 4 korpusu artylerii przełamania.

9-14.03.1945 - działania bojowe w rejonie Chlebowa. 7 BAH oraz 8 BAC zostają ponownie podporządkowane dowódcy 4 korpusu artylerii przełamania i wspierają działania 47 armii. Od 10 marca Niemcy wykonali szereg kontrataków wypierając oddziały radzieckiej piechoty z Chlebowa i folwarku Brudzewo. 7 BAH i 8 BAC otrzymują rozkaz utrzymania stanowisk za wszelką cenę, wykorzystując nawet broń ręczną.

5-13.03.1945 - udział 6 BAL w walkach w okolicach Świdwina i Trzebiatowa. Brygada zostaje podporządkowana dowódcy artylerii 7 korpusu armijnego, a jeden pułk pozostaje do dyspozycji dowódcy artylerii 3 AU. 6 BAL zamykał drogę Niemcom, którzy desperacko próbowali wyrwać się z okrążenia. Prowadzono intensywne walki, m.in. 6 marca około 500 osobowy oddział niemieckich żołnierzy zaatakował pozycje sztabu i 43 pal, dochodzi do walki wręcz. 8 marca Niemcom udało się wedrzeć na stanowiska ogniowe 5 i 6 baterii. W wyniku kontrataku działa zostały odbite (choć w stanie uszkodzonym).

15-20.03.1945 - udział 2 DA w likwidacji przyczółka w rejonie Dąbia Szczecińskiego, wyjście na wschodni brzeg Odry. Wsparcie ogniowe na rzecz 125 korpusu armijnego 47 armii pod Chlebowem, odpieranie kontrataków w rejonie Dąbia.
8 Brygada Artylerii Ciężkiej ostrzeliwuje stację kolejową i koszary w Szczecinie.

Operacja Berlińska
23.03-09.04.1945 r. Przerzucenie dywizji z Pomorza na Dolny Śląsk. 6 BAL i 7 BAH wykonały przejazd transportem samochodowym przez Myślibórz, Krzeszyce, Świebodzin, Sulechów, Wschową, Rawicz, Trzebnicę, Ścinawę do Bieńczyc. 8 BAC od Myśliborza przez Pniewy, Poznań, Środę, Krotoszyn do Oleśnicy przemieściła się transportem kolejowym. Od Trzebnicy trasa i sposób przejazdu taki sam jak dla pozostałych brygad. Podporządkowanie dowódcy 2 Armii Wojska Polskiego.

16-17.04.1945 r. Przełamanie niemieckiej obrony na Nysie Łużyckiej. 6 BAL i 8 BAC wspierały atak w składzie armijnej grupy artylerii, 7 BAH w składzie pułkowych i dywizyjnych grup artylerii 8. i 9.Dywizji Piechoty. Przeprawienie się na zachodni brzeg Nysy

18-21.04.1945 r. Odparcie przeciwuderzenia na rubieży Niesky - Ődernitz - Wehrkirch, walki z bronią pancerną wroga. Przejście 8.DP, 8 BAC wraz z 44 i 50 pah (7 BAH) do obrony na rubieży Zischelmuhle, Sproitz, Quitzdorf, Cana, Ober Horka. Następnie natarcie w kierunku Drezna.

22.04 - 5.05.1945 r. Bitwa pod Budziszynem.
W wyniku przeprowadzonego na wschód od Budziszyna niemieckiego uderzenia 2 AWP i 2.DArt zostają przepołowione. 7 i 8 brygada znalazły się po zachodniej części wyłomu, 6 po wschodniej. 6 BAL będąc pod zmasowanym ogniem wroga stacza ciężkie boje z piechotą, czołgami, działami pancernymi na rubieży Niesky - Wehrkirch. Brygada ponosi ciężkie straty, ale skutecznie broni swoich stanowisk.
Następnie wspiera oddziały 7.DP. 8 BAC prowadząc ogień na wprost z rejonu Lubachau odpiera ataki czołgów i uniemożliwia im sforsowanie Szprewy w rejoni Burk. 7 BAH odpiera ataki pod Kronforstehen i uczestniczyła w szczególnie ciężkich bojach pod Drei Kretschen (44 pah). Brygada artylerii haubic oraz brygada artylerii ciężkiej prowadzą następnie zacięte boje na północ od Budziszyna, wielokrotnie odpierając ataki piechoty i czołgów wroga. Sytuacja była poważna, bowiem brakowało amunicji i paliwa. Do tego trzeba było odpierać silne ataki lotnictwa. Jako przykład można podać działania 47 pah w rejonie Luppedubrau. Ataku czołgów i piechoty zmechanizowanej nie wytrzymały 34 i 36 pułk piechoty, (8.DP) i opuściły zajmowane pozycje. Działa 1 baterii zostały pozbawione zupełnie osłony piechoty, trzeba było błyskawicznie organizować obronę wykorzystując plutony dowodzenia 1 dywizjonu i 1 baterii. 1 bateria prowadziła walkę do ostatniego pocisku, tracąc 1 działo, pozostałe trzy pod ostrzałem wroga udało się wycofać. Wówczas do natarcia przeszły 34 i 36 pułk piechoty i wspierane ogniem 47 pah zatrzymały natarcie wroga.
Tego typu działania, gdy haubice 122 mm oraz haubico-armaty 152 mm musiały prowadzić ogień na wprost i to na pierwszej linii frontu były charakterystyczne dla tej bitwy.

Operacja Praska.
7-12.05.1945 r. Tuż przed rozpoczęciem ofensywy Niemcy rozpoczęli wycofywanie swoich oddziałów, wobec czego zrezygnowano z przeprowadzenia przygotowania artyleryjskiego a jednostki 2 A natychmiast przeszły do pościgu. 6 BAL intensywnie wspierała ogniem 17 i 15 pp (5.DP) na trasie Ralbitz, Horka, Crostwitz, Panewitz. Również 7 BAH wspierał działania 5.DP.
8 BAC początkowo prowadziła ogień nękający na Budziszyn następnie przeszła do pościgu. Brygady posuwały się na południe wspierając ogniem w miarę potrzeby piechotę.

Straty - polegli i ranni.