Nr ISSN 2082-7431
Serwis Polska Podziemna
Dział "Postacie".
KRÓL, Tadeusz Karol.


KRÓL, Tadeusz Karol.

Podpułkownik służby stałej piechoty.



Pseudonimy: „Dołęga”, „Gerwazy”, „Michał”.

Urodzony: 28 listopada 1896 r., we Lwowie.

Zmarł: 17 października 1969 r., w Krakowie.


Promocje:

Podpułkownik.: 23 stycznia 1945 r., ze starszeństwem z 1 stycznia 1945 r.
Major.: 15 sierpnia 1924 r.
Kapitan.: 1922 r., ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r.
Porucznik.: maj 1919 r.
Podporucznik.: 1 kwietnia 1916 r.

Funkcje:

Członek Drużyn Strzeleckich.: 1912 - ??
Służba w 2 Pułku Piechoty Legionów.: marzec 1915 - 1918 r. Uczestnik kursu oficerów Legionów.: ?? - ??
Dowódca 7 Kompanii 2 Pułku Piechoty Legionów.: 1918 r.
Służba w 4 Dywizji Strzelców gen. Żeligowskiego.: ?? - kwiecień 1919 r.
Wstępuje w szeregi Wojska Polskiego.: maj 1919 r.
Dowódca kompanii w 33 Pułku Piechoty.: ?? - ??
Dowódca batalionu w 33 Pułku Piechoty.: ?? - ??
Oficer w 2 Pułku Piechoty Legionów.: ?? - 1923 r.(?).
Dowódca III Batalionu w 85 Pułku Piechoty (Nowowilejka).: 1923 - 1926 r.
Kwatermistrz 26 Pułku Piechoty (Lwów).: 1927 - ??
Oficer w 39 Pułku Piechoty (Jarosław).: ?? - 1931 r.
Komendant Powiatowej Komendy Uzupełnień w Kaliszu.: 1931 - 1937 r.
Dowódca 18 Batalionu Junackich Hufców Pracy (50 DP).: sierpień 1937 - wrzesień 1939 r.
Dowódca 178 Rezerwowego Pułku Piechoty (50 DP).: wrzesień - 1 października 1939 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego Północnego, Okręg Lublin ZWZ (?).: ?? - połowa 1941 r.
W dyspozycji Komendy Głównej ZWZ-AK.: połowa 1941 - wrzesień 1942 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego Częstochowa, Okręg Radomsko-Kielecki AK.: wrzesień 1942 - 19 stycznia 1945 r.
Oficer Organizacji "Nie".: ?? - ??
Oficer Delegatury Sił Zbrojnych.: ?? - sierpień 1945 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Wiktora i Marii z domu Śliwińskiej. Uczęszczał do gimnazjum realnego, potem do Szkoły Handlowej we Lwowie, gdzie zdał maturę. Od 1912 r., działał w Drużynach Strzeleckich, gdzie odbył przeszkolenie wojskowe.
Od sierpnia 1914 r., służył w Legionach Polskich. Od marca 1915 r., służył w 2 pp. Legionów. Ukończył kurs oficerów Legionów. 1 kwietnia 1916 r., otrzymał awans do stopnia podporucznika. Walczył na froncie karpackim. W bitwie pod Rarańczą, w dniu 15 lutego 1918 r., odznaczył się męstwem i odwagą.
W bitwie pod Kaniowem 11 maja 1918 r., dowodził 7 kompanią 2 pp. Legionów osłaniając odwrót Polskich Oddziałów. Za wykazane męstwo na polu walki odznaczono go Virtuti Militari V klasy (nr 7 005).

Po zakończeniu walk przedostał się na Kubań i wstąpił tam do Polskiego Oddziału. Do kwietnia 1919 r., walczył z szeregach 4 Dywizji Strzelców gen. Żeligowskiego. W maju 1919 r., został awansowany do stopnia porucznika. W tym samym miesiącu powrócił do Polski i wstąpił do Wojska Polskiego.
Służył w 33 pp., w którego szeregach uczestniczył jako dowódca kompanii, potem batalionu w wojnie polsko-bolszewickiej 1919-1920. Po zakończeniu wojny służył w 2 pp Legionów.
W 1922 r., został zweryfikowany przez Ministerstwo Spraw Wojskowych w stopniu kapitana służby stałej ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r. W latach 1923 - 1926 był dowódcą III Batalionu w 85 pp. w Nowowilejce.

15 sierpnia 1924 r., został awansowany do stopnia majora służby stałej piechoty. Od 1927 r., był kwatermistrzem 26 pp. we Lwowie, potem do 1931 r. służył w 39 pp. w Jarosławiu.
W latach 1931 - 1937 był Komendantem Powiatowej Komendy Uzupełnień w Kaliszu. Od 15 sierpnia 1937 r., był dowódcą 18 Batalionu Junackich Hufców Pracy, którym dowodził podczas Wojny Obronnej 1939 r..
Następnie, w trakcie walk został dowódcą 178 pp. rez. w składzie 50 DP Rez. Walczył z wrogiem na Polesiu, Wołyniu oraz Lubelszczyźnie.

Po zakończeniu działań wojennych uniknął niewoli. W latach 1939 - 1941 przebywał na Lubelszczyźnie, gdzie działał w Związku Walki Zbrojnej. Według niepotwierdzonych informacji, pod pseudonimem "Radosław" pełnił tu funkcję Komendanta Inspektoratu Północnego.
Od połowy 1941 r., przebywał w Warszawie. We wrześniu 1942 r., został skierowany przez Komendę Główną AK do Okręgu Radom-Kielce z nominacją na stanowisko Komendanta Inspektoratu Rejonowego Częstochowa AK. Funkcję pełnił do rozwiązania Armii Krajowej, czyli do 19 stycznia 1945 r.
Po Nie ujawnił się władzom komunistycznym po wejściu Armii Czerwonej na podległy mu teren. Dalej walczył w strukturach poakowskich (NIE/DSZ).

23 stycznia 1945 r., został awansowany rozkazem KG AK do stopnia podpułkownika służby stałej piechoty ze starszeństwem z 1 stycznia 1945 r. W sierpniu 1945 r., ujawnił się w ramach akcji „Radosława”.
Po rejestracji w RKU w Krakowie został wcielony do Wojska Polskiego, ale do 1947 r., pozostawał bez przydziału. W 1947 r., przeniesiony w stan spoczynku. Mieszkał w Krakowie, gdzie pracował zawodowo do czasu przejścia na emeryturę w roku 1961.
Zmarł w Krakowie, w dniu 17 października 1969 r. Pochowany na cmentarzu w Gdyni. Żonaty z Wichelminą z domu Szeranc. Miał dwóch synów: Adama (ur. 1922), Andrzeja (ur. 1923) oraz córkę Zofię (ur. 1928).

Odznaczenia m.in.:

Virtuti Militari V klasy.
Krzyż Niepodległości.
Krzyż Walecznych (trzykrotnie).
Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami.




powrót.


© copyright 2005 - 2007, Radosław ""Butryk"" Butryński
Design by Scypion