Promocje:

Major.: 1 czerwca 1943 r.
Kapitan.: 13 marca 1939 r.
Podporucznik.: 15 sierpnia 1929 r.

Funkcje:

Elew Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowii.: październik 1926 - lipiec 1927 r.
Elew Szkoły Podchorążych Inżynierii w Warszawie.: listopad 1927 - październik 1930 r.
Oficer instruktor w 5 batalionie saperów w Krakowie.: październik 1930 - kwiecień 1933 r.
Oficer WF w 5 batalionie saperów.: kwiecień 1933 - październik 1935 r.
Uczestnik kursu instruktorów WF w CIFW w Warszawie.: wrzesień 1933 - lipiec 1934 r.
Adiutant 5 batalionu saperów.: październik 1935 - ??
Oficer do spraw wyszkolenia w 5 batalionie saperów.: czerwiec 1937 - ??
Kierownik WF w Centrum Wyszkolenia Saperów w Modlinie.: październik 1937 - ??
Słuchacz Wyższej Szkoły Inżynierii w Warszawie.: listopad 1938 - ??
Dowódca 1 kompanii 5 zmotoryzowanego batalionu saperów (obrona Warszawy).: wrzesień 1939 r.
Zastępca dowódcy 5 zmotoryzowanego batalionu saperów (obrona Warszawy).: wrzesień 1939 r.
W konspiracji od grudnia 1939 r. (SZP/ZWZ).
Członek "Sztabu Dywersji" Referatu III C Dowództwa Głównego SZP.: grudzień 1939 - ??
Dowódca batalionu saperów m. st. Warszawy.: sierpień 1940 - ??
Dowódca saperów Okręgu Warszawskiego AK.: czerwiec - listopad 1942 r.
Dowódca Związku Odwetu Okręgu Warszawskiego AK.: czerwiec - listopad 1942 r.
Dowódca Kedywu Okręgu Warszawa Armii Krajowej.: listopad 1942 - po 6 listopada 1943 (?)

Opinie:

Sprawozdanie półroczne Kedywu Okręgu Warszawskiego za czas 1 września 1943 - 1 marca 1944 r (Józef Rybicki).:

"Kończąc to sprawozdanie pragnę jeszcze raz zwrócić uwagę na wielki wstrząs, którego doznał Kedyw Okręgu Warszawskiego w czasie sprawozdawczym. Było to aresztowanie komendanta [Kedywu] Okręgu - Chuchro.
Zabrakło Okręgowi jego fachowych wiadomości, doświadczenia, umiejętności doboru i kierowania ludźmi. Zaufanie podkomendnych żołnierzy do niego było czynnikiem spajającym pracę w Kedywie.
Jego pracowitość, ofiarność w pracy była drogowskazem dla podległych mu żołnierzy. To, że Kedyw Okręgu po stracie jego poszedł bez zahamowania naprzód, jest jego niezaprzeczalną zasługą. Stworzył on fundamenty, na których jego następca mógł oprzeć swoją pracę".

Notatki:

Syn Antoniego i Haliny Dybek. Od 1919 r., uczęszczał do Gimnazjum im. Tadeusza Kościuszki w Wieluniu, gdzie w maju 1926 r., otrzymał świadectwo dojrzałości.

Uczestnik obrony Warszawy, we wrześniu 1939 r. Ranny dostał się do niewoli niemieckiej, udało mu się jednak zbiec z obozu jenieckiego w Radomiu, po czym powrócić do Warszawy. Podczas okupacji używał nazwiska Jerzy Reda.
Członek Referatu III C DG SZP, dowódca Związku Odwetu Okręgu Warszawa ZWZ w stopniu kapitana służby stałej (pseudonim "Jurek", od połowy 1942 r. "Chuchro"). Następnie organizator i dowódca Kedywu Okręgu Warszawskiego AK.
Organizator wielu akcji zbrojnych warszawskiego Związku Odwetu i Kedywu w tym: akcji "Wieniec I" (7/8 października 1942 r.), organizator i uczestnik akcji pomocy dla getta warszawskiego, wykonanej przy ul. Okopowej (23 kwietnia 1943 r.).

Aresztowany przypadkowo pomiędzy 6 a 19 listopada 1943 r., przed domem przy ul. Polnej 50, w którym miał nocować. Rozstrzelany w publicznej egzekucji 24 listopada 1943 r.

Odznaczenia m.in.:

Srebrny Krzyż Zasługi.: 1934 r.