Promocje:

Porucznik.:
Podporucznik.: 1 stycznia 1936 r.

Funkcje:

Służba wojskowa na Dywizyjnym Kursie Podchorążych Piechoty przy 30 Dywizji Piechoty.: 1933 - 1934 r.
Przydział mobilizacyjny do 84 Pułku Piechoty w Pińsku.: 1936 r.
Zmobilizowany i wcielony do 84 pułku Piechoty, 30 Dywizji Piechoty.: marzec 1939 r.
Dowódca plutonu w II Batalionie 84 Pułku Piechoty, 30 Dywizji Piechoty, Armia "Prusy".: marzec - wrzesień 1939 r.
Oficer wywiadu i oficer organizacyjny Organizacji "SN-Walka".: luty 1940 - ?? Dowódca Ośrodka Dywersyjnego Żytomierz, Odcinek II "Wachlarza".: czerwiec - grudzień 1942 r.
Zastępca Komendanta Inspektoratu Rejonowego Równe AK.: wiosna - lipiec 1943 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego Równe AK.: lipiec/sierpień (?) 1943 - 25 styczeń 1944 r.

Opinie:

Notatki:

Ukończył szkołę średnią i zdał maturę w 1931 r. Następnie studiował prawo. Jednocześnie pracował jako urzędnik sądowy. Służbę wojskową odbył w latach 1933-1934 na Dywizyjnym Kursie Podchorążych Piechoty 30 DP.
Po odbytych ćwiczeniach aplikacyjnych, w dniu 1 stycznia 1936 r., został awansowany do stopnia podporucznika rezerwy piechoty z przydziałem mobilizacyjnym do 84 pp. w Pińsku.
W marcu 1939 r., został zmobilizowany do Wojska Polskiego i wcielony do 84 pp., w szeregach którego w Wojnie Obronnej 1939 r., na stanowisku dowódcy 3 plutonu II Batalionu 84 pp.

Brał udział w walkach z Niemcami na szlaku bojowym 84 pp., działającego w składzie 30 DP Armii „Prusy”, od Działoszyna (4-5 września 1939 r.) poprzez ciężkie walki odwrotowe (8-14 września 1939 r.). Dotarł do Modlina, gdzie w dniach 14-28 września 1939 r., uczestniczył w obronie Twierdzy.
W czasie walk został ranny w nogę. Po zakończeniu działań wojennych od 29 września 1939 r., przebywał w niewoli niemieckiej. W październiku został zwolniony z obozu w Działdowie. Czynny w konspiracji od lutego 1940 r.

Początkowo oficer wywiadu i oficer organizacyjny w organizacji "SN-Walka". Od czerwca 1942 r., był członkiem Armii Krajowej. Początkowo został przydzielony do „Wachlarza”. Skierowany na Odcinek II, gdzie został dowódcą Ośrodka Dywersyjnego w Żytomierzu.
Kierował działaniami dywersyjnymi na tym terenie. Po rozwiązaniu „Wachlarza” w grudniu 1942 r, działał w konspiracji AK na terenie Okręgu Wołyń.

W okresie od wiosny do lipca 1943 r., był zastępcą Komendanta Inspektoratu Rejonowego Równe AK, potem od lipca 1943 do stycznia 1944 r., Komendantem tego Inspektoratu. Swoje kwatery miał w Żytomierzu, Równem i Zdołbunowie. Pracował w niezwykle trudnych warunkach na terenie zagrożonym wzmożonymi działaniami prowadzonymi przez Ukraińców.
Na początku stycznia 1944 r., zorganizował grupę partyzancką, która wymaszerowała z Ostroroga na koncentrację Oddziałów Partyzanckich Okręgu (późniejsza 27 Wołyńska Dywizja Piechoty).

W dniu 25 stycznia 1944 r., podczas intensywnego marszu przez teren zagrożony przez Ukraińców z powodu nie wyleczonej do końca rany nogi osłabł. Nie chcąc opóźniać marszu pozostał ukryty w stogu siana. Wysłana po niego grupa żołnierzy AK już go nie odnalazła. Prawdopodobnie został zamordowany przez ukraińskich nacjonalistów na terenie powiatu Dubno.

Odznaczenia m.in.: