Promocje:

Kapitan (?).:
Porucznik.: ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r.
Podporucznik.:

Funkcje:

Wcielony do armii niemieckiej.: lato 1914 r.
Elew niemieckiej Szkoły Oficerskiej.: ?? - ??
Wstąpił w szeregi Wojska Polskiego.: jesień 1918 r.
Przeniesiony do rezerwy.: 1922 r.
Przydział mobilizacyjny do 1 Pułku Łączności (Zegrze).: ?? - ??
Przydział mobilizacyjny do Centrum Wyszkolenia Łączności (Zegrze).: 1932 r.
Członek organizacji konspiracyjnej "Grunwald" (Pomorze).: jesień 1939 - ??
Zaprzysiężony w szeregi Związku Walki Zbrojnej.: kwiecień 1940 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego Toruń ZWZ-AK.: kwiecień 1940 - 10 lipca 1942 r.

Opinie:

Notatki:

Pochodził z rodziny ziemiańskiej. Syn Pawła i Julianny. Po ukończeniu niemieckiej szkoły powszechnej kształcił się w gimnazjum w Wąbrzeźnie, gdzie w 1914 r. uzyskał świadectwo dojrzałości. Latem 1914 r. został wcielony do armii niemieckiej. Brał udział w działaniach bojowych na froncie zachodnim.
Skierowany do szkoły oficerskiej, którą ukończył w stopniu podporucznika. Po zakończeniu I Wojny Światowej powrócił w rodzinne strony. Od jesieni 1918 r., służył w Wojsku Polskim. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1919-1920.
W 1922 r., został przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany w stopniu porucznika rezerwy łączności ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r., o raz z przydziałem do 1 Pułku Łączności.
W 1932 r., miał przydział mobilizacyjny do Centrum Wyszkolenia Łączności w Zegrzu. Ewidencyjnie podlegał PKU Poznań-Miasto, gdzie mieszkał w tym okresie czasu.

W okresie przedwojennym mieszkał w Toruniu przy ul. Prostej 18 i prowadził hurtownię artykułów kolonialnych. Był człowiekiem zamożnym, znanym w środowisku kupieckim. Należał do Stronnictwa Narodowego. Prowadził ożywione życie towarzyskie stykając się z oficerami garnizonu toruńskiego i ich rodzinami.
Walczył podczas Wojny Obronnej 1939 r., jako oficer łączności. Po zakończeniu działań wojennych powrócił do Torunia. Wobec donosów składanych na niego, że jest ukrywającym się oficerem polskim wyjechał do Steklina niedaleko Lipna, gdzie w majątku rolnym pracował jako księgowy.
Do Torunia przyjeżdżał okresowo zatrzymując się w swoim mieszkaniu przy ul. Prostej 18. Od jesieni 1939 r., był członkiem organizacji konspiracyjnej „Grunwald”.

W kwietniu 1940 r., został zaprzysiężony w szeregi Związku Walki Zbrojnej przez kpt. Józefa Chylińskiego, szefa sztabu Komendy Okręgu Pomorze ZWZ, który mianował go Komendantem Inspektoratu Rejonowego Toruń ZWZ.
W okresie swojego dowodzenia rozbudował na szczeblu inspektoratu działy łączności i służby zdrowia oraz struktury terenowe. Przez Halinę Strzelecką zwerbował do ZWZ dr Pawła Chojnackiego i dr Zofię Kordylewską ze szpitala miejskiego w Toruniu, tworząc Wydział Zdrowia Inspektoratu. Materiały sanitarne uzyskiwano od mgr Jadwigi Kryszczyńskiej, która pracowała w aptece niemieckiej.
W 1942 r., zaprzysiągł Marię Canty-Bury „Martę”, „Szarotkę” z wywiadu kolejowego Inspektoratu Rejonowego i Halinę Krzeszowską „Ludmiłę”, „Zofię” wówczas referentkę WSK Komendy Garnizonu Toruń ZWZ-AK.

Aresztowany 10 lipca 1942 r., w miejscu swej pracy w Steklinie. Wcześniej gestapo aresztowało (2 lipca 1942 r.) Halinę Strzelecką, dr Pawła Chojnackiego i innych członków sztabu inspektoratu. 16 lipca 1942 r., została aresztowana jego żona Wanda Łęgowska. Wszyscy zostali przewiezieni do więzienia w Stargardzie Gdańskim, a następnie do Gdańska, co wzkazuje na związek ich aresztowań z zeznaniami aresztowanych członków AK w leśniczówce Długie koło Stargardu (czerwiec 1942 r.).
Po brutalnym śledztwie w Stargardzie i Gdańsku został osadzony w obozie Stutthof, gdzie otrzymał nr ewidencyjny 17 457. Zmarł z wycieńczenia i w wyniku obrażeń odniesionych w śledztwie, w obozie, w dniu 12 lutego 1943 r. Żona Wanda była więziona w Stargardzie, Gdańsku i Stutthofie, skąd została zwolniona w sierpniu 1943 r.

Odznaczenia m.in.: