Promocje:

Podpułkownik.:
Major.: 1 stycznia 1928 r.
Kapitan.: 1923 r., ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r.
Porucznik.:
Podporucznik.: 18 marca 1919 r.

Funkcje:

Członek Polskich Drużyn Strzeleckich w Kołomyi.: ?? - ??
Członek Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół".: 1911 - 1913 r.
Członek 38 Drużyny Związku Strzeleckiego.: 1913 - sierpień 1914 r.
Podoficer sanitarny w 2 Pułku Piechoty Legionów.: sierpień 1914 - 9 luty 1916 r.
Zastępca dowódcy plutonu w 2 Pułku Piechoty Legionów.: sierpień 1914 - 9 luty 1916 r.
Podoficer w austriackim 35 Pułku Obrony Krajowej.: luty - czerwiec 1916 r.
Słuchacz Szkoły Podoficerskiej 35 Pułku Obrony Krajowej (Schtenberg).: ?? - 30 maja 1916 r.
Instruktor Szkoły Podoficerskiej Legionów w Wiedniu.: 25 czerwca 1916 - 1 lutego 1917 r.
Dowódca plutonu w 6 Pułku Piechoty Legionów.: 1 luty 1917 - ??
Członek Polskiej Organizacji Wojskowej w Lublinie.: 25 września 1917 - 1 listopada 1918 r.
Słuchacz Szkoły Podchorążych Piechoty POW w Bolechowie.: 6 stycznia - 18 lutego 1918 r.
Służba w Wojsku Polskim.: od 1 listopada 1918 r.
Oficer w 2 Batalionie Strzelców Sanockich.: listopad 1918 - ??
Służba w kompanii lotno-wywiadowczej 4 Dywizji Piechoty.: 5 maja - 25 października 1919 r.
Dowódca plutonu w Batalionie Zapasowym 6 Pułku Piechoty Legionów.: ?? - 25 maja 1920 r.
Dowódca kompanii w III Batalionie 6 Pułku Piechoty Legionów.: ?? - 15 stycznia 1921 r.
Dowódca kompanii osadników wojskowych 6 Pułku Piechoty Legionów (Nowogródczyzna).: ?? - ??
Dowódca kompanii w 63 Pułku Piechoty (Toruń).: listopad 1922 - czerwiec 1924 r.
Oficer w Ekspozyturze nr 4 (Katowice), Oddziału II Sztabu Generalnego WP.: czerwiec 1924 - styczeń 1926 r.
Dowódca kompanii w 63 Pułku Piechoty (Toruń).: styczeń - 31 grudnia 1926 r.
Referent w Oddziale V Sztabu Generalnego WP.: 31 grudnia 1926 - ??
Referent w Biurze Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych.: ?? - grudzień 1927 r.
Dowódca batalionu w 30 Pułku Piechoty (Warszawa).: grudzień 1927 - ??
Komendant Szkoły Podoficerskiej przy 30 Pułku Piechoty.: ?? - ??
Oficer w sztabie 30 Pułku Piechoty.: ?? - lipiec 1929 r.
Kwatermistrz w Doświadczalnym Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie.: lipiec 1929 - marzec 1932 r.
Dowódca batalionu 24 Pułku Piechoty w Łucku.: marzec 1932 - lipiec 1937 r.
Kierownik Przysposobienia Wojskowego i Wychowania Fizycznego w Dowództwie Okręgu Korpusu nr IX w Brześciu nad Bugiem.: lipiec 1937 - ??
Komendant IX Okręgu Związku Strzeleckiego.: ?? - ??
Przydział mobilizacyjny do sztabu Armii "Pomorze".: wrzesień 1939 r.
Uczestnik Obrony Warszawy.: wrzesień 1939 r.
Zaprzysiężony w szeregi Służby Zwycięstwu Polski (Warszawa).: jesień 1939 r.
Organizator konspiracji ZWZ w Stryju, Borysławiu i Drohobyczu.: 1941 r.
Komendant Inspektoratu Drohobycz, Okręg Lwów AK.: kwiecień - czerwiec 1942 r.
Komendant Obwodu Drohobycz.: czerwiec 1942 - czerwiec 1943 r.
Inspektor Wojskowej Służby Ochrony Powstania w Komendzie Okręgu Lwów AK.: lato 1943 - 31 lipca 1944 r.
Członek Samodzielnego Batalionu Rezerwy Oficerów Wojska Polskiego.: 28 listopada 1944 - 5 luty 1945 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Michała (stolarza – rzeźbiarza) i Teresy z domu Cimoprycz. Uczęszczał do gimnazjum w Kołomyi, jako młody chłopiec pracował społecznie w tamtejszym Towarzystwie Szkoły Ludowej. Naukę kontynuował w Seminarium Nauczycielskim (wg. niektórych dokumentów w latach 1910-1914 w Kołomyi). Maturę zdał w 1914 r., w Wiedniu. Następnie wstąpił do Polskich Drużyn Strzeleckich w Kołomyi.
W okresie od 1911-1913 był członkiem „Sokoła”, a od 1913 r., członkiem Związku Strzeleckiego. W sierpniu 1914 r., wraz z 38 Drużyną Strzelecką z Kołomyi przyjechał do Krakowa i z całym plutonem został wcielony do 2 pp. Leg., gdzie był podoficerem sanitarnym i zastępcą dowódcy plutonu.

