Nr ISSN 2082-7431
Serwis Polska Podziemna
Dział "Postacie".
DREWNOWSKI, Stefan.


DREWNOWSKI, Stefan.

Podpułkownik służby stałej piechoty.



Pseudonimy: „Aleksander”, „Brzoza”, „Roman”, „Stefan”, „Wyrwidąb” vel Stefan Jur.

Urodzony: 1 stycznia 1899 r., w Lublinie.

Zmarł: 8 października 1956 r., w Lublinie.



Promocje:

Podpułkownik.: 1 stycznia 1944 r.
Major.: 19 marca 1938 r.
Kapitan.: 1 stycznia 1928 r.
Porucznik.: 1923 r., ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r.
Podporucznik.: 1 lipca 1922 r.

Funkcje:

Wstępuje ochotniczo w szeregi Legionów Polskich.: 1915 r.
Służba w 1 Pułku Piechoty Legionów.: ?? - lipiec 1917 r.
Członek Polskiej Organizacji Wojskowej.: 1918 r.
Uczestnik kursu Szkoły Oficerskiej POW w Bolechowie.: ?? - ??
Służba w 2 Pułku Ułanów.: 1919 r.
Uczestnik kursu w Szkole Podchorążych Piechoty w Bydgoszczy.: 1922 r.
Oficer w 65 Pułku Piechoty (Starogard/Grudziądz).: 1922 - ??
Dowódca plutonu w 65 Pułku Piechoty.: ?? - ??
Dowódca kompanii w 65 Pułku Piechoty.: ?? - 1933 r.
Dowódca kompanii granicznej KOP w Głębokiem (Wileńszczyzna).: 1933 - ??
Uczestnik kursu dla dowódców batalionu w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie.: ?? - ??
Dowódca II Batalionu w 42 Pułku Piechoty (Białystok).: 1938 - wrzesień 1939 r.
Uczestnik Obrony Warszawy.: wrzesień 1939 r.
Zaprzysiężony w szeregi Służby Zwycięstwu Polski.: listopad 1939 r.
Pełnomocnik Dowództwa Głównego Służby Zwycięstwu Polski na Białostocczyźnie.: listopad 1939 r.
Skierowany do dyspozycji Komendy Okręgu Lublin ZWZ.: grudzień 1939 r.
Oficer informacyjny Komendy Okręgu Lublin ZWZ.: 1940 - 1941 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego Radzyń Podlaski, Okręg Lublin ZWZ-AK.: lipiec 1941 - 13 sierpnia 1944 r. (aresztowany).
Dowódca 34 Pułku Piechoty AK.: 1944 r.: ?? - 13 sierpnia 1944 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Feliksa i Władysławy z domu Wojdalińskiej. Jako uczeń gimnazjum wstąpił ochotniczo, w roku 1915 do Legionów Polskich. Po przeszkoleniu wojskowym walczył w szeregach 1 pp.Leg., na froncie wschodnim.
W lipcu 1917 r., po odmowie złożenia przysięgi został aresztowany i uwięziony w Szczypiornie, skąd ostatecznie został zwolniony w styczniu 1918 r. Powrócił wówczas do Lublina i wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej. Ukończył kurs szkoły oficerskiej POW w Bolechowie.
W 1919 r., w szeregach 2 p. uł. uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1922 r., ukończył kurs Szkoły Podchorążych w Bydgoszczy i 1 lipca 1922 r., mianowany został do stopnia podporucznika służby stałej z przydziałem do 65 pp., w Starogardzie, potem w Grudziądzu.

W 1923 r., został zweryfikowany przez Ministerstwo Spraw Wojskowych w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r. Pełnił kolejno funkcje: dowódcy plutonu, a następnie dowódcą kompanii. 1 stycznia 1928 r., został awansowany do stopnia kapitana.
W 1933 r., został przeniesiony jako wyróżniający się oficer do służby w KOP z przydziałem na stanowisko dowódcy kompanii granicznej w miejscowości Głębokie na Wileńszczyźnie.
Ukończył kurs dla dowódców batalionu w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie. 19 marca 1938 r., został awansowany do stopnia majora służby stałej i przeniesiony do 42 pp. w Białymstoku, na stanowisko dowódcy II Batalionu.

W Wojnie Obronnej 1939 r., ciągle dowodził II Batalionem 42 pp., który walczył w składzie 18 Dywizji Piechoty. Uczestniczył w walkach na szlaku bojowym pułku. Po rozbiciu 42 pułku przez siły niemieckie, przedostał się do oblężonej Warszawy i walczył w jej obronie, aż do kapitulacji, w dniu 28 września 1939 r. Podczas walk w stolicy ranny.
W listopadzie 1939 r., w Warszawie został zaprzysiężony w szeregi Służby Zwycięstwu Polski.
Jako pełnomocnik Dowództwa Głównego SZP został skierowany na Białostocczyznę z zadaniem organizowania tam siatki konspiracyjnej. Działał w tym czasie pod pseudonimem „Brzoza”.

Na terenie Białegostoku zorganizował grupę konspiracyjną złożoną z byłych wojskowych z 42 pp. oraz pracowników administracji. Włożył duży wkład pracy w organizowaniu siatki przerzutów granicznych oraz siatki konspiracyjnej na terenie Zambrowa. Współpracował z ppor. rez. Ferdynandem Tokarzewskim "Krukiem", Adamem Lipińskim „Skibą” byłym sekretarzem wojewody białostockiego i inż. Mieczysławem Artychowskim „Sumem”.
Pod koniec listopada 1939 r., został przerzucony przez granicę koło Małkini do Generalnej Guberni. W grudniu 1939 r., został skierowany do dyspozycji Komendy Okręgu Lublin ZWZ.

W okresie 1940 - 1941 pełnił funkcję oficera inspekcyjnego Komendy Okręgu. W lipcu 1941 r., mianowany został Komendantem Inspektoratu Rejonowego Radzyń Podlaski, którym kierował do czasu wkroczenia wojsk sowieckich w sierpniu 1944 r.
1 stycznia 1944 r., został awansowany do stopnia podpułkownika służby stałej. W okresie „Burzy” dowodził 34 pp. AK. W dniu 13 sierpnia 1944 r., został aresztowany przez NKWD i po przesłuchaniach uwięziony w obozie na Majdanku, gdzie przebywali internowani żołnierze i oficerowie AK.
W dniu 23 sierpnia 1944 r., został wywieziony do obozu sowieckiego w Kijowie, skąd 7 stycznia 1946 r., został przewieziony do obozu nr 178 – 454 w Riazaniu- Diagilewie.

Dnia 6 lipca 1947 r., został odesłany do obozu nr 158 w Czerepowcu, potem do obozu nr 150 w Griazowcu , skąd 2 października 1947 r., odesłano go do obozu nr 437 we wsi Bogorodskoje. 5 października 1947 r., został przewieziony do obozu nr 284 w Brześciu. Repatriowany przez Brześć do Polski, do której przybył 3 listopada 1947 r. Powrócił do rodzinnego Lublina, gdzie zamieszkał na stałe.
Podjął pracę zawodową w charakterze księgowego na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Ostatnio mieszkał w Lublinie przy ul. Narutowicza nr 43/1. Schorowany zmarł w dniu 8 października 1956 r. Pochowany na miejscowym cmentarzu.

Odznaczenia m.in.:

Virtuti Militari V klasy,
Krzyż Niepodległości,
Krzyż Walecznych (dwukrotnie),
Srebrny Krzyż Zasługi,
Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami,
Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami.




powrót.


© copyright 2005 - 2007, Radosław ""Butryk"" Butryński
Design by Scypion