Promocje:

Pułkownik.:

Funkcje:

Elew rosyjskiego Korpusu Kadetów w Połtawie.: 1897 - 1904 r.
Służba w armii rosyjskiej.: 1904 - 1918 r.
Elew Mikołajewskiej Szkoły Kawaleryjskiej (Petersburg).: 1904 - 1906 r.
Dowódca szwadronu w rosyjskim 5 Pułku Ułanów.: 1914 - ??
Dowódca dywizjonu w rosyjskim 5 Pułku Ułanów.: ?? - 1918 r.
Prezes Związku Wojskowych Polaków.: 20 czerwca 1917 - 30 kwietnia 1918 r.
Oficer w sztabie 5 Dywizji Syberyjskiej (Nowomikołajsk).: 1918 - 1920 r.
Dowódca 5 Pułku Ułanów Zasławskich (Ostrołęka).: 23 września 1920 - 23 stycznia 1925 r.
Dowódca 25 Pułku Ułanów Wielkopolskich (Prużany).: 23 stycznia 1925 - 29 lutego 1932 r.
Oficer Trybunału Orzekającego w Departamencie Kawalerii Ministerstwa Spraw Wojskowych.: 1932 - 1 lipca 1934 r.
Przeniesiony w stan spoczynku.: 1 lipca 1934 r.
Oficer w Departamencie Kawalerii w Ministerstwie Spraw Wojskowych.: jesień 1932 - wrzesień 1939 r.
Oficer dyspozycyjny Naczelnego Wodza.: wrzesień 1939 r.
Członek Armii Podziemnej Ruchu "Miecz i Pług"(?).: 1942 - 1944 r.
Komendant Okręgu I Warszawa-Miasto NSZ-AK.: 20 lipca 1944 - październik 1944 r.
Komendant całości sił NSZ biorących udział w Powstaniu Warszawskim.: sierpień - październik 1944 r.
Dowódca zawiązku Korpusu NSZ w Warszawie.: sierpień - październik 1944 r.
Przydział do Legii Oficerskiej Armii Krajowej.: wrzesień 1944 r.

Opinie:

Notatki:

W roku 1897, wieku 11 lat został wysłany do rosyjskiego Korpusu Kadetów w Połtawie, gdzie przebywał przez 7 lat, czyli do 1904 r. Następnie w latach 1904 - 1918 służył w armii carskiej.
Początkowo w latach 1904 - 1906 uczył się w Mikołajewskiej Szkole Kawalerii w Petersburgu, którą ukończył w stopniu porucznika. W następnych latach był oficerem w 5 Pułku Ułanów we Włocławku, a następnie w Symbii.
W latach 1914 - 1918 był dowódcą szwadronu, a następnie dywizjonu. W lutym 1917 r., otrzymał awans do stopnia podpułkownika. W trakcie walk został ciężko ranny.

W okresie od 20 czerwca 1917 do 30 kwietnia 1918 r., był Prezesem Związku Wojskowych Polaków. W latach 1918 - 1920 wysokim oficerem (w stopniu pułkownika) w sztabie 5 Dywizji Syberyjskiej, dowodzonej przez płk. Waleriana Czumę. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej.
23 września 1920 r., objął dowództwo 5 Pułku Ułanów Zasławskich w Ostrołęce. 23 stycznia 1925 r., został dowódcą 25 Pułku Ułanów Wielkopolskich w Prużanie.
29 lutego 1932 r., został zwolniony ze stanowiska dowódcy pułku i przeniesiony do dyspozycji szefa Departamentu Kawalerii Ministerstwa Spraw Wojskowych. W latach 1932 - 1934 był oficerem Trybunału Orzekającego w tym Departamencie. Z dniem 30 czerwca 1934 przeniesiony został w stan spoczynku.

Jesienią 1938 r., został ponownie powołany do Departamentu Kawalerii w Ministerstwie Spraw Wojskowych. Podczas Wojny Obronnej 1939 r., był oficerem dyspozycyjnym Naczelnego Wodza. Od 22 do 28 września przebywał w niewoli niemieckiej. Od marca 1942 do lipca 1944 r., działał w konspiracji. Najprawdopodobniej był członkiem Armii Podziemnej Ruchu "Miecz i Pług". 20 lipca 1944 r., został mianowany Komendantem Okręgu I Warszawa-Miasto NSZ-AK.
Po wybuchu Powstania Warszawskiego był Komendantem całości sił NSZ biorących udział w Powstaniu. Dowódca zawiązku Korpusu NSZ. Pod koniec września 1944 r., otrzymał przydział do Legii Oficerskiej Armii Krajowej.

Po kapitulacji Powstania przebywał w niewoli niemieckiej. Do Polski powrócił w 1946 r.,

Odznaczenia m.in.:

Krzyż Walecznych.
Krzyż Niepodległości.
Złoty Krzyż Zasługi.
Medal za Wojnę 1918 - 1921.
Medal 10-lecia Odzyskania Niepodległości.
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski. (pośmiertnie 14 września 2010 r.)