W 2 pp. Leg. służył do 9 lutego 1916 r., kiedy to jadąc do domu na urlop został aresztowany przez austriacką żandarmerię i wcielony do 35 pp. Obrony Krajowej. Następnie do 30 maja 1916 r., był słuchaczem szkoły jednorocznej tego pułku w Schtenbergu. 25 czerwca 1916 r., wrócił do Legionów i w stacji zbornej w Wiedniu objął stanowisko instruktora szkoły podoficerskiej.
1 lutego 1917 r., został przeniesiony do 6 pp. Leg., gdzie dowodził plutonem. Od 25 września 1917 r., był członkiem POW w Lublinie. Jednocześnie w okresie od 6 stycznia 1918 do 18 lutego 1918 r., był słuchaczem Szkoły Podchorążych POW w Bolechowie.

Od 1 listopada 1918 r., służył w Wojsku Polskim, w 2 Batalionie Strzelców Sanockich. Brał udział w walkach o Lwów. 18 marca 1919 r., otrzymał awans do stopnia podporucznika.
W okresie od 5 maja do 25 października 1919 r., służył w kompanii lotno-wywiadowczej przy 4 Dywizji Piechoty. Potem do 25 maja 1920 r., dowodził plutonem w batalionie zapasowym 6 pp. Leg. w Wilnie, a następnie do 15 stycznia 1921 r., kompanią w III Batalionie tego pułku, na czele której brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej.
21 sierpnia 1920 r., pod Łubinem, głębokim obejściem zdobył baterię bolszewicką, przyczyniając się do opanowania przeprawy na Narwi. Za ten czyn otrzymał Virtuti Militari V klasy (nr 4891). Następnie dowodził kompanią osadników wojskowych 6 pp. Leg. w woj. nowogrodzkim. W okresie od listopada 1922 do czerwca 1924 r., dowodził kompanią 63 pp. w Toruniu.

W 1923 r., został zweryfikowany w stopniu kapitana służby stałej piechoty ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r. W czerwcu 1924 r., został przydzielony do Oddziału II Sztabu Generalnego – Ekspozytura nr 4 w Katowicach, skąd w styczniu 1926 r., powrócił do 63 pp., na stanowisko dowódcy kompanii.
31 grudnia 1926 r., przeszedł do Oddziału V Sztabu Generalnego na stanowisko referenta, potem do Biura Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych na analogiczne stanowisko. W grudniu 1927 r., został przeniesiony do 30 pp. w Warszawie.

1 stycznia 1928 r., został awansowany do stopnia majora służby stałej piechoty. W 30 pp. pełnił kolejno funkcje: dowódcy batalionu, komendanta szkoły podoficerskiej, oficera sztabu pułku. Od lipca 1929 r., był kwatermistrzem Doświadczalnego Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie, a następnie wykładowcą w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie, skąd w marcu 1932 r., przeniesiono go na stanowisko dowódcy batalionu 24 pp. w Łucku.
Od lipca 1937 r., był oficerem w DOK IX w Brześciu nad Bugiem, gdzie był zastępcą kierownika WF i PW oraz Komendantem IX Okręgu Związku Strzeleckiego.

W Wojnie Obronnej 1939 r., miał być włączony do składu sztabu Armii „Pomorze” jako komendant trzeciego rzutu kwatery głównej tej armii. W zawierusze wojennej nie zdołał dotrzeć jednak na miejsce i spod Rembertowa, w dniu 14 września 1939 r., przedarł się do Warszawy. Brał udział w obronie stolicy, w składzie 48 pp w obronie. Podczas walk został ranny.
Do 27 września 1939 r., pełnił funkcję dowódcy odcinka „Żoliborz”. Do konspiracji SZP/ZWZ wstąpił jesienią 1939 r., w Warszawie. W lipcu 1941 r., przybył do Lwowa, po czym organizował konspirację w Stryju, Borysławiu i Drohobyczu.

W okresie od kwietnia do czerwca 1942 r., był Komendantem Inspektoratu Rejonowego AK Drohobycz, potem od czerwca 1942 do czerwca 1943 Komendantem Obwodu AK Drohobycz. Latem 1943 r., został przeniesiony na stanowisko Inspektora WSOP w Komendzie Okręgu AK Lwów. Funkcję tą pełnił do 31 lipca 1944 r.
W okresie od 28 listopada 1944 do 5 lutego 1945 r., był w składzie Samodzielnego Baonu Rezerwy Oficerów WP. W tymże roku zwolniony z wojska jako osadnik wojskowy. Osiadł w Wałbrzychu, gdzie jako rolnik prowadził 5-hektarowe gospodarstwo.

Aresztowany przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa. Więziony w okresie od 3 grudnia 1946 do 12 lutego 1947 r. Po zwolnieniu z więzienia, w okresie od 18 lipca 1946 do 13 lipca 1956 r., ukrywał się m. in. u inż. Pawła Lenickiego inżyniera – nafciarza z Borysławia, w Krakowie przy ul. Karmelickiej 9/2. Potem mieszkał w Katowicach, gdzie zmarł 28 lutego 1962 r., i gdzie został pochowany.

Był dwukrotnie żonaty: po raz pierwszy od 1922 r., z Janiną z domu Maculewicz, po raz drugi od roku 1945 z Eugenią z d. Morską (ur. w 1904 r).

Odznaczenia m.in.:

Virtuti Militari V klasy,
Krzyż Walecznych (trzykrotnie),
Złoty Krzyż Zasługi,
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
Krzyż Niepodległości.