Promocje:

Podpułkownik.: 19 marca 1939 r.
Major.: 1 stycznia 1933 r.
Kapitan.: 17 grudnia 1924 r. (ze starszeństwem od 15 sierpnia 1914 r.)
Porucznik.: ze starszeństem od 1 kwietnia 1919 r.
Podporucznik.:

Funkcje:

Wcielony do armii austriackiej.: 17 września 1914 r.
Ukończył kurs szkoły oficerów rezerwy kawalerii i piechoty w Bruck.: 1915 r.
Adiutant batalionu w 83 Pułku Piechoty Armii Austriackiej.: ?? - ??
Dowódca plutonu w 83 Pułku Piechoty.: ?? - ??
Tłumacz w 5 Pułku Dragonów Armii Niemieckiej.: 20 kwietnia - 20 czerwca 1918 r.
Wstępuje do Wojska Polskiego.: 5 listopada 1918 r.
Oficer ordynansowy Pełnomocnictwa Wojskowego Państwa Polskiego.: ?? - 20 lipca 1920 r.
Dowódca Stacji Zbornej Komisji Wojskowej Likwidacyjnej.: ?? - ??
Adiutant Kierownictwa Transportowego Wojskowego.: ?? - ??
Dowódca plutonu w 9 Pułku Ułanów Małopolskich (Trembowla).: ?? - ??
Dowódca szwadronu w 9 Pułku Ułanów Małopolskich.: ?? - ??
Adiutant 9 Pułku Ułanów Małopolskich.: 3 września 1925 - 2 luty 1927 r.
Dowódca szwadronu 9 Pułku Ułanów Małopolskich.: ?? - ??
Wykładowca w Centrum Wyszkolenia Kawalerii.: ?? - 15 września 1933 r.
Wykładowca w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie.: 15 września 1933 - 1938 r.
Zastępca dowódcy 19 Pułku Ułanów.: 1938 - wrzesień 1939 r.
Zastępca dowódcy i dowódca 19 Pułku Ułanów, Wołyńska Brygada Kawalerii.: wrzesień 1939 r.
Dowódca 19 Pułku Ułanów, Grupa Operacyjna Kawalerii gen. Andersa.: wrzesień 1939 r.
Komendant Okręgu Lwów-Wschód w ZWZ-1.: ?? - ??
Zastępca komendanta Obszaru Lwów ZWZ-1.: luty 1940 - ??
Komendant Obszaru Lwów ZWZ-1.: ?? - 20 kwietnia 1940 r. (aresztowany przez NKWD).

Opinie:

Notatki:

Syn Józefa i Stanisławy z Cechmanowiczów. Uczył się w gimnazjum w Chyrowie, które ukończył w 1913 r., z wyróżnieniem. W latach 1913 - 1914 studiował prawo na Uniwersytecie Lwowskim.
17 września 1914 r., powołany do służby w armii austriackiej. W 1915 r., ukończył kurs szkoły oficerów rezerwy kawalerii i piechoty w Bruck.
Adiutant batalionu, potem dowódca plutonu w 83 pp. W szeregach tego pułku walczył na froncie rosyjskim. 13 września 1915 r., dostał się do niewoli rosyjskiej, skąd został uwolniony 17 kwietnia 1918 r., przez armię niemiecką.

W okresie od 20 kwietnia do 20 czerwca 1918 r., służył jako tłumacz w 5 pułku dragonów armii niemieckiej. W Wojsku Polskim od 5 listopada 1918 r. Mianowany por. sł. st. kawalerii z starszeństwem od 1 kwietnia 1919 r.
Do 20 lipca 1920 r., przebywał we Wiedniu, gdzie był oficerem ordynansowym Pełnomocnictwa Wojskowego Państwa Polskiego, potem dowódcą Stacji Zbornej Komisji Wojskowej Likwidacyjnej, a następnie adiutant Kierownictwa Transportowego Wojskowego.

Następnie służył w 9 pułku ułanów, gdzie dowodził plutonem. 17 grudnia 1924 r., awansowany do stopnia rtm. sł. st. kaw. ze starszeństwem od 15 sierpnia 1924 r. Dowodził wówczas szwadronem w 9 p. uł.
W okresie od 3 września 1925 do 2 lutego 1927 r., pełnił funkcję adiutanta 9 pułku ułanów, a następnie ponownie dowódcy szwadronu. Od 1 lipca 1929 r., dowódca 2 szwadronu Szkolnego Dyonu Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu.

Był wykładowcą w Centrum Wyszkolenia Kawalerii, skąd 15 września 1933 r., został przeniesiony na stanowisko wykładowcy w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie. 1 I 1933 r., awansowany do stopnia majora sł. st. kaw.
W 1938 r., przeniesiony na stanowisko zastępcy dowódcy 19 pułku ułanów. 19 marca 1939 r., awansowany do stopnia podpułkownika sł. st. kaw.

Szlak bojowy w Wojnie Obronnej 1939 r., rozpoczął na stanowisku zastępcy dowódcy 19 p. uł. w składzie Wołyńskiej Brygady Kawalerii. Walczył m. in. pod Mokrą, potem w walkach odwrotowych. W ostatniej fazie walk na Lubelszczyźnie dowodził resztkami 19 p. uł. w Grupie Operacyjnej Kawalerii gen. W. Andersa. Uniknął niewoli.

Od grudnia 1939 r., czynny w konspiracji. Był komendantem Okręgu Lwów-Wschód ZWZ-1, a jednocześnie od lutego 1940 r., zastępcą komendanta Obszaru Lwów. Komendę Obszaru ZWZ-1 objął po przekazaniu mu jej przez opuszczającego Lwów płk W. Żebrowskiego.
Aresztowany 20 kwietnia 1940 r., przez funkcjonariuszy NKWD we Lwowie. Skazany na karę śmierci przez Lwowski Sowiecki Sąd Obwodowy, w procesie który odbył się w dniach 19 - 20 listopada 1940 r. 17 lutego 1941 r., wyrok został zatwierdzony przez Sąd Najwyższy ZSRR. 24 lutego 1941 r., wyrok wykonano.

Żonaty od 1926 r., z Apolonią Jasieńską. Miał córkę Elżbietę, dziennikarkę.

Odznaczenia m.in.:

Virtuti Militari V klasy.: pośmiertnie 1944 r.
Krzyż Walecznych - czterokrotnie.
Srebrny Krzyż Zasługi.