Promocje:

Pułkownik: 20 marca 1943 r.
Podpułkownik: 1939 r.
Major: 17 grudnia 1931 r., ze starszeństwem od 1 stycznia 1932 r.
Kapitan: 1 grudnia 1924 r., ze starszeństewm od 15 sierpnia 1924 r.
Podchorąży: lipiec 1918 r.

Funkcje:

Członek Polskich Drużyn Strzeleckich.: (1914 r.)
Dowódca sekcji w I Batalionie 5 pp. I Brygady Legionów Polskich.: sierpień 1914 - ??
Pobyt w szpitalu spowodowany kontuzją (Węgry).: styczeń - sierpień 1915 r.
Służba w 1 pp. I Brygady Legionów.: ?? - ??
Uczestnik kursu w szkole telefonistów w Leśniówce.: styczeń 1916 - ??
Przydział do telefonistów Komendy I Brygady Legionów Polskich.: ??
Odkomenderowany na kurs oficerski w Zambrowie.: (luty 1917 r.)
Internowany po kryzysie przysięgowym, w obozie w Szczypiornie.: (10 lipca 1917 r.)
Zwolniony ze względu na niepełnoletność. (grudzień 1917 r.)
Zastępca Komendanta POW w powieciecie miechowskim.: ??
Komendant Obwodu Słomniki POW.: listopad 1918 - ??
Dowódca lotnych oddziałów bojowych POW Podokręgu Miechów.: ??
Współtwórca 25 pp.:??
Dowódca plutonu w 25 pp.:??
Dowódca kompanii w 25 pp.: ?? - czerwiec 1919 r.
Dowódca plutonu 149 pułku strzelców konnych.: czerwiec 1919 - ??
Dowódca kompanii 149 pułku strzelców konnych.: ??
Adiutant III Batalionu 149 pułku strzelców konnych.: ?? - sierpień 1920 r.
Referent oświatowy w 25 pp.: lipiec 1921 r.
Dowódca kompanii ochotników walczącej w III Powstaniu Śląskim.: (1921 r.)
Oficer łącznikowy między sztabem 7 DP a dowództwem powstania.: ??
Słuchacz Szkoły Podchorążych Piechoty w Warszawie.: sierpień 1921 - luty 1922 r.
Uczestnik kursu instruktorskiego Przysposobienia Wojskowego w Centralnej Szkole Wojskowej Gimnastyki i Sportów w Poznaniu.: marzec - maj 1922 r.
Instruktor Przysposobienia Wojskowego w Powiatowej Komendzie Uzupełnień w Piotrkowie.: ??
Referent Oddziału Wyszkolenia Sztabu DOK IV Łódź.: grudzień 1922 - styczeń 1926 r.
Dowódca kompanii w 25 pp.: styczeń 1926 - ??
Studia w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie.: 1926 - 1928 r.
II Oficer sztabu 7 DP.: listopad 1928 - ??
Oficer Przysposobienia Wojskowego w sztabie DOK IV Łódź.: listopad 1929 - ??
Komendant Okręgu IV Związku Strzeleckiego Łódź.: ??
Inspektor Państwowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego.: październik 1932 - maj 1934 r.
Zastępca Komendanta Głównego Związku Strzeleckiego.: ??
Honorowy (dożywotni) członek Rady Nadzorczej i Inspektor Związku Strzeleckiego.: ??
Dowódca I Batalionu 85 pp.: maj 1934 - listopad 1936 r.
Szef Oddziału Wyszkolenia w Dowództwie Korpusu Ochrony Pogranicza.: listopad 1936 - ??
Szef sztabu 18 DP, Samodzielnej Grupy Operacyjnej "Narew".: (wrzesień 1939 r.)
Dowódca improwizowanej grupy żołnierzy.: 13 września - ??
Nawiązuje kontakt z Kazimierzem Kierzkowskim i wstępuje w szeregi konspiracji.: (27 września 1939 r.)
Szef Wydziału Wojskowego Rady Naczelnej i Komendant Główny Organizacji Orła Białego.: 29 września 1939 - wiosna 1940 r.
Szef Kierownictwa Walki Czynnej Obszaru IV Kraków - Śląsk.: wiosna 1940 - lipiec/sierpień 1941 r.
Zastępca Komendanta Obszaru IV Kraków - Śląsk.: wiosna 1940 - lipiec/sierpień 1941 r.
Szef Oddziału V (Dowództwa i Łączności)w Komendzie Głównej ZWZ-AK.: lipiec/sierpień 1941 - 1 sierpień 1944 r.
Zastępca Szefa Sztabu Komendy Głównej ZWZ-AK do spraw technicznych, dowodzenia i łączności.: 1941 - 1944 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Wincentego i Tekli Gacek.
W 1905 r., jeszcze jako uczeń 1 klasy szkoły powszechnej brał udział w strajku szkolnym. Po ukończeniu szkoły powszechnej, od 1909 r. uczył się w Szkolae Handlowej w Kielcach. Tam od roku 1910 należał do tajnego skautingu, a od 1912 do "Zarzewia".
W lutym 1918 r. zdał egzamin w zakresie 6 klas gimnazjum w Olkuszu. Oprócz służby w Wojsku Polskim uzupełniał eksternistycznie luki w wykształceniu. W marcu 1924 r., otrzymał świadectwo dojrzałości w gimnazjum w Łodzi, by następnie ukończyć Wyższą Szkołę Wojenną.
Po ukończeniu studiów poświęcił się pracy Przysposobienia Wojskowego, będąc jego współorganizatorem w skali krajowej i jednym z czołowych propagatorów. W uznaniu jego zasług został mianowany dożywotnio członkiem Rady Nadzorczej ZS otrzymując jednocześnie najwyższy stopień Inspektora.

Po klęsce wrześniowej postanowił przedostać się do Armii Polskiej formowanej we Francji, jednak w Krakowie natknął się na Kazimierza Kierzkowskiego, który wciągnął do pracy konspiracyjnej w tworzonej wówczas Organizacji Orła Białego. W czasie okupacji używał nazwisk: Kazimierz Borkowski i Władysław Rusinek. Pierwszym z nich firmował aż do 1944 r., przedsiębiorstwo "Konstrukcje żelazne - Borkowski i Spółka" z centralą w Warszawie przy ulicy Nowogrodzkiej 42.
Firma ta wraz ze swoimi filiami, zajmowała się społeczną akcją samopomocy, wykonując również zlecenia Komendy Głównej ZWZ - AK, w kwestiach wywiadowczych i transportowych w kraju oraz poza jego granicami.

Jako szef Oddziału V-O KG ZWZ-AK odegrał kluczową rolę w tworzeniu i rozbudowywaniu łączności technicznej oraz odbioru zrzutów ludzi, sprzętu, poczty i pieniędzy.

Uczestnik Powstania Warszawskiego. Dowodził m. in. ewakuacją Sztabu Głównego z terenów Woli na Stare Miasto.
Ciężko ranny w zbombardowanym gmachu PKO 4 września 1944 r. Do końca powstania leczył się w szpitalu przy ul. Lwowskiej 13.
Opuścił stolicę wraz z ludnością cywilną z zamiarem kontynuowania działalności konspiracyjnej. Ostatecznie jednak dostał się do obozu w Pruszkowie, następnie do obozu w Braunschweig, wreszcie skierowany został na roboty przymusowe do Wendeffen, niedaleko Wolfenbüttel.
W grudniu 1944 r., został zwolniony, ze względu na zły stan zdrowia. Wrócił do kraju, gdzie rychło nawiązał kontakt z Komendą Główną AK. W styczniu 1945 r., został aresztowany przez NKWD, w okolicach Częstochowy. Do grudnia 1945 r., był internowany w Kazachstanie.
Po powrocie do Warszawy prowadził wspólnie z płk. Janem Mazurkiewiczem i płk. Janem Gorazdowskim "Bazar Krajowy" przy ul. Nowogrodzkiej 26. Aresztowany 13 stycznia 1949 r., wyrokiem Rejonowego Sądu Wojskowego w Warszawie z 7 grudnia 1953 r., skazany na 15 lat więzienia. W 1956 uwolniony i zrehabilitowany.
Po rehabilitacji nie podjął już pracy zawodowej, ze względu na pogarszający się stan zdrowia. Od 1967 r., przebywał na rencie dla zasłużonych. Zmarł 5 sierpnia 1979 r. w Warszawie.

Odznaczenia m.in.:

Virtuti Militai IV klasy;
Virtuti Militari V klasy;
Krzyż Walecznych - siedmiokrotnie.
Srebrny Krzyż Zasługi;
Krzyż Niepodległości (1931 r.);
Krzyż Kawalerski Polonia Restituta (1933 r.);
Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami (28 września 1944 r.);