Promocje:

Porucznik.: 11 listopada 1942 r.
Podporucznik.: 15 października 1936 r.

Funkcje:

Służba wojskowa na Dywizyjnym Kursie Podchorążych Piechoty 14 DP (Biedrusko).: 1 września 1933 - wrzesień 1934 r.
Służba w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej.: 1934 - 1936 r.
Dowódca plutonu w 55 Pułku Piechoty (Leszno).: październik 1936 - ??
Adiutant II Batalionu 55 Pułku Piechoty.: 1938 - ??
Dowódca plutonu taczanek w Kompanii CKM, 55 Pułku Piechoty.: ?? - wrzesień 1939 r.
Organizator Polskiej Organizacji Zbrojnej (Poznań).: październik 1939 - ??
Komendant Polskiej Organizacji Zbrojnej na miasto Poznań.: ?? - ??
Szef wywiadu w sztabie Wojskowej Organizacji Ziem Zachodnich.: kwiecień 1940 - ??
Oficer organizacyjny w sztabie Inspektoratu Rejonowego Poznań-Miasto ZWZ.: lato 1941 - koniec 1941 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego Poznań-Miasto.: koniec 1941 - 17 luty 1943 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Stanisława i Jadwigi z domu Windak. Uczęszczał do Państwowego Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, potem do Gimnazjum w im. Św. Jana Kantego w Poznaniu, gdzie w roku 1931 otrzymał świadectwo dojrzałości. W latach 1931-1933 studiował na Wydziale Prawno-Ekonomicznym UP w Poznaniu.
W okresie od 1 września 1933 do września 1934 r., odbywał służbę wojskowa na Dywizyjnym Kursie Podchorążych Rezerwy Piechoty 14 DP w Biedrusku. W latach 1934-1936 w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej.
15 października 1936 r., promowany na stopień podporucznika służby stałej piechoty z przydziałem do 55 pp. w Lesznie na stanowisko dowódcy plutonu. Od 1938 r., pełnił funkcję adiutanta II Batalionu 55 pp.

W Wojnie Obronnej 1939 r., brał udział na stanowisku dowódcy plutonu taczanek w kompanii CKM I Batalionu 55 pp., walczącego w składzie 14 Dywizji Piechoty.
Walczył na całym szlaku bojowym 55 pp., czyli nad Bzurą, a następnie w obronie Warszawy. Po kapitulacji stolicy uniknął niewoli i w październiku 1939 r. powrócił do Poznania.
Wraz z por. Horowskim „Widmem” organizował na terenie Poznania struktury Polskiej Organizacji Zbrojnej (POZ), w której pełnił następnie funkcję Komendanta na miasto Poznań.

Od kwietnia 1940 r., działał w sztabie Wojskowej Organizacji Ziem Zachodnich na stanowisku szefa wywiadu. Zagrożony aresztowaniem wyjechał do Leszna, gdzie został zaprzysiężony do ZWZ.
Po powrocie do Poznania, do lata 1941 r., pełnił funkcję oficera organizacyjnego w sztabie Inspektoratu Rejonowego Poznań ZWZ. Jesienią 1941 r., podczas fali aresztowań, dokonanej przez gestapo w strukturach Inspektoratu Rejonowego Poznań-Miasto uniknął aresztowania.
Pod koniec tego roku stanął na czele tworzonego Inspektoratu Rejonowego Poznań ZWZ.
Odtwarzał zręby inspektoratu w skład którego wchodziły początkowo trzy obwody miejskie w Poznaniu oraz Obwód Poznań-Powiat. 11 listopada 1942 r., został awansowany do stopnia porucznika służby stałej piechoty.

Inspektoratem kierował do lutego 1943 r. Aresztowany przez gestapo w Poznaniu, pod przybranym nazwiskiem w dniu 17 lutego 1943 r. Więziony w Forcie VII, gdzie został zdekonspirowany przez agenta gestapo. W dniu 17 lutego 1944 r., został zamordowany w masowej egzekucji przeprowadzonej przez Niemców w podpoznańskich lasach.

Rodziny nie założył.

Odznaczenia m.in.:

Krzyż Walecznych.
Krzyż Armii Krajowej.
Medal Wojska.