Promocje:

Major.:
Kapitan.:
Porucznik.: 1 grudnia 1920 r.
Podporucznik.: 1 kwietnia 1919 r.

Funkcje:

Członek Polskiej Organizacji Wojskowej w Warszawie.: 1915 - ??.
Uczestnik kursu w Szkole Oficerskiej POW.: 1916 r.
Agitator, dowódca plutonu oraz instruktor POW na terenie powiatu Tomaszów Lubelski.: 1917 - 1918 r.
Wstępuje w szeregi Wojska Polskiego.: listopad 1918 r.
Oficer zwiadu konnego w 23 Dywizji Piechoty.: sierpień 1920 - ??
Oficer Informacji w 3 Brygadzie Nadniemeńskiej.: ?? - ??
Oficer w 1 Pułku Łączności.: ?? - ??
Członek Milicji Ludowej Pasa Neutralnego (granica polsko-litewska).: ?? - ??
Kierownik Referatu do Spraw Mniejszości Ukraińskiej w Wydziale Spraw Mniejszości Narodowych (Lublin).: ?? - ??
Radca ministerialny w Referacie do Spraw Mniejszości Niemieckiej (Poznań).: ?? - ??
Komendant Inspektoratu Rejonowego ZWZ Jasło.: grudzień 1919 - lipiec 1940 r.
Zastępca Inspektora Rejonowego ZWZ Jasło.: lipiec - grudzień 1940 r.
Referent wywiadu i kontrwywiadu w Oddziale II Komