Promocje:

Podpułkownik.: 1 stycznia 1945 r.
Major.: 1 stycznia 1936 r.
Kapitan.: 15 sierpnia 1924 r.
Porucznik.: 15 sierpnia 1919 r.
Podporucznik.: 1 sierpnia 1918 r. (armia austriacka)

Funkcje:

Wcielony do armii austriackiej.: 15 kwietnia 1915 r.
Uczestnik szkolenia rekruckiego w austriackim 13 Pułku Piechoty (Kraków).: kwiecień - 30 września 1915 r.
Dowódca sekcji telefonistów w austriackim 13 Pułku Piechoty.: październik (?) 1915 - ??
Dowódca plutonu telefonistów w austriackim 13 Pułku Piechoty.: ?? - wrzesień 1916 r.
Uczestnik kursu technicznego przy 13 Pułku Piechoty.: 26 wrzesień 1916 - 1 stycznia 1917 (?).
Uczestnik kursu technicznego i szturmowego w Szkole Oficerów Rezerwy przy III Armii (austriackiej) w Opawie.: 1 stycznia 1917 - 20 marca 1917 r.
Przydział do kompanii marszowej batalionu zapasowego 13 Pułku Piechoty (Ołomuniec).: 23 marca 1917 r.
Służba w 13 Pułku Piechoty (front rosyjski).: 3 czerwca 1917 - 28 sierpnia 1918 r.
Służba w 113 Pułku Piechoty (front włoski).: ?? - ??
Zgłosił się ochotniczo do służby w Wojsku Polskim.: 10 stycznia 1919 r.
Służba w 13 Pułku Piechoty, 2 Dywizji Piechoty Wojska Polskiego.: styczeń 1919 - ??
Dowódca plutonu 13 Dywizji Piechoty.: ?? - ??
Instruktor frontowej szkoły podoficerskiej przy 13 Pułku Piechoty.: ?? - ??
Instruktor w Okręgowej Szkole Podoficerskiej w Krakowie.: 1 kwietnia - maj 1919 r.
Drugi adiutant Batalionu Zapasowego w 13 Pułku Piechoty.: 23 maja - 1 września 1919 r.
Pierwszy adiutant Batalionu Zapasowego w 13 Pułku Piechoty.: 1 września 1919 - ??
Dowódca kompanii w 13 Pułku Piechoty.: 25 stycznia 1920 - ??
Oficer ewidencyjny w 13 Pułku Piechoty.: ?? - ??
Referent mobilizacyjny w 13 Pułku Piechoty.: ?? - ??
Zastępca dowódcy kadry 13 Pułku Piechoty.: ?? - ??
Dowódca Kompanii Sztabowej 13 Pułku Piechoty.: 17 grudnia 1920 - 8 kwietnia 1921 r.
Oficer w sztabie 8 Dywizji Piechoty.: 9 kwietnia - 18 maja 1921 r.
Szef Oddziału I Sztabu 8 Dywizji Piechoty.: 18 maja - 1 października 1921 r.
I Oficer w sztabie 8 Dywizji Piechoty.: 1 października 1921 - ??
Oficer w Centralnej Szkole Wychowania Fizycznego w Poznaniu.: 1 listopada 1924 - 1 lipca 1926 r.
Oficer w 5 pułku Strzelców Podhalańskich (Przemyśl).: ?? - 1 września 1926 r.
Dowódca 10 Kompanii III Batalionu 32 Pułku Piechoty (Modlin).: 1 września 1926 - ??
Komendant Okręgowego Ośrodka Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego w Warszawie.: ?? - ??
Referent wyszkolenia w 10 Okręgowym Urzędzie Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego w Przemyślu.: 10 stycznia 1930 - ??
Oficer w 5 Pułku Strzelców Podhalańskich.: ?? - ??
Komendant Dywizyjnego Kursu Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 22 Dywizji Piechoty Górskiej.: ?? - ??
Uczestnik kursu unifikacyjno-doskonalącego dla kapitanów w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie.: 7 sierpnia 20 listopada 1935 r.
Kierownik kasyna 5 Pułku Strzelców Podhalańskich.: 1 stycznia 1936 - ??
Dowódca II Batalionu 5 Pułku Strzelców Podhalańskich.: 1938 - 1939 r.
I oficer sztabu 22 Dywizji Piechoty Górskiej.: 1939 - wrzesień 1939 r.
Zaprzysiężony w szeregi Służby Zwycięstwu Polski.: 1939 r.
Zaprzysiężony w szeregi Tajnej Organizacji Wojskowej.: 1 luty 1940 r.
Komendant dywersji TOW w Krakowie.: 1 luty 1940 - ??
Komendant dywersji w Okręgu Kraków Tajnej Organizacji Wojskowej.: ?? - ??
Oficer "Kedywu" na terenie miasta Kraków.: koniec 1942 - ??
Szef "Kedywu" Inspektoratu Rejonowego Mielec AK.: luty 1943 - kwiecień 1944 r.(?)
P.o Komendanta Inspektoratu Rejonowego Mielec AK.: kwiecień - czerwiec 1944 r.
Oficer w dyspozycji Komendy Okręgu Kraków AK.: czerwiec - jesień 1944 r.
Dowódca Zgrupowania 4 Pułku Strzelców Podhalańskich AK, Grupa Operacyjna "Śląsk Cieszyński".: jesień 1944 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Feliksa Gross de Rosenburg i Marii z domu Miętuszewskiej. Od 1902 r., uczył się w szkole ludowej w Pawlikowicach, potem kształcił się w V Gimnazjum Krakowskim. W dniu 15 kwietnia 1915 r., został wcielony do armii austriackiej.
Szkolenie rekruckie odbył w 13 pp. w Krakowie. Po jego ukończeniu w dniu 30 września 1915 r., w składzie 13 pp. walczył na froncie rosyjskim. Dowodził patrolami telefonistów; najpierw sekcją potem plutonem.
28 września 1916 r., został skierowany na kurs przy 13 pp. w Krakowie. W tym czasie zdał maturę. W okresie od 1 stycznia do 20 marca 1917 r., uczestniczył w kursie technicznym i szturmowym szkoły oficerów rezerwy przy III Armii w Opawie. Zdobył specjalność oficera do środków walki na bliską odległość w zakresie miotaczy min i granatów.

23 marca 1917 r., został awansowany do stopnia chorążego i przydzielony do kompanii marszowej batalionu zapasowego 13 pp. w Ołomuńcu. W okresie od 3 czerwca 1917 do 28 sierpnia 1918 r., walczył najpierw w 13 pp. na froncie rosyjskim, a następnie w 113 pp. na froncie włoskim. Dowodził plutonem piechoty i plutonem technicznym. 1 sierpnia 1918 r., otrzymał nominację do stopnia podporucznika.
W okresie od 24 sierpnia 1918 do stycznia 1919 r., chorował. Przebywał w szpitalach w Braszowie, Wiedniu potem w Krakowie i Zakopanem. Po ukończeniu leczenia, w dniu 10 stycznia 1919 r., zgłosił się do 13 pp., 2 Dywizji Piechoty.
Od 21 do 30 stycznia 1919 r., służył na froncie cieszyńskim jako adiutant dowódcy grupy. Potem dowodził plutonem w 13 pp., a następnie instruktorem frontowej szkoły podoficerskiej.

Od 1 kwietnia 1919 r., był instruktorem w Okręgowej szkole podoficerskiej w Krakowie, a od 23 maja drugim adiutantem przy batalionie zapasowym 13 pp., potem od 1 września 1919 pierwszym adiutantem.
Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1919-1920. 15 sierpnia 1919 r., otrzymał awans do stopnia porucznika służby stałej. Od 25 stycznia 1920 r., był dowódcą kompanii w 13 pp., potem pełnił kolejno funkcje: oficera ewidencyjnego, referenta mobilizacyjnego oraz zastępcą dowódcy kadry 13 pp.
Następnie w okresie od 17 grudnia 1920 do 8 kwietnia 1921 r., był dowódcą kompanii sztabowej 13 pp. Przeniesiony z dniem 9 kwietnia 1921 r., do sztabu 8 DP, gdzie od 18 maja był szefem Oddziału I, a od 1 października 1921 r., I oficerem sztabu.

15 sierpnia 1924 r., otrzymał awans do stopnia kapitana służby stałej piechoty. W okresie od 1 listopada 1924 do 1 lipca 1926 r., przebywał w Centralnej Szkole Wychowania Fizycznego w Poznaniu. W 1926 r., ukończył trzytygodniowy kurs narciarski w Zakopanem - Jaszczurówce. Przeniesiony do 5 psp. w Przemyślu, a następnie, z dniem 1 września 1926 r., do 32 pp. w Modlinie, gdzie do 22 lutego 1927 r., dowodził 10 kompanią III baonu.
Następnie Komendant Okręgowego Ośrodka WF i PW w Warszawie. Od 10 stycznia 1930 r., był referentem wyszkolenia 10 Okręgowego Urzędu WF i PW w Przemyślu. Następnie ponownie objął służbę w 5 psp., będąc jednocześnie jednocześnie Komendantem Dywizyjnego Kursu Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 22 Dywizji Piechoty Górskiej. W okresie od 7 sierpnia do 20 listopada 1935 r., przebywał w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie na kursie unifikacyjno - doskonalącym dla kapitanów.

1 stycznia 1936 r., został awansowany do stopnia mjr. służby stałej. W dniu tym został również kierownikiem kasyna garnizonu 5 psp. Działał społecznie jako reżyser teatralny. Był też sportowcem, grał w piłkę nożną (zawodnik KS Krakus i KS Podgórze, a także WKS Modlin i KKS Polonia Warszawa). Organizator życia sportowego w Przemyślu. W latach 1938-1939 był dowódcą II Batalionu 5 psp.
W Wojnie Obronnej 1939 r., pełnił funkcję I oficera sztabu 22 Dywizji Piechoty Górskiej. Walczył z wrogiem na szlaku bojowym tej dywizji. Po kapitulacji dostał się do niemieckiej niewoli, skąd w październiku 1939 r., udało mu się uciec. Ukrywał się w Krakowie. Podjął działalność konspiracyjną w szeregach SZP/ZWZ, a od 1 lutego 1940 w Tajnej Organizacji Wojskowej (TOW), gdzie był komendantem dywersji na miasto Kraków, potem na Okręg Krakowski TOW. Używał w tym czasie pseudonimów „Stef”, „Grabiec”, „Rett”.
Twórca patroli dywersyjnych i szkoleniowiec. Pracował oficjalnie jako konwojent w Fabryce Likierów „Arkadia” w Krakowie. Od końca 1942 r., był oficerem dywersji w „Kedywie” na terenie Krakowa. Poszukiwany i tropiony przez gestapo opuścił Kraków.

Początkowo ukrywał się w Małej niedaleko Dębicy. W lutym 1943 r., został przeniesiony przez ppłk. Stefana Tarnowskiego „Jaremę” - szefa „Kedywu” Okręgu AK Kraków do Inspektoratu Rejonowego AK Mielec na stanowisko szefa dywersji inspektoratu. Służbowo podlegał por. Sobocie „Świdzie” szefowi „Kedywu” Podokręgu AK Rzeszów.
Kierował dywersją gospodarczą oraz likwidacją agentów gestapo. W lutym 1944 r., wspólnie z por. Sobotą, brał udział w przesłuchaniach m. in. kpt. A. Koguta „Mścisława” Komendanta Obwodu ZWZ/AK Mielec, związanego z tzw. Sprawą „Pięciu”, zastrzelonego po przesłuchaniu przez patrol „Kedywu” z Rzeszowa.
Po aresztowaniu przez gestapo, w dniu 24 marca 1944 r., w Krakowie kpt./mjr rez. Stefana Łuczyńskiego „Boryny”, pełnił w okresie od kwietnia do czerwca 1944 r., jako p.o. funkcję Komendanta Inspektoratu Rejonowego Mielec AK.

Na przełomie maja i czerwca 1944 r., przekazał dowodzenie inspektoratem kpt/mjr sł. st. Tadeuszowi Zielińskiemu „Liliputowi”, „Obuchowi”. W czerwcu 1944 r., został przeniesiony do dyspozycji Komendy Okręgu Kraków AK. Od jesieni 1944 r., dowodził Zgrupowaniem 4 psp. AK, tworzonym w rejonie Cieszyna w składzie Zgrupowania Grupy Operacyjnej „Śląsk Cieszyński”.
1 stycznia 1945 r., otrzymał awans do stopnia podpułkownika służby stałej piechoty. Po rozwiązaniu Armii Krajowej (19 stycznia 1945r.) mieszkał w Krakowie i pracował w Przedsiębiorstwie Państwowym„Orbis”.

W dniu 17 marca 1949 r., zmienił urzędowo nazwisko rodowe na Korczyński. Kierował domami wypoczynkowymi „Orbisu” w Krynicy, Karpaczu, Międzyzdrojach i Ciechocinku. Na początku 1960 r., był związany ze Spółdzielnią Pracy w Prusach k/Krakowa. Zatrudniony też jako kierownik administracyjny Studium Rachunkowości i Kontroli w Młoszowej koło Trzebini. Ze względu na zły stan zdrowia w roku 1973 zamieszkał u syna Zbigniewa w Częstochowie, gdzie zmarł w dniu 3 grudnia 1978 r. Pochowany na cmentarzu św. Rocha w Częstochowie.

Żonaty od 1919 r., ze Stefanią Gawlikowską (1897-1985). Miał dwóch synów: Jerzego (1919-1966) i Zbigniewa (1922-1995).

Odznaczenia m.in.:

Virtuti Militari V klasy (zatwierdzony dopiero w 1971 r.),
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921,
Srebrny Krzyż Zasługi,
Krzyż Partyzancki,
Medal 10-lecia Odzyskania Niepodległości.