Nr ISSN 2082-7431
Serwis Polska Podziemna
Dział "Postacie".
JUSZCZAKIEWICZ, Stanisław.


JUSZCZAKIEWICZ, Stanisław

Pułkownik służby stałej piechoty.



Pseudonimy: „Kornik”, „Kuba”, „Preisner”, „Stanisław” vel Stanisław Kornik.

Urodzony: 21 października 1897 r., w Bielsku.

Zmarł: 10 listopada 1967 r., w Londynie.


Promocje:

Pułkownik.: 1944 r.
Podpułkownik.: 1 lipca 1940 r.
Major.: 1 stycznia 1936 r.
Kapitan.: 1 stycznia 1927 r.
Porucznik.: ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 r.
Podporucznik.:


Funkcje:

Wcielony do armii austriackiej.: październik 1915 r.
Elew Szkoły Rezerwy dla oficerów w Opawie.: ?? - czerwiec 1916 r.
Dowódca plutonu w 20 Pułku Piechoty.: czerwiec - wrzesień 1916 r.
Ponownie dowódca plutonu w 20 Pułku Piechoty.: 1917 r.
Dowódca kompanii w 20 Pułku Piechoty.: 1917 r.
Rozpoczął służbę w Wojsku Polskim.: listopad 1918 r.
Dowódca plutonu w 1 Pułku Strzelców Podhalańskich (Nowy Sącz).: ?? - ??
Dowódca kompanii w 1 Pułku Strzelców Podhalańskich.: ?? - ??
Elew Szkoły Podchorążych Piechoty w Warszawie.: luty - czerwiec 1921 r.
Dowódca kompanii szkolnej 28 Batalionu Celnego Straży Granicznej (Słobódka).: sierpień 1921 - sierpień 1923 r.
Dowódca kompanii w 4 Pułku Strzelców Podhalańskich (Cieszyn).: sierpień - wrzesień 191923 r.
Dowódca plutonu w Batalionie Szkolnym DOK IV Kraków (Niepołomice).: wrzesień 1923 - lipiec 1925 r.
Dowódca plutonu w 2 Batalionie KOP "Bereźno" (Wołyń).: lipiec 1925 - ??
Adiutant 2 Batalionu KOP "Bereźno".: ?? - ??
Dowódca kompanii CKM w 25 Pułku Piechoty (Piotrków Trybunalski).: 1930 - ??
Dowódca I Batalionu 25 pułku Piechoty.: 1937 - wrzesień 1939 r.
Zaprzysiężony do Służby Zwycięstwu Polski.: październik 1939 r.
Szef sztabu Komendy Okręgu Łódź SZP/ZWZ.: październik 1939 - wrzesień 1940 r.
Komendant Okręgu Łódź ZWZ/AK.: wrzesień 1940 - maj 1942 r.
Szef Biura Personalnego Komendy Głównej AK.: maj 1942 - luty 1943 r.
Zastępca Szefa Oddziału I Komendy Głównej AK.: maj 1942 - ??
Dowódca Zgrupowania "Kuba".: 8 sierpnia - 13 sierpnia.
Dowódca zachodniego odcinka obrony Starego Miasta.: sierpień - 13 sierpnia 1944 r. Komendant polskich obozów wojskowych i byłych jeńców w rejonie Hanoweru.: maj - czerwiec 1945 r.
Przewodniczący Głównej Komisji Weryfikacyjnej AK przy Sztabie Głównym w Londynie.: listopad 1945 - ??
Członek Komitetu Organizacyjnego Koła AK.: marzec 1947 - maj 1949 r.
Członek Głównego Sądu Koleżeńskiego.: ?? - ??
Przewodniczący Głównego Sądu Koleżeńskiego.: 1962 - ??

Opinie:

Notatki:

Syn Jakuba (urzędnika podatkowego) i Marii z domu Waszkan. Uczył się kolejno w gimnazjum w Lidzie, Oświęcimiu, w gimnazjum św. Anny w Krakowie i w Wadowicach, gdzie uzyskał świadectwo dojrzałości. W październiku 1915 r., został wcielony do armii austriackiej, w czerwcu 1916 r., po ukończeniu szkoły rezerwy dla oficerów w Opawie, przydzielony do 20 pp. na stanowisko dowódcy plutonu.
W szeregach 20 pp. walczył na froncie rosyjskim. We wrześniu 1916 r., dostał się do niewoli rosyjskiej, z której uciekł w lipcu 1917 r. Nadal służył w 20 pp. Potem na froncie włoskim, gdzie dowodził plutonem i kompanią. Chory na malarię leczył się w szpitalu w Tolmezzo, a następnie w Opocznie.

W listopadzie 1918 r., rozpoczął służbę w Wojsku Polskim. Początkowo dowódca plutonu i kompanii w 1 psp w Nowym Sączu. W latach 1919 - 1920 uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Po wojnie, w okresie od lutego do czerwca 1921 r., uczył się w Szkole Podchorążych Piechoty w Warszawie.
Awansowany do stopnia por. sł. st. piechoty ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 r. Od sierpnia 1921 r., dowódca kompanii szkolnej 28 Batalionu Celnego Straży Granicznej w Słobódce na granicy z Łotwą.

Od sierpnia 1923 r., dowódca kompanii w 4. psp w Cieszynie, potem od września instruktor i dowódca plutonu w batalionie szkolnym DOK V Kraków w Niepołomicach. Od lipca 1925 r., dowódca plutonu, potem adiutant 2 Batalionu KOP „Bereźno”, stacjonującego w pow. Kostopol na Wołyniu.
1 stycznia 1927 r., awansowany do stopnia kpt. sł. st. piechoty. W 1930 r., przeniesiony do 25 pp. w Piotrkowie Trybunalskim na stanowisko dowódcy kompanii CKM, potem referent mobilizacyjny i obwodowy komendant Przysposobienia Wojskowego i Wychowania Fizycznego.

1 stycznia 1936 r., awansowany do stopnia mjr sł. st. W 1937 r., mianowany dowódcą I batalionu 25. pp., którym dowodził w Wojnie Obronnej 1939 r. Uniknął niewoli niemieckiej i powrócił do Piotrkowa Trybunalskiego, gdzie działał w grupie konspiracyjnej płk. Adama Świtalskiego, przekazanej do struktur SZP.
Od października 1939 r., czynny w konspiracji SZP/ZWZ. Zaprzysiężony przez ppłk dypl. Leopolda Okulickiego. Początkowo, w okresie od października 1939 do lipca 1940 r., szef sztabu w dowództwie wojewódzkim SZP/ZWZ w Łodzi, oraz do września 1940 r., Komendant Inspektoratu Rejonowego ZWZ Łódź. Od września 1940 r., był Komendantem Okręgu Łódź ZWZ/AK.

Rozkazem KG ZWZ nr L. 1 z 1 lipca 1940 r., awansowany do stopnia ppłk sł. st. piechoty. Zagrożony aresztowaniem w maju 1942 r., przeniesiony do KG AK w Warszawie, gdzie objął funkcję szefem Biura Personalnego i zastępcą ppłk A. Sanojcy „Kortuma” – szefa Oddziału I KG AK.
W lutym 1943 r., przekazał szefostwo Biura Personalnego ppłk. J. Gorazdowskiemu „Wolańskiemu”, pozostając na stanowisku zastępcy szefa I Oddziału KG AK aż do wybuchu Powstania Warszawskiego, czyli do 1 sierpnia 1944 r.

Od 8 sierpnia 1944 r., dowódca Zgrupowania „Kuba” i dowódca zachodniego odcinka obrony Starego Miasta. 13 sierpnia 1944 r., został ciężko ranny. Po kapitulacji oddziałów powstańczych wywieziony z szpitalem do Niemiec. Przebywał kolejno w oflagach Sandbostel i Lubeka.
Po uwolnieniu z niewoli, 29 kwietnia 1945 r., przez wojska brytyjskie, był w okresie od maja do czerwca 1945 r., komendantem polskich obozów wojskowych i byłych jeńców w rejonie Hanoweru.

W lipcu 1945 r., przebywał w Obozie Zbornym Nr 1 w Paryżu, a w sierpniu 1945 r., wyjechał do Londynu, gdzie zamieszkał na stałe. Od listopada 1945 r., przez wiele lat był przewodniczącym nowo utworzonej Głównej Komisji Weryfikacyjnej AK przy Sztabie Głównym w Londynie.
Od grudnia 1945 r., członek Komitetu Organizacyjnego Koła AK, od jego I Zjazdu w marcu 1947 do maja 1949 r., członek Głównego Sądu Koleżeńskiego i ponownie od stycznia 1950 r., członek Rady Naczelnej. W okresie od 1956 r., do roku 1962 Przewodniczący Głównego Sądu Koleżeńskiego.

Zmarł 10 listopada 1967 w Londynie. Pochowany na cmentarzu Streatham Vale w Londynie.

Żonaty z Anną z domu Woronowicz, miał zamężną pasierbicę Eugenię Woyna-Gwiaździańska (ur. 1918)zamieszkałą w Gdańsku-Oliwie, i syna Mieczysława nauczyciela zam. w Londynie..

Odznaczenia m.in.:

Virtuti Militari IV klasy (1944 r.).
Virtuti Militari V klasy (1921 r.).
Krzyż Walecznych - trzykrotnie.
Medal Wojska.




powrót


© copyright 2005 - 2007, Radosław ""Butryk"" Butryński
Design by Scypion