Promocje:

Major.: (pośmiertnie).
Kapitan.: 19 marca 1939 r.
Porucznik.: 1 stycznia 1932 r.
Podporucznik.: 15 sierpnia 1929 r.

Funkcje:

Służba wojskowa w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty w Różanie.: wrzesień 1926 - sierpień 1927 r.
Elew Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi-Komorowie.: wrzesień 1927 - sierpień 1929 r.
Dowódca plutonu w 27 Pułku Piechoty (Częstochowa).: 1929 - ??
Dowódca kompanii w 27 Pułku Piechoty.: ?? - ??
Adiutant dowódcy 27 Pułku Piechoty, 7 Dywizji Piechoty.: ?? - wrzesień 1939 r.
Dowódca piechoty w Oddziale Wydzielonym Wojska Polskiego (oddział "Hubala").: październik 1939 - 13 marzec 1940 r.
Zaprzysiężony w szeregi Związku Walki Zbrojnych.: 13 marca 1940 r.
Komendant Obwodu Łódź-miasto ZWZ.: marzec - sierpień 1940 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego Łódź ZWZ-AK.: wrzesień 1940 - 22 lipca 1942 r. (aresztowany).

Opinie:

Notatki:

Syn Stanisława i Jadwigi z domu Parnowskiej. W 1926 r., ukończył w Wieluniu gimnazjum im. Tadeusza Kościuszki, gdzie zdał maturę. Należał do Harcerstwa Polskiego.
W okresie od września 1926 do sierpnia 1927 r., odbył służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty w Różanie, a następnie od września 1927 do sierpnia 1929 r., w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi- Komorowie.
15 sierpnia 1929 r., otrzymał promocję do stopnia podporucznika służby stałej piechoty z przydziałem na stanowisko dowódcy plutonu w 27 pp. w Częstochowie.
1 stycznia 1932 r., został awansowany do stopnia porucznika służby stałej piechoty. Mianowany dowódcą kompanii.

19 marca 1938 r., został awansowany do stopnia kapitana służby stałej piechoty. W Wojnie Obronnej 1939 r., brał udział pełniąc funkcję adiutanta dowódcy 27 pp. Walczył z wrogiem na szlaku bojowym tego pułku. Po rozbiciu 27 pp. pod Ligotą Gawronną wymknął się z okrążenia i uniknął niewoli.
Od października 1939 r., służył w oddziale mjr. Henryka Dobrzańskiego „Hubala”, gdzie dowodził kompanią. Do "Hubala" dołączył najprawdopodobniej w Górach Świętokrzyskich.
13 marca 1940 r., na rozkaz Komendanta Okręgu Łódzkiego ZWZ, ppłk. dypl. Leopolda Okulickiego przeszedł wraz z grupą oficerów i podoficerów do służby konspiracyjnej.
W okresie od marca do sierpnia 1940 r., był Komendantem Obwodu Łódź-miasto ZWZ, a od września 1940 Komendantem Inspektoratu Rejonowego Łódź ZWZ-AK.

Prowadził aktywną działalność konspiracyjną na podległym terenie, przeprowadzał m. in. scalenie organizacji konspiracyjnych, rozbudował siatkę „Związku Odwetu”. W dniu 17 lipca 1942 r., został aresztowany w Łodzi przez gestapo i uwięziony. Torturowany podczas przesłuchań nie załamał się. 22 lipca 1942 r., popełnił w celi więzienia samobójstwo. Według jednej wersji został zadenuncjowany przez 16-letnią dziewczynę, według drugiej w wyniku masowych aresztowań.

Należał do grona najwybitniejszych żołnierzy konspiracji łódzkiej ZWZ-AK. Pośmiertnie awansowany rozkazem KG AK do stopnia mjr. służby stałej piechoty.

Odznaczenia m.in.:

Virtuti Militari V klasy nr 13 187.