Promocje:

Podpułkownik.: 1 stycznia 1943 r.
Major.: 1 stycznia 1936 r.
Kapitan.: 1 stycznia 1929 r.
Porucznik.: 15 lutego 1923 r.
Podporucznik.: ze starszeństwem z 1 września 1920 r.

Funkcje:

Członek Drużyn Strzeleckich w Krakowie.: ?? - ??
Służba w 1 Kompanii 1 Pułku Piechoty Legionów Polskich.: 4 sierpnia 1914 - lipiec 1917 r.
Służba w Polskiej Sile Zbrojnej w Ostrowii Mazowieckiej.: 1 grudnia 1917 - 1 listopada 1918 r.
Wstępuje w szeregi Wojska Polskiego.: 2 listopada 1918 r.
Służba w 5 Pułku Piechoty Legionów.: listopad - grudzień 1918 r.
Służba w III Batalionie 40 Pułku Piechoty.: grudzień 1918 - 28 maja 1920 r.
Uczestnik kursu w Szkole Podchorążych Piechoty w Bydgoszczy.: ?? - ??
Uczestnik kursu uzupełniającego dla oficerów bez cenzusu.: ?? - czerwiec 1922 r.
Służba w 5 Pułku Piechoty Legionów (Wilno).: czerwiec 1922 - 3 listopada 1923 r.
Młodszy oficer kompanii w 17 Pułku Piechoty (Rzeszów).: 3 listopada 1923 - 14 luty 1924 r.
Dowódca 8 Kompanii III Batalionu 17 Pułku Piechoty.: 14 luty - grudzień 1924 r.
Dowódca 2 Kompanii 17 Pułku Piechoty.: grudzień 1924 r.
Dowódca 6 Kompanii 17 Pułku Piechoty.: 30 grudnia 1924 - 22 stycznia 1925 r.
Instruktor Przysposobienia Wojskowego i Wychowania Fizycznego w PKU Rzeszów.: 22 stycznia 1925 - ??
Dowódca 9 Kompanii 17 Pułku Piechoty.: 3 luty 1925 - ??
Uczestnik kursu doskonalenia załóg pociągów pancernych (Jabłonna).: 11 września - 28 grudnia 1925 r.
Dowódca 4 Kompanii 17 Pułku Piechoty.: 10 maja 1926 - ??
Instruktor na kursie oficerskim.: 5 lipca 1926 - 18 lipca 1927 r.
Dowódca 8 Kompanii 17 Pułku Piechoty.: 19 lipca - październik 1927 r.
Dowódca 1 Kompanii 17 Pułku Piechoty.: październik 1927 - ??
Adiutant III Batalionu 17 Pułku Piechoty.: ?? - ??
Instruktor Kompanii Szkolnej.: ?? - ??
Komendant Szkoły Podoficerskiej dla Małoletnich w Nisku.: 17 sierpnia 1928 - ??
Komendant Centralnej Szkoły Podoficerskiej KOP (Osowiec).: 3 lipca 1932 - 8 stycznia 1934 r.
Uczestnik kursu dla dowódców batalionu w Centrum Wyszkolenia Piechoty (Rembertów).: luty - kwiecień 1934 r.
Komendant Centralnej Szkoły Podoficerskiej KOP (Osowiec).: 21 kwietnia 1934 - luty 1936 r.
Dowódca batalionu w 12 Pułku Piechoty (Wadowice).: luty 1936 - ??
Komendant Powiatowej Komendy Uzupełnień (PKU) w Kowlu.: 1938 - 1939 r.
Zaprzysiężony w szeregi Służby Zwycięstwu Polski.: listopad 1939 r.
Zastępca Komendanta Inspektoratu Rejonowego Rzeszów ZWZ.: wiosna 1940 - sierpień 1941 r.
Zastępca Komendanta Inspektoratu Rejonowego Tarnów AK.: kwiecień - 31 czerwca 1942 r.
Komendant Inspektoratu Tarnów AK.: 1 lipca 1942 - 18 stycznia 1945 r.
Dowódca 16 Pułku Piechoty AK.: 4 sierpnia - 22 października 1944 r.
Prezes Okręgu Katowice WiN.: październik 1945 - 4 listopada 1946 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Jana i Florentyny z domu Hamerlik. Uczęszczał do szkoły ludowej w Zawierciu. Następnie we Lwowie ukończył 3 klasy gimnazjum, potem kursy dokształcające w Akademii Handlowej w Krakowie. Praktykował przez krótki okres w Krakowskim Syndykacie Rolniczym. Czynny w Drużynach Strzeleckich w Krakowie, gdzie przeszedł przeszkolenie wojskowe.
Od 4 sierpnia 1914 r., służył w 1 kompanii 1 pp. Legionów Polskich. Uczestniczył w walkach na froncie wschodnim. 4 sierpnia 1915 r., podczas walk został ranny, po czym trafił do szpitala.
Po wyleczeniu ran, w dniu 1 maja 1916 r., w stopniu starszego strzelca powrócił do 1 kompanii 1 pp. Legionów. Walczył na Wołyniu. Po kryzysie przysięgowym w lipcu 1917 r., został internowany. W okresie od 1 grudnia 1917 do 1 listopada 1918 r., służył w stopniu sierżanta w Polskiej Sile Zbrojnej w Ostrowi Mazowieckiej. 2 listopada 1918 r., rozpoczął służbę w odradzającym się Wojsku Polskim.

Początkowo w 5 pp. Legionów, a od 1 grudnia 1918 r., w III Batalionie 40 pp., w którego szeregach uczestniczył w walkach na froncie ukraińskim, potem w latach 1919-1920 na froncie wojny polsko-bolszewickiej. W czasie walk pod Witoszewem 28 maja 1920 r., został ciężko ranny. Do 10 sierpnia tego roku przebywał w szpitalu. Następnie ukończył wojenny kurs Szkoły Podchorążych w Bydgoszczy. Promowany na stopień podporucznika służby stałej piechoty ze starszeństwem z 1 września 1920 r.
W czerwcu 1922 r., ukończył kurs uzupełniający dla oficerów bez cenzusu. Od 1922 r., służył w 5 pp. Legionów w Wilnie. 15 lutego 1923 r., awansowany do stopnia porucznika służby stałej piechoty awansowany. Z dniem 3 listopada 1923 r., został przeniesiony z 5 pp. Leg. do 17 pp w Rzeszowie.
Początkowo pełnił funkcję młodszego oficera kompanii, a od 14 lutego 1924 r., dowódcy 8 kompanii w III Batalionie 17 pp. Od grudnia 1924 r., był dowódcą 2 kompanii, potem od 30 grudnia dowódcą 6 kompanii.

Od 22 stycznia 1925 r., był instruktorem PW w PKU Rzeszów. Od 3 lutego 1925 r., dowódcą 9 kompanii 17 pp. W okresie od 11 września do 28 grudnia 1925 r., przebywał na kursie doskonalenia załóg pociągów pancernych w Jabłonnej koło Warszawy. Po powrocie do 17 pp., od 10 maja 1926 r., był dowódcą 4 kompanii. Następnie w okresie od 5 lipca 1926 do 18 lipca 1927 r., pełnił funkcję instruktora na kursie oficerskim, a następnie kolejno: od 19 lipca 1927 r., dowódcy 8 kompanii, od października 1927 r., dowódcy 1 kompanii.
Przeniesiony na stanowisko adiutanta III Batalionu 17 pp. i jednocześnie instruktora kompanii szkolnej, a od 17 sierpnia 1928 r., Komendanta Szkoły Podoficerskiej dla Małoletnich w Nisku. 1 stycznia 1929 r., został awansowany do stopnia kapitana służby stałej piechoty.
W okresie od 3 lipca 1932 do 8 stycznia 1934 r., pełnił funkcję Komendanta Centralnej Szkoły Podoficerskiej KOP w Osowcu. Od lutego do kwietnia 1934 r., przebywał na kursie dla dowódców batalionu w CWP w Rembertowie. Od 21 kwietnia 1934 r., ponownie Komendant CSP KOP w Osowcu.

1 stycznia 1936 r., został awansowany do stopnia majora służby stałej piechoty. W lutym tego roku przeniesiony do 12 pp. w Wadowicach, na stanowisko dowódcy batalionu. W latach 1938-1939 był Komendantem Powiatowej Komendy Uzupełnień /PKU/ w Kowlu. Brał udział w Wojnie Obronnej 1939 r. Po zakończeniu działań wojennych uniknął niewoli i zamieszkał u rodziny swej żony w Rzeszowie.
Od listopada 1939 r., był czonkiem Służby Zwycięstwu Polski, potem ZWZ/AK. W okresie wiosna 1940 - sierpień 1941 r., pełnił funkcję Zastępcy Komendanta Inspektoratu Rejonowego Rzeszów ZWZ. Po przeprowadzonych na terenie Rzeszowa aresztowaniach, w sierpniu 1941 r., uniknął aresztowania, jednak utracił także kontakt z Komendą Okręgu Kraków, co spowodowało przerwę w pracy konspiracyjnej.
Mieszkał w tym czasie przy ul. Marszałkowskiej 47 w Rzeszowie. Wiosną 1942 r., po nawiązaniu kontaktów z Komendą Okręgu został przeniesiony na teren Tarnowa, gdzie od kwietnia do 31 czerwca 1942 r., pełnił funkcję Zastępcy Komendanta Inspektoratu Rejonowego Tarnów AK. Od 1 lipca 1942 r., po przeniesieniu dotychczasowego inspektora tarnowskiego (ppłk Piotr Kaczała "Korab") do Krakowa, pełnił funkcję Komendanta Inspektoratu Rejonowego Tarnów AK.

1 stycznia 1943 r., został awansowany do stopnia podpułkownika służby stałej. Przeprowadzał na podległym terenie scalanie lokalnych organizacji BCh z Armią Krajową. Przeprowadził w nocy z 29 na 30 maja 1944 r., lądowanie samolotów brytyjskich w ramach operacji „Most II” oraz w nocy z 25 na 26 lipca 1944 r., w ramach operacji „Most III”.
W okresie „Burzy”, od 4 sierpnia do 22 października 1944 r., dowodził odtworzonym w AK 16 pp. Po rozwiązaniu Armii Krajowej wyjechał do Rzeszowa. Utrzymywał nadal kontakty konspiracyjne. Wiosną 1945 r., został skierowany do pracy konspiracyjnej na Górny Śląsk. Zamieszkał w Gliwicach przy ul. Chodkiewicza 21.
W październiku 1945 r., wyznaczony przez płk. Franciszka Niepokulczyckiego na stanowisko Prezesa Okręgu WiN Katowice. Zorganizował górnośląskie struktury WiN.
Utworzył sztab okręgu i wyznaczył kierowników rejonów. Uruchomił wydawanie pisma pt. „Niepodległość”. Uczestniczył, w co miesięcznych odprawach przy ul. Szlak 63/7 w Krakowie z kierownictwem obszaru Południowego WiN, skąd też otrzymywał środki finansowe i instrukcje. Dysponował własnym transportem w Zabrzu przy ul. Kamrata 7, gdzie znajdowała się siedziba sztabu okręgu. Prowadził szkolenia i odprawy z kierownikami rejonów w Bytomiu, Zabrzu.

4 listopada 1946 r., został zatrzymany przez funkcjonariuszy Wydziału III WUBP Katowicach na ulicy Wolności 181 w Zabrzu, przy sklepie, w którym mieścił się punkt łącznościowy.Podczas rewizji zabrano mu 1 400 dolarów. W trakcie rewizji w miejscu zamieszkania skonfiskowano archiwum okręgu. Po wstępnych przesłuchaniach w WUBP Katowice został przekazany do Wydziału II Departamentu III MBP w Warszawie, gdzie 7 listopada był fotografowany do akt nadzoru śledztwa.
Po potwierdzeniu jego tożsamości i przesłuchaniach przewieziony w dniu 11 listopada 1946 r., do aresztu WUBP Katowice i oddany do dyspozycji Wydziału Śledczego WUBP Katowice. Postanowienie o zastosowaniu wobec niego tymczasowego aresztowania wydała z datą 8 listopada 1946 r., WPR Katowice. 11 stycznia 1947 r., akta sprawy przesłano do WPR Katowice. Osadzono go wówczas w więzieniu karno-śledczym przy ul. Mikołowskiej w Katowicach. Miał być sadzony przez WSR Katowice.

W efekcie decyzji kierownictwa WUBP Katowice, na podstawie amnestii z 22 lutego 1947 r., sprawę umorzono i 28 lutego 1948 został zwolniony z więzienia, wraz z grupą swoich współpracowników w celu m.in. przeprowadzenia ujawnienia nieujętych jeszcze członków WiN. Był oddany pod ścisły nadzór Wydziału III WUBP Katowice. Musiał się okresowo meldować w Posterunku MO.
Po odzyskaniu wolności mieszkał przy ul. Skotnickiej 38 w Gliwicach. Podjął pracę w Gliwickich Zakładach Hutniczych, potem w Zrzeszeniu Spółdzielni Przemysłu Hutniczego w Katowicach, Biurze Kontroli Spółdzielni Spożywców w Bytomiu, a od 1 marca 1949 r., w SGG na stanowisku inspektora kontroli międzywydziałowej (tu pracował za zgodą UB). 12 maja 1948 r., był wzywany na przesłuchanie do WUBP Katowice.
W 1952 r., jako figurant sprawy agenturalnego rozpracowania założonej pod krypt. „Rozbitkowie”, był rozpracowywany przez informatorów i agentów WUBP Katowice i wywiadowców PUBP w Gliwicach. W zainteresowaniu UB/SB pozostawał do lat sześćdziesiątych. Po przejściu na emeryturę, na początku lat sześćdziesiątych wyjechał do Rzeszowa i tam mieszkał przy ul. Nowostki 9/3.

Zmarł w Rzeszowie 13 sierpnia 1986 r. Pochowany na cmentarzu Pobitno. Żonaty z Heleną Łowicką. Miał syna Witolda (ur. 13 listopada 1923 r.) i córkę Krystynę (ur. 21 listopada 1925 r.)

Odznaczenia m.in.:

Virtuti Militari V klasy,
Krzyż Niepodległości,
Krzyż Walecznych (czterokrotnie),
Srebrny Krzyż Zasługi,
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921.