Promocje:

Kapitan.: 11 listopada 1942 r.
Porucznik.: 19 marca 1938 r.
Podporucznik.: 15 sierpnia 1934 r.

Funkcje:

Służba w 5 Baterii Szkolnej w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim.: wrzesień 1931 - sierpień 1932 r.
Nauka w Szkole Podchorążych Artylerii w Toruniu.: 1932 - 1934 r.
Dowódca plutonu w 28 Pułku Artylerii Lekkiej (Zajezierze).: sierpień 1934 - 1938 r.
Oficer w 20 Pułku Artylerii Lekkiej (Prużana).: 1938 - 1939 r.
Adiutant dowódcy baterii KOP "Osowiec".: 1939 r.
Członek SZP-ZWZ w Białej-Podlaskiej.: koniec grudnia 1939 - początek 1940 r.
Członek ZWZ na terenie Obwodu Przasnysz, Podokręg Północ-Mazowsze ZWZ.: początek 1940 r.
Szef Referatu III (Szkoleniowego) w Komendzie Obwodu Przasnysz ZWZ.: marzec 1940 - marzec 1941 r.
Komendant Obwodu Przasnysz ZWZ-AK, Podokręg Północ, Obszar Warszawa ZWZ-AK.: marzec 1941 - wrzesień 1942 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego IV "R" AK.: listopad 1942 - czerwiec 1944 r.
Szef Łączności Konspiracyjnej w Komendzie Podokręgu Północ "Tuchola".: sierpień 1944 - styczeń 1945 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Juliana i Marianny. Po ukończeniu szkoły powszechnej kształcił się w radomskim gimnazjum, gdzie otrzymał świadectwo dojrzałości. W okresie od września 1931 do sierpnia 1932 r., służył w 5 Baterii Szkolnej w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim.
W latach 1932-1934 uczył się w Szkole Podchorążych Artylerii w Toruniu. 15 sierpnia 1934 r., został promowany do stopnia podporucznika służby stałej artylerii z przydziałem do 28 pal. w Zajezierzu koło Dęblina na stanowisko dowódcy plutonu.
19 marca 1938 r., został awansowany do stopnia porucznika służby stałej artylerii. W tym samym, 1938 r., został przeniesiony z 28 pal. do 20 pal. w Prużanie, skąd następnie w roku 1939 r., w czasie mobilizacji do KOP, został przeniesiony na stanowisko adiutanta dowódcy baterii KOP „Osowiec”.

W szeregach Zgrupowania KOP wziął udział w Wojnie Obronnej 1939 r,. walczył z wrogiem pod Kockiem. 5 października 1939 r., do niewoli niemieckiej, skąd szybko udało mu się zbiec. Początkowo ukrywał się na terenie Białej-Podlaskiej, gdzie od końca grudnia 1939 r., działał w konspiracji SZP-ZWZ.
Na początku 1940 r., został przeniesiony na teren Podokręgu Północ-Mazowsze ZWZ „Czajka”, „Olsztyn”. Odbył przeszkolenie konspiracyjne w Warszawie. Po ukończeniu szeregu szkoleń został skierowany na teren Obwodu Przasnysz ZWZ w Podokręgu Północ-Mazowsze, gdzie w okresie od marca 1940 do marca 1941 r., pełnił funkcję szefa Referatu III (Szkoleniowego), następnie od marca 1941 do września 1942 r., Komendanta Obwodu Przasnysz ZWZ-AK.

Zatrudniony jednocześnie w gospodarstwie rolnym u Ignacego Chełstowskiego w Bogatem, gdzie także mieszkał. W 1941 r., pracował sezonowo podczas kampanii buraczanej w Cukrowni w Czernicach Borowych, potem ponownie w Bogatem.
Dzięki pracy w rolnictwie mógł swobodnie poruszać się po terenie całego powiatu, załatwiając sporawy konspiracyjne. W 1942 r., gestapo wpadło na trop jego działalności konspiracyjnej. W porę ostrzeżony przeniósł się do Janowa, gdzie zamieszkał u rodziny Nowomiejskich, potem ukrywał się w Starych Jabłonkach koło Niedzicy.
Od maja 1942 r., jako Jakub Rakowski ukrywał się we wsi Grabowo-Skorupki. We wrześniu 1942 r., przebywał we wsi Natać, gdzie pracował jako robotnik rolny. Przypadkowo zatrzymany przez żandarmów niemieckich podał się za handlarza końmi. Po przesłuchaniu zwolniony.

W okresie od listopada 1942 do czerwca 1944 r., pełnił funkcję Komendanta Inspektoratu Rejonowego IV "R"" AK w skład którego wchodziły obwody Przasnysz i Maków Mazowiecki. W uznaniu zasług został awansowany w dniu 11 listopada 1942 r., przez KG AK do stopnia kapitana służby stałej artylerii.
W tym czasie przebywał na terenie swej działalności pod przybranym nazwiskiem Wojciecha Borowskiego. Pracował okresowo w Cukrowni w Krasińcu na stanowisku procentowego.
W czerwcu 1944 r., został zdekonspirowany. Z polecenia Komendy Podokręgu przekazał dowodzenie inspektoratem podporucznikowi rezerwy Michałowi Jarzewskiemu „Nienackiemu”, „Majowi’, „Zasadadzie” i wyjechał do Warszawy, gdzie otrzymał przydział na stanowisko szefa łączności konspiracyjnej w sztabie Podokręgu Północ „Tuchola”.

W konspiracji czynny do stycznia 1945 r., czyli do rozwiązania Armii Krajowej. Po zakończeniu działań wojennych przebywał w kraju. Ukończył wyższe studia politechniczne, uzyskując dyplom inżyniera. Mieszkał i pracował na Wybrzeżu.
Ostatnio zamieszkiwał w Sopocie przy ul. Monte Cassino. Po 1989 r., utrzymywał kontakty kombatanckie. Był członkiem Koła Światowego Związku Żołnierzy AK w Sopocie.

Zmarł w Sopocie 15 lutego 1997 r. Pochowany na miejscowym cmentarzu. Żonaty z Urszulą z domu Miłowską, z którą miał dwie córki Grażynę i Magdalenę.

Odznaczenia m.in.:

Krzyż Walecznych.
Krzyż Armii Krajowej.
Medal Wojska.