
JANOWSKI, Tadeusz
Porucznik rezerwy piechoty.

Pseudonimy: "Wojnar", vel Gzowski.
Urodzony: 16 sierpnia 1910 r., w Poznaniu.
Zmarł: 1 stycznia 1943 r.. w Forcie VII w Poznaniu.
Promocje:
Porucznik.: 30 kwietnia 1942 r.
Podporucznik.: 1935 r., ze starszeństwem od 1 stycznia 1936 r.
Funkcje:
Służba w 3 kompanii szkolnej Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie.: 1933 - 1934 r.
Ćwiczenia w 58 Pułku Piechoty w Poznaniu.: ?? - ??
Przydział mobilizacyjny do 58 Pułku Piechoty (Poznań).: ?? - ??
Służba w 58 Pułku Piechoty.: sierpień - wrzesień 1939 r.
P.o. szefa Oddziału III Komendy Okręgu Poznań ZWZ/AK.: ?? - ??
Szef sztabu Okręgu Poznań ZWZ/AK.: wrzesień 1941 - marzec 1942 r.
P.o. Komendanta Okręgu Poznań AK.: marzec - 23 kwiecień 1942 r. (aresztowany).
Opinie:
Notatki:
Syn Władysława (urzędnika bankowego) i Izabeli z domu Kazubowskiej. Uczęszczał do szkoły powszechnej i wydziałowej w Poznaniu. W latach 1925 - 1929 r., uczył się w Liceum Handlowym Izby Przemysłowej, gdzie w roku 1929 otrzymał świadectwo dojrzałości. W latach 1933 - 1934 odbywał służbę wojskową w 3 kompanii szkolnej Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie.
Po odbytych ćwiczeniach w 58 pp w Poznaniu w stopniu tytularnego plutonowego podchorążego rez. piech., przeniesiony do rezerwy. Po odbyciu obowiązkowych ćwiczeń aplikacyjnych w 1935 r., został awansowany do stopnia ppor. rez. piech. ze starszeństwem od 1 I 1936 z przydziałem mobilizacyjnym do 58 pp. Ewidencyjnie podlegał PKU Poznań Miasto.
Do 1938 r., pracował jako urzędnik w Referacie Bezpieczeństwa w Starostwie Powiatowym w Ostrowie Wlkp., a od 9 grudnia 1938 r., sekretarz administracyjny w konsulacie Generalnym RP w Gdańsku. W sierpniu 1939 r., zmobilizowany do Wojska Polskiego i wcielony do 58 pp, w którego szeregach brał udział w Wojnie Obronnej 1939 r. Walczył nad Bzurą i w obronie Warszawy.
W październiku 1939 r., został włączony do zespołu mjr A. Pawłowskiego, który miał tworzyć w Poznaniu siatkę konspiracyjną SZP/ZWZ. W grudniu 1940 r., przez swego brata Kazimierza nawiązał kontakty z ppłk Ostrihańskim i po zaprzysiężeniu do ZWZ objął funkcję p. o. szefa wydziału III K. O. ZWZ Poznań. Następnie w okresie od września 1941 do marca 1942 r., szef sztabu okręgu, a od marca - kwietnia 1942 r., p. o. komendanta Okręgu AK Poznań.
23 kwietnia 1942 r., aresztowany przez gestapo w Poznaniu. Uwięziony w Domu Żołnierza, gdzie przeszedł ciężkie śledztwo. Gestapo zarzucało mu pełną odpowiedzialność za działania bojowe Związku Odwetu. 28 grudnia 1942 r., został skazany przez Policyjny Sąd Doraźny na karę śmierci. Zamordowany przez powieszenie 8 stycznia 1943 r., w Forcie VII w Poznaniu.
Awansowany przez KG AK rozkazem nr 41 z 30 kwietnia 1942 r., do stopnia por. rez. piechoty
Odznaczenia m.in.:
|