Promocje:

Major.: 11 listopada 1942 r.
Kapitan.: ze starszeństwem z 2 stycznia 1932 r.
Porucznik.: 1922 r., ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r.
Podporucznik.:

Funkcje:

Uczestnik kursu w Szkole Podchorążych Łączności.: ?? - ??
Służba w 1 Pułku Łączności.: ?? - ??
Oficer w II Oddziale Sztabu Generalnego Wojska Polskiego.: ?? - ??
Przeniesiony do rezerwy.: 1923 r.
Urzędnik w Zarządzie Miejskim w Warszawie.: ?? - ??
Studia w Wyższej Szkole Handlowej w Poznaniu.: ?? - ??
Przydział mobilizacyjny do 1 Pułku Łączności (Warszawa).
Oficer Organizacji Dywersji Dalekosiężnej "Wachlarz".: 1942 - ??
Dowódca V Odcinka Organizacji Dywersji Dalekosiężnej "Wachlarz".: ?? - grudzień 1942 r.
Przekazany do dyspozycji Komendanta Okręgu Wilno AK.: grudzień 1942 r.
Komendant Garnizonu Wilno "Dwór" AK.: grudzień 1942 - sierpień 1944 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego "A" Okręgu Wilno AK.: sierpień - listopad 1944 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego "AF" Okręgu Wilno AK.: listopad - 18 grudnia 1944 r. (aresztowany).

Opinie:

Notatki:

Syn Leona. Uczęszczał do gimnazjum w Warszawie, gdzie zdał egzamin maturalny. W latach 1919 - 1920 brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Ukończył w Warszawie kurs Szkoły Podchorążych Łączności. Awansowany do stopnia podporucznika. Po wojnie służył w 1 Pułku Łączności. Zweryfikowany w 1922 r., w stopniu porucznika służby stałej łączności ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r.
Był oficerem II Oddziału Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. W roku 1923 został przeniesiony do rezerwy. Potem pracował jako urzędnik w Zarządzie Miejskim w Warszawie.

Przed wojną ukończył studia w Wyższej Szkole Handlowej w Poznaniu uzyskując tytuł magistra ekonomii. Po odbytych kolejnych ćwiczeniach wojskowych awansowano go do stopnia kapitana rezerwy ze starszeństwem z 2 stycznia 1932 r. Ewidencyjnie podlegał PKU Warszawa Miasto z przydziałem mobilizacyjnym do 1 Pułku Łączności w Warszawie.
Podczas niemieckiej okupacji pracował jako urzędnik w Zarządzie Miasta Warszawy. Czynny w konspiracji ZWZ-AK. Od 1942 r., był oficerem „Wachlarza”. Mianowany dowódcą Odcinka V.

Na Wileńszczyznę przybył w maju 1942 r. 11 listopada 1942 r., został awansowany do stopnia majora rezerwy przez KG AK (Rozkaz KG AK nr BP/65). Działalnością dywersyjno-sabotażową na V Odcinku „Wachlarza” kierował do grudnia 1942 r. W miesiącu tym przekazany do dyspozycji Komendanta Okręgu Wilno AK.
Jeszcze w grudniu 1942 r., został mianowany Komendantem Garnizonu Wilno „Dwór” AK, którym dowodził do sierpnia 1944 r. W lipcu 1944 r., brał udział w działaniach zbrojnych prowadzonych w ramach „Operacji Wileńskiej AK.

Po wejściu do Wilna wojsk sowieckich pozostał w konspiracji. W sierpniu 1944 r., został mianowany Komendantem Inspektoratu „A” Okręgu Wilno, który w końcu listopada 1944 r., połączono z Inspektoratem „F” jako Inspektorat „AF”.
Poszukiwany intensywnie przez rosyjskie służby. Aresztowany przez NKWD 18 grudnia 1944 r., w Wilnie pod konspiracyjnym nazwiskiem Salak-Poklewski. Więziony w więzieniu w Wilnie, gdzie był przesłuchiwany. W dniach 17 i 18 sierpnia 1945 r., został sądzony w Wilnie przed sądem NKWD. Wyrokiem Trybunału Wojsk NKWD Kolei Litewskiej skazany na 15 lat robót katorżniczych i na 5 lat pozbawiony praw obywatelskich.

25 października 1945 r., przywieziony z więzienia w Wilnie do łagru w Workucie. 31 maja 1949 r., przeniesiony do specjalnego łagru dla niebezpiecznych przestępców politycznych do Rieczłagu. Zwolniony w dniu 2 grudnia 1954 r., jako inwalida i skierowany do domu inwalidów w rejonie Zubowa (Mordświńska ZSRR).
Nie ujawnił swego prawdziwego nazwiska i występował cały czas jako Leon Salak-Poklewski. Repatriowany do Polski w grudniu 1955 r. Po powrocie do kraju mieszkał w Warszawie przy ul. Niepodległości. Zmarł w Warszawie 10 stycznia 1961 r.

Odznaczenia m.in.: