JARZĘBOWSKI (JARZEMBOWSKI), Jan
Kapitan służby stałej piechoty.

Pseudonimy: "Okoń".
Urodzony: 21 września 1898 r., we wsi Wrocki koło Golubia.
Zmarł: 4 lipca 1974 r., w Pruszczu Gdańskim.
Promocje:
Kapitan.: 1 stycznia 1926 r.
Porucznik.: 1 listopada 1921 r.
Podporucznik.: luty 1921 r.
Funkcje:
Członek Tajnego Związku Filomackiego.: ?? - ??
Służba w armii niemieckiej.: 1916 - grudzień 1918 r.
Wcielony do 33 Pułku Piechoty Wojska Polskiego (Łomża).: 1919 r.
Służba w 49 Pułku Piechoty (Kołomyi).: ?? - ??
Służba w Korpusie Ochrony Pogranicza.: 1926 - ??
Komendant miejski Przysposobienia Wojskowego w Gdyni.: ?? - ??
Instruktor PW i WF w Komendzie PW i WF przy 2 Morskim Batalionie Strzelców.: ?? - ??
Dowódca 3 Kompanii I Batalionu Gdyńskiego Batalionu Obrony Narodowej.: sierpień - 15 września 1939 r.
Instruktor wojskowy w Organizacji "Gryf".: ?? - ??
Komendant Inspektoratu Rejonowego Gdynia ZWZ-AK.: kwiecień 1941 - 19 października 1942 r. (aresztowany).
Opinie:
Notatki:
Syn Wojciecha i Anastazji z domu Rosickiej. W latach 1909-1911 uczył się w Collegium Marianum w Pelpinie. Od 1911 r., mieszkał wraz z rodzicami w Brodnicy, gdzie uczył się w miejscowym gimnazjum.
Należał w tym okresie do tajnego Związku Filomackiego. W 1916 r., został powołany jako poddany cesarstwa do wojska niemieckiego. Walczył na froncie zachodnim, gdzie został ranny.
W grudniu 1918 r., zdezerterował z niemieckiej armii i powrócił w rodzinne strony. W 1919 r., został wcielony do 33 pp Wojska Polskiego w Łomży, w którego szeregach wziął udział w wojnie polsko - bolszewickiej. We wrześniu 1920 r., podczas walk na froncie został ciężko ranny.
W lutym 1921 r., otrzymał awans do stopnia podporucznika służby stałej piechoty. Po wojnie służył w 49 pp w Kołomyi.
1 listopada 1921 r., został awansowany do stopnia porucznika służby stałej piechoty. W 1926 r., został przeniesiony do służby w Korpusie Ochrony Pogranicza. 1 stycznia 1936 r., został awansowany do stopnia kapitana służby stałej piechoty.
Służył w tym czasie w Gdyni i pełnił funkcję komendanta miejskiego Przysposobienia Wojskowego w Gdyni, instruktora PW i WF w miejscowej Komendzie PW i WF przy 2 Morskim Batalionie Strzelców.
Od sierpnia 1939 r., służył w Batalionie Obrony Narodowej. W Wojnie Obronnej 1939 r., walczył jako dowódca 3 kompanii I Batalionu Gdyńskiego Batalionu Obrony Narodowej.
15 września został ciężko ranny w walce z wrogiem, po czym dostał do niemieckiej niewoli, skąd został w styczniu 1940 r., zwolniony z powodu trwałego inwalidztwa. Zamieszkał w Orłowie. Podjął działalność konspiracyjną. Prowadził szkolenie wojskowe członków „Gryfa” i przygotowywał akcje sabotażowe.
Od kwietnia 1941 r., był czynny w ZWZ. Mianowany Komendantem Inspektoratu Gdynia ZWZ-AK. Utrzymywał kontakt z Józefem Olszewskim Komendantem Podokręgu Północnego (Morskiego) ZWZ/AK. Rozbudował siatkę konspiracyjną inspektoratu i kierował całością działań na podległym sobie terenie. Aresztowany 19 października 1942 r., przez Gestapo.
Po ciężkim śledztwie w Gdyni i Gdańsku, 2 grudnia 1942 r., został osadzony w obozie koncentracyjnym Stutthof. Brał udział w ewakuacji obozu w 1945 r.Po odzyskaniu wolności powrócił na Wybrzeże. Działał w organizacjach kombatanckich. Należał do PPS. Pracował jako dozorca garaży i magazynów w Pruszczu Gdańskim, gdzie mieszkał. W 1963 r., przeszedł na emeryturę.
Zmarł 4 lipca 1974 r., w Pruszczu Gdańskim i tu pochowany na miejscowym cmentarzu.
Odznaczenia m.in.:
Krzyż Walecznych.
|