Promocje:

Podporucznik.: 1 stycznia 1934 r.

Funkcje:

Służba wojskowa w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 4 Pułku Strzelców Podhalańskich (Cieszyn).: ?? - ??
Działacz Związku Harcerstwa Polskiego (Chorzów).: ?? - ??
Prezes Zarządu Głównego Organizacji "Znicz".: 1928 - 1930 r.
Przewodniczący Stowarzyszenia "Młoda Polska".: 1931 - ??
Redaktor Naczelny pisma "Nowa Polska".: 1931 - 1932 r.
Działacz Ruchu Narodowo-Radykalnego "Falanga".: grudzień 1935 - ??
Redaktor Naczelny pisma "Kuźnica".: 1935 - 1937 r.
Kurator Związku Nauczycielstwa Polskiego.: 1937 r.
Zmobilizowany do Wojska Polskiego.: lato 1939 r.
Zastępca szefa Okręgu Cieszyńsko-Zaolziańskiego Stronnictwa Narodowego.: ?? - ??
Członek Śląskiej Rady Wojewódzkiej Służby Zwycięstwu Polski.: grudzień 1939 - ??
Komendant Inspektoratu Rejonowego Cieszyn ZWZ.: luty 1940 - 5/6 marca 1941 r.

Opinie:

Notatki:

Pochodził z rodziny chłopskiej, syn Józefa i Zuzanny z domu Waliczek. Ukończył gimnazjum klasyczne w Cieszynie, potem studia filologiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.
Służbę wojskową odbył w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 4 psp. w Cieszynie. Po odbytych ćwiczeniach, w dniu 1 stycznia 1934 r., został awansowany do stopnia podporucznika rezerwy piechoty.
Po studiach poświęcił się pracy kulturalno-oświatowej. Pracował jako nauczyciel m. in. w Chorzowie, Mysłowicach i Tarnowskich Górach. Był publicystą, krytykiem literackim oraz w 1937 r., kuratorem Związku Nauczycielstwa Polskiego.

W latach 1931-1932 był Redaktorem Naczelnym pisma "Nowa Polska". Założyciel oraz w latach 1935-1937 Redaktor Naczelny pisma „Kuźnica”. Aktywnie działał w harcerstwie w Chorzowie. Był działaczem Ruchu Narodowo-Radykalnego oraz Prezesem Zarządu Głównego Znicza - organizacji skupiającej studentów-Cieszyniaków. W 1931 r., utworzył stowarzyszenie Młoda Polska – skupiające przede wszystkim przedstawicieli młodego pokolenia śląskiej inteligencji.

Latem 1939 r., został zmobilizowany do Wojska Polskiego. Walczył w Wojnie Obronnej 1939 r. Po powrocie z frontu włączył się aktywnie w działalność niepodległościową.
Początkowo był zastępcą szefa Okręgu Cieszyńsko-Zaolziańskiego Stronnictwa Narodowego. W grudniu 1939 r., po spotkaniu z por. Józefem Korolem wszedł w skład Śląskiej Rady Wojewódzkiej Służby Zwycięstwu Polski. Organizację, w której działał włączono najpierw do TOW, później Organizacji Orła Białego i na początku 1940 r., do Związku Walki Zbrojnej.

W lutym 1940 r., od Józefa Korola otrzymał nominację na stanowisko Komendanta Inspektoratu Rejonowego Cieszyn ZWZ. Od marca tego roku prowadził aktywną działalność organizacyjną. Poszukiwany już od pierwszych dni okupacji przez gestapo. Podczas masowych aresztowań na terenie Zaolzia ukrywał się.
Niemcy wyznaczyli za jego ujęcie wysoką nagrodę. W kwietniu 1940 r., na terenie Wędryni udało mu się w ostatniej chwili uciec. Ukrywał się u Jana Wantuły i Rudolfa Hellena w Branej, potem na groniu pod Brenną u górala Madzi. Stały kontakt z organizacją utrzymywał przez Teofila Kochana, Franciszka Łotysza i Ludwika Walicę.

W lipcu 1940 r., przyjechał do Cieszyna i ukrywał się u rodziny Jaworskich przy ul. Pięknej. Proponowano mu usilnie pomoc w przerzucie na Węgry, ale się temu sprzeciwił uważając, że byłaby to zwykła dezercja. Zmienił jedynie miejsce ukrywania, przenosząc się do domu rodziny Dordów.
5 marca 1941 r., gestapo aresztowało jego łącznika Teofila, Walicę, który znał miejsce jego ukrycia. W nocy z 5 na 6 marca 1941 r., został ujęty przez gestapo w domu przy ul. Bucewicza w Cieszynie.
Przeszedł ciężkie śledztwo w gestapo w Katowicach. Skazany przez hitlerowski sąd na karę śmierci Zamordowany przez ścięcie gilotyną w katowickim więzieniu w dniu 19 lutego 1943 r.

Odznaczenia m.in.: