Nr ISSN 2082-7431
Serwis Polska Podziemna
Dział "Biografie".
BANACH, Teofil.


BANACH, Teofil

Major służby stałej piechoty.



Pseudonimy: „Bogumił“, „Bogusz“, „Skrzydlewski“.

Urodzony: 29 sierpnia 1907 r., w Czortkowie.

Zmarł: maj 1944 r. (?) Lasy Sieniawskie.


Promocje:

Major.: pośmiertnie.
Kapitan.: 19 marca 1938 r.
Porucznik.: 1 stycznia 1933 r.
Podporucznik.: 15 sierpnia 1929 r.

Funkcje:

Elew Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej-Komorowie.: 1926 - 1929 r.
Dowódca plutonu w 79 Pułku Piechoty (Słonim).: 1929 - ??
Dowódca plutonu CKM w 79 Pułku Piechoty.: ?? - ??
Dowódca plutonu na Dywizyjnym Kursie Podchorążych Rezerwy Piechoty.: ?? - ??
Wykładowca i instruktor w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 20 Dywizji Piechoty (Słonim).: 1936 - ??
Dowódca 8 Kompanii, III Batalionu 79 Pułku Piechoty.: 1938 - 1939 r.
Zastępca dowódcy 7 Samodzielnego Batalionu CKM w Brygadzie Obrony Narodowej "Sieradz".: 1939 r.
Oficer w 2 Pułku Piechoty Legionów.: wrzesień 1939 r.
Komendant Obwodu Przeworsk Armii Krajowej.: sierpień 1942 - lipiec 1943 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego Przemyśl AK.: sierpień 1943 - 29 marca 1944 r. (aresztowany).

Opinie:

Notatki:

Syn Teofila (właściciela restauracji) i Kazimiery z domu Dyhdalewicz. Po ukończeniu gimnazjum i zdaniu matury w 1926 r., wstąpił do Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej-Komorowie, pełnił służbę w latach 1926-1929. 15 sierpnia 1929 r., został awansowany do stopnia podporucznika służby stałej piechoty z przydziałem do 79 pp. stacjonującego w Słonimiu, na stanowisko dowódcy plutonu w kompanii strzeleckiej.

1 stycznia 1933 r., został awansowany do stopnia porucznika służby stałej. Pełnił następnie funkcję dowódcy plutonu CKM. Przeniesiony na dowódcę plutonu na Dywizyjnym Kursie Podchorążych Rezerwy Piechoty. Od 1936 r., był wykładowcą i instruktorem w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 20 DP w Słonimiu.
19 marca 1938 r., otrzymał awans do stopnia kapitana służby stałej. W okresie od 1938 do 1939 r., był dowódcą 8 kompanii III baonu 79 pp. W kwietniu 1939 r., został zastępcą dowódcy mobilizowanego na bazie 79 pp., 7 Samodzielnego Batalionu CKM i broni towarzyszącej, włączonego do Brygady Obrony Narodowej „Sieradz”.

Na tym stanowisku brał udział w Wojnie Obronnej 1939 r. Walczył w obronie Modlina na pododcinku "Zakroczym I" oraz w boju pod Górami Borowskimi. W ostatniej fazie walk walczył w szeregach 2 pp. Leg. Odznaczony za męstwo Krzyżem Walecznych. Po kapitulacji przebywał w obozie jenieckim w Soldau - Iłowo - Mława, skąd go zwolniono na podstawie umowy kapitulacyjnej z 19 października 1939 r.
Po wyjściu z niewoli zamieszkał w Przeworsku przy ul. Kościelnej 2. Podjął pracę w charakterze ekspedienta-pomocnika w sklepie gospodarczym w Przeworsku u Leokadii Jarzymowskiej. Wkrótce włączył się w działalność konspiracyjną w szeregach ZWZ/AK. Od sierpnia 1942 r., po Ignacym Puchale „Topoli” pełnił funkcję Komendanta Obwodu Przeworsk AK.

W okresie od września 1943 do marca 1944 r., pełnił funkcję Komendanta Inspektoratu Rejonowego Przemyśl AK. Aresztowany przez Gestapo w dniu 29 marca 1944 r., podczas pracy w sklepie. Wożony na przesłuchania z Jarosławia do Krakowa i Tarnowa. Wywieziony w grupie więźniów z więzienia jarosławskiego w Lasy Sieniawskie i tam zamordowany. Figuruje na liście z dnia 6 maja 1944 r., jako rozstrzelany za przynależność do organizacji niepodległościowej i posiadanie broni. Pośmiertnie awansowany do stopnia majora służby stałej piechoty.

Żonaty z Zofią z domu Rach (1907 - 1980), mieli córkę Lucynę Zofię Katarzynę ur. w 1936 r. i syna Ryszarda Teofila ur. w 1934 r.

Odznaczenia m.in.:

Krzyż Walecznych,
Brązowym Krzyżem Zasługi,
Krzyż Armii Krajowej (pośmiertnie),
Medal za Wojnę 1939 r.




powrót.


© copyright 2005 - 2007, Radosław ""Butryk"" Butryński
Design by Scypion