KOŹLIKOWSKI, Zygmunt.
Porucznik służby stałej piechoty.

Pseudonimy: „Bogusz”, „Ogrodnik”, „Witek”, „Zygmunt” vel Zygmunt Gniazdowski vel Zygmunt Lewandowski.
Urodzony: 2 lutego 1913 r., w Wąbrzeźnie.
Zmarł: 14 stycznia 1942 r., w KL Mauthausen.
Promocje:
Porucznik.: 19 marca 1938 r.
Podporucznik.: 15 sierpnia 1934 r.
Funkcje:
Wstąpił w szeregi Wojska Polskiego.: 15 października 1931 r.
Służba w 4 Kompanii 63 Pułku Piechoty.: 15 października 1931 - ??
Nauka w Szkole Podchorążych Rezerwy przy 63 Pułku Piechoty (Brodnica).: 12 listopada 1931 - 12 sierpnia 1932 r.
Nauka w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej - Komorowie.: 1 października 1932 - lipiec 1934 r.
Oficer w 66 Pułku Piechoty (Chełmno).: sierpień 1934 - ??
Studia w Oficerskiej Szkole Topografów w Wojskowym Instytucie Geograficznym w Warszawie.: 1937 - 1939 r.
Członek ekipy organizatorskiej Okręgu Pomorze Służby Zwycięstwu Polski.: 1939 - 1940 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego Grudziądz ZWZ.: 1940 - 5/6 luty 1941 r.
Opinie:
Notatki:
Syn Michała (ogrodnika) i Leokadii z domu Buchcińskiej. W 1931 r., ukończył w Wąbrzeźnie gimnazjum humanistyczne i zdał maturę. Od 15 października 1931 r., służył w Wojsku Polskim. Przydzielony do 4 kompanii 63 pp.
W okresie od 12 listopada 1931 do 12 sierpnia 1932 r., uczył się w Szkole Podchorążych Rezerwy przy 63 Piechoty w Brodnicy, gdzie odbył kurs unitarny. Potem od 1 października 1932 do lipca 1934 r., uczył się w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej - Komorowie. 15 sierpnia 1934 r., został promowany do stopnia podporucznika służby stałej piechoty z przydziałem do 66 pp. w Chełmnie.
W latach 1937-1939 studiował w Wojskowym Instytucie Geograficznym (Oficerska Szkoła Topografów) w Warszawie. 19 marca 1938 r., został awansowany do stopnia porucznika służby stałej piechoty.
Podczas Wojny Obronnej 1939 r., został ewakuowany z Instytutem Geograficznym w okolice Lwowa. Po zakończeniu działań wojennych powrócił do Warszawy. Nawiązał kontakt z kpt. Germanem Marcinkowskim z Instytutu Geograficznego oraz kpt. Józefem Chylińskim „Wichrem”.
W listopadzie 1939 r., powrócił do domu rodzinnego w Witkowie koło Chełmży. Podjął działalność konspiracyjną na terenie Grudziądza, Chełmna i Wąbrzeźna.
Na przełomie 1939 - 1940 był w ekipie organizatorsko - sztabowej Okręgu Pomorskiego SZP-ZWZ. Od 1940 r., był Komendantem Inspektoratu Rejonowego Grudziądz ZWZ.
Zorganizował struktury konspiracyjne inspektoratu, komendy obwodowe, łączność konspiracyjną, kolportaż i komórki wywiadowcze. W ramach działalności zajmował się zbieraniem informacji wywiadowczych. Swoje kwatery miał w Grudziądzu, Toruniu i Chełmnie.
W okresie od maja do grudnia 1940 r., zorganizował szereg odpraw dla komendantów obwodowych w mieszkaniu W. Piechockiej przy ul. Mickiewicza w Grudziądzu.
Prowadził aktywną działalność konspiracyjną. Scalił z ZWZ kilka lokalnych organizacji niepodległościowych. Aresztowany przez gestapo w nocy z 5 na 6 lutego 1941 r. Wraz z nim w ręce gestapo dostała się jego narzeczona Klara Jasińska. Oboje przebywali w mieszkaniu jej siostry Stanisławy Kurek w Toruniu.
W czasie rewizji znaleziono jego broń i materiały konspiracyjne. Osadzony w więzieniu toruńskim tzw. Okrąglaku i przewożony na przesłuchania do siedziby gestapo przy Bydgoskim Przedmieściu. Okrutnie torturowany usiłował popełnić tam samobójstwo, wyskakując z okna II piętra na ulicę. Ciężko ranny do listopada 1941 r., był więziony w Toruniu, skąd wywieziono go do obozu koncentracyjnego w Mauthausen i tu osadzono w dniu 5 grudnia 1941 r. Zamordowany w obozie 14 stycznia 1942 r., zastrzykiem fenolu.
Odznaczenia m. in.:
|