Promocje:

Kapitan.: 1 stycznia 1945 r.

Funkcje:

Członek harcerstwa polskiego w Moskwie.: 1917 - ??
Harcerz ZHP w Warszawie.: ?? - 1923 r.
Członek Rady Głównej Wolnego Harcerstwa.: lipiec 1923 - ??
Członek Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej.: 1923 - ??
Członek Stowarzyszenia Wolnomyślicieli Polskich.: ??
Pracownik Spółdzielni Pracy "Grupa Techniczna" w Warszawie.: 1936 - ??
Dyrektor Naczelny Spółdzielni Pracy "Grupa Techniczna".: 1939 - 1940 r.
Współorganizator podziemnej trójki kierowniczej Związku Odbudowy Rzeczpospolitej.: paździenik 1939 - ??
Referent w Referacie Wewnętrzno - Politycznym, Podwydziału P, Wydziału Informacji, BIP-u KG ZWZ.: 1940 - czerwiec 1941 r.
Kierownik Podwydziału P w Wydziale Informacji BIP KG ZWZ-AK.: ??
Zastępca szefa Wydziału Informacji BIP KG AK.: 15 grudnia - ??
Prezes Zarządu Glównego Związku Wolnej Polski.: początek 1944 - lipiec 1944 r.
Prezes Zjednoczenia Demokratycznego.: lipiec 1944 - ??
Reprezentant Zjednoczenia Demokratycznego w Radzie Jedności Narodowej.: lipiec 1944 - ??
Członek Komisji Głównej RJN.: ??
Redaktor pisma "Głos Wolny. Wolność Ubezpieczający".: ??
Doradca polityczny szefa BIP KG AK (Kazimierza Moczarskiego).: ??
Dyrektor spółdzielni "Grupa Techniczna".: 1945 - 1947 r.
Przewodniczący Zarządu spółdzielni "Grupa Techniczna".: 1947 - 30 grudnia 1947 r.
Członek Rady Naczelnej i Centralnego Komitetu Stronnictwa Demokratycznego.: lipiec 1946 - 30 grudnia 1947 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Stanisława, maszynisty kolejowego i Emilii z domu Vydra.
Od 1914 r., był uczniem w szkole Emiliana Konopczyńskiego (późniejsze gimnazjum Adama Mickiewicza). W roku 1915 wraz z rodziną, został ewakuowany do Moskwy, gdzie kontynuował naukę w gimnazjum Władysława Giżyckiego. Po powrocie do Warszawy w 1918 r., kontynuował naukę w tym samym gimnazjum, króre zostało przeniesione z Moskwy do Warszawy. W czerwcu 1922 r., otrzymał świadectwo dojrzałości.
Od 1917 r., należał do harcerstwa w Moskwie, a nastęopnie do ZHP w Warszawie. W 1923 r. zerwał z ZHP i od lipca tego roku, przez kilka miesięcy wchodził w skład Rady Głównej Wolnego Harcerstwa.
Od 1923 r., był członkiem Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej oraz Stowarzyszenia Wolnomyślicieli Polskich.

Od października 1922 r., studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, nie zdołał jednak zaliczyć nawet jednego roku. W październiku 1925 podjął ponownie studia na Uniwersytecie Poznańskim, gdzie w pażdzierniku 1934 r., otrzymał dyplom magistra nauk ekonomiczno - politycznych.
W 1936 rozpoczął pracę w Spółdzielni Pracy "Grupa Technicza", którą z przerwą na działaność podziemną, kontynuował aż do roku 1947.
Walczył jako ochotnik w Wojnie Obronnej 1939 r. W czasie okupacji jeszcze przez kilka miesięcy by dyrektorem naczelnym "Grupy Technicznej". Na początku 1940 wszedł na stopę nielegalną. W tym czasie używa nazwiska Jan Wiśniewski.
W konspiracji działa na kilku stanowiskach: jako współorganizator i członek trójki kierowniczej Związku Odbudowy RP (założonej przez byłych działaczy Związku Polskiej Młodzieży Demokratycznej) oraz jako członek Wydziału Informacji BIP KG ZWZ - AK. Był nieoficjalnym przedstawicielem Dowódcy Armii Krajowej w rozmowach z PPR i GL (18, 22 I 25 lutego 1943 r.).
Obok Stefana Pawłowskiego był autorem odpowiedzi na propozycje wysunięte przez PPR z 28 kwietnia.

W grudniu 1943 r., otrzymał nominację na zastępce szefa Wydziału Informacji (Jerzego Makowieckiego), z zadaniem "wglądu w prace powydziałów: P (Postawa polityczna kraju), oraz W (Sytuacja wewnętrzna kraju), ze specjalnym uwzględnieniem zagadnień związanych z życiem politycznym".
Po przekształceniu na początku 1944 r., Związku Odbudowy RP w Związek Wolnej Polski, został prezesem jego Zarządu Głównego, natomiast po połączeniu ZWP z Polską Niepodległą i Stronnictwem Demokratycznym, został prezesem powstałego w ten sposób Zjednoczenia Demokratycznego oraz przedstawicielem tego ugrupowania w Radzie Jedności Narodowej.

Podczas Powstania Warszawskiego sporządzał wewnętrzne meldunki sytuacyjne Wydziału Informacji BIP KG AK oraz współpracował z placówką informacyjno - radiową "Anna".
Po kapitulacji oddziałów powstańczych pozostał w konspiracji, jako członek Komisji Głównej Rady Jedności Narodowej i prezes Zjednoczenia Demokratycznego. Był także redaktorem pisma Zjednoczenia pt. "Głos Wolny Wolność Ubezpieczający" (ukazał się tylko jeden numer w Krakowie, w grudniu 1944 r).
Równocześnie był doradcą politycznym szefa BIP KG AK.

28 marca 1945 r., został aresztowany i przewieziony do Moskwy, gdzie był sądzony przez Wojskowy Sąd Najwyższy ZSRR w tzw. "procesie szesnastu" (18 - 21 czerwca 1945 r.) i skazany na 6 miesięcy więzienia.
Po zwolnieniu, które miało miejsce we wrześniu 1945 r., i powrocie do Warszawy został ponownie dyrektorem, a w 1947, przewodniczącym zarządu spółdzielni "Grupa Techniczna". Jednocześnie kontynuował działalność w Stronnictwie Demokratycznym.
Zmarł 30 grudnia 1947 r., w Warszawie. Pochowany został w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Komunalnym na Powązkach.

Odznaczenia m.in.:

Złoty Krzyż Zasługi.: 1939 r.
Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami.: 1945 r.
Krzyż Armii Krajowej.: (pośmiertnie) 1970 r.