Promocje:

Major.: ze starszeństwem z 1 stycznia 1945 r.
Kapitan.: 19 marca 1943 r.
Porucznik.: 19 marca 1938 r.
Podporucznik.: ze starszeństwem z 15 sierpnia 1934 r.

Funkcje:

Zasadnicza służba wojskowa w 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej (Warszawa).: 1925 - 1927 r.
Elew Szkoły Podoficerskiej przy 36 Pułku Piechoty.: ?? - ??
Podoficer nadterminowy w 36 Pułku Piechoty.: 1927 - 1934 r.
Elew Szkoły Podchorążych dla Podoficerów w Bydgoszczy.: wrzesień 1932 - sierpień 1934 r.
Uczestnik kursu specjalistycznego w zakresie saperstwa w Modlinie.: ?? - ??
Dowódca plutonu pionierów w 13 Pułku Piechoty (Pułtusk).: 1934 - wrzesień 1939 r. (?)
Dowódca pionu wojskowego Związku Odrodzonej Polski.: koniec listopada - grudzień 1939 r.
Szef Referatu I (Organizacyjnego) Komendy Obwodu Garwolin Okręgu Warszawa-Województwo AK.: grudzień 1939 - 1940 r.
Szef Referatu III (Wyszkoleniowego) Komendy Obwodu Garwolin.: 1940 - marzec 1943 r.
Zastępca Komendanta Obwodu Garwolin.: 1940 - marzec 1943 r.
Redaktor pisma konspiracyjnego "Szturmowiec".: listopad 1941 - marzec 1943 r.
Dowódca Oddziału Partyzanckiego "Chochlik" (Obwód Garwolin).: marzec - wrzesień 1943 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego III "B" (Ciechanów), Podokręgu "Północ", Obszaru Warszawskiego AK.: grudzień 1943 - luty 1944 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego "B".: luty - grudzień 1944 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego III "BR".: grudzień 1944 - styczeń 1945 r.
Zastępca Komendanta Podokręgu Północ Obszaru Warszawa AK.: styczeń 1945 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Piotra (właściciela stolarni) i Józefy z domu Dobrowolskiej. Po ukończeniu szkoły powszechnej, uczył się zawodu stolarza w zakładzie swego ojca, gdzie pracował do czasu powołania do służby wojskowej. Jednocześnie uczył się w szkole zawodowej. W latach 1925 - 1927 odbył służbę wojskową w 36 pp. w Warszawie, przy którym ukończył szkołę podoficerską.
Od 1927 r., pozostał w służbie wojskowej, jako podoficer nadterminowy potem zawodowy. Awansowany kolejno do stopnia kaprala i plutonowego. Kształcił się w gimnazjum w Warszawie, uzyskując w 1932 r. maturę. W okresie od września 1932 do sierpnia 1934 r., uczył się w Szkole Podchorążych dla Podoficerów w Bydgoszczy. Po ukończeniu podchorążówki został awansowany do stopnia podporucznika służby stałej piechoty ze starszeństwem z 15 sierpnia 1934 r.
Początkowo służył w macierzystym 36 pp. Po ukończeniu kursu specjalistycznego w zakresie saperstwa w Modlinie, został przeniesiony do 13 pp. w Pułtusku na stanowisko dowódcy plutonu pionierów.

19 marca 1938 r., został awansowany do stopnia porucznika służby stałej saperów. W szeregach 13 pp. brał udział w Wojnie Obronnej 1939 r. Walczył z wrogiem w rejonie Pułtuska potem pod Mławą i w obronie Modlina oraz Nowego Dworu. Po kapitulacji Twierdzy Modlin, przebywał jakiś czas w niewoli niemieckiej, w obozie jenieckim w Działdowie, skąd został zwolniony w październiku 1939 r., zgodnie z zawartą umową kapitulacyjną.
25 października powrócił do rodzinnego Garwolina. Już od listopada 1939 r., rozpoczął działalność konspiracyjną. Organizował na terenie Garwolina organizację konspiracyjną w skład, której weszli przeważnie byli wojskowi.
Pod koniec listopada wprowadził swoją grupę do organizacji Związku Odrodzonej Polski, gdzie był dowódcą pionu wojskowego. W grudniu 1939 r., podporządkował pion wojskowy ZOP dowódcy Służby Zwycięstwu Polski, a następnie Związku Walki Zbrojnej na powiat garwoliński, porucznikowi Zygmuntowi Żebrackiemu „Żelanowi”. Objął wówczas funkcję szefa referatu I Organizacyjnego Komendy Obwodu.

Znajomość terenu i ludzi tu zamieszkałych wydatnie pomogła mu przy organizacji struktur terenowej siatki konspiracyjnej. W roku 1940, po przekazaniu funkcji szefa Referatu I Czesławowi Jaworskiemu „Lipie”, aż do marca 1943 r., pełnił funkcję zastępcy Komendanta Obwodu i szefa referatu III (Wyszkoleniowego). Dodatkowo był organizatorem i Komendantem Rejonu V Miastków.
W okresie od listopada 1941 do marca 1943 r., był także redaktorem pisma konspiracyjnego „Szturmowiec” poświęconego sprawom szkoleniowym dla niższych dowódców. 19 marca 1943 r., otrzymał awans do stopnia kapitana służby stałej. W tym samym miesiącu otrzymał nominację na dowódcę obwodowego oddziału partyzanckiego, który organizował od podstaw. Oddział ten działał pod kryptonimem OP "Chochlik" (nazwa pochodziła od pseudonimu dowódcy).
Dowodził wieloma akcjami zbrojnymi przeciwko siłom okupanta. W dniu 6 września 1943 r., z ramienia Komendy Okręgu, w lesie w okolicach Stawian przeprowadzał inspekcję Szkoły Podoficerskiej Rezerwy Piechoty.

Podczas inspekcji, prowadzony przez niego, kilkuosobowy oddział partyzancki, bez broni został otoczony przez żandarmów niemieckich. Aresztowany pozostał jednak nierozpoznany, a następnie uwięziony w areszcie policji granatowej w Garwolinie, gdzie zidentyfikował go konfident policji bezpieczeństwa. W związku z tym przekazany do dyspozycji Gestapo w Warszawie, gdzie miał być przewieziony.
W wyniku przeprowadzonej w dniu 9 września 1943 r., akcji oddziału „Kedywu” Obwodu AK Garwolin, dowodzonego przez ppor. Stefana Górę „Wilczka”, został uwolniony. Zagrożony aresztowaniem, przeniesiony na teren Podokręgu Północ, Obszaru Warszawskiego AK. W grudniu 1943 r., mianowany na stanowisko Komendanta Inspektoratu Rejonowego nr III "B" Ciechanów w skład, którego wchodziły, w tym czasie obwody: Ciechanów, Działdowo i Mława.

W lutym 1944 r., w efekcie przeprowadzonej reorganizacji kierował Inspektoratem „B” w skład, którego weszły obwody: Ciechanów, Płońsk i Pułtusk. Prowadził rozmowy scaleniowe z Batalionami Chłopskimi, operującymi na podległym mu terenie. Od grudnia 1944 r., po kolejnej reorganizacji dowodził Inspektoratem I "BR", w skład którego weszły obwody: Ciechanów, Płońsk, Pułtusk, Przasnysz i Maków Mazowiecki.
Na początku stycznia 1945 r. przekazał funkcję inspektora podporucznikowi Krupińskiemu „Korwinowi”, „Okrzei”, „Szczerbie”. Następnie został przeniesiony na stanowisko zastępcy Komendanta Podokręgu. Awansowany w tym czasie do stopnia majora służby stałej piechoty ze starszeństwem z 1 stycznia 1945 r. Po rozwiązaniu AK, w styczniu 1945 przebywał jeszcze przez pewien okres na podległym sobie terenie, potem powrócił do Garwolina.

Znany na tym terenie, jako przedwojenny oficer Wojska Polskiego i oficer Armii Krajowej znalazł się w zainteresowaniu się miejscowego Urzędu Bezpieczeństwa. Zagrożony aresztowaniem ukrywał się. W końcu wytropiony i aresztowany przez funkcjonariuszy PUBP Garwolin. Przewieziony do aresztu UB w Warszawie przy ul. Cyryla i Metodego. Przeszedł ciężkie śledztwo połączone z torturami.
Zwolniony przed rozprawą sądową, we wrześniu 1945 w związku z akcją ujawnieniową płk „Radosława”. Po powrocie do Garwolina był szykanowany i inwigilowany przez Urząd Bezpieczeństwa Publicznego. Nie mógł uzyskać żadnej pracy. W końcu zmuszony przez ubowców do wyjazdu z terenu Garwolina. Wyjechał do Małopolski i osiedlił się w Skawinie koło Krakowa. Podjął tu pracę zawodową na podrzędnym stanowisku. W okresie późniejszym pracował jako urzędnik w jednym z zakładów w Skawinie. Na emeryture przeszedł około 1965 r.

Żonaty z Marią ps. „Marysia” – żołnierzem AK. Zmarł 12 czerwca 1982 r. w Skawinie i został pochowany na miejscowym cmentarzu parafialnym.
W konspiracji uczestniczyła jego cała rodzina: Siostry Marta i Helena zostały zamordowane przez Niemców. Brat Henryk ps. „Bolesław” czynny w konspiracji ZWZ-AK przez całą okupację.

Odznaczenia m.in.:

Krzyż Walecznych,
Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami,
Medal Wojska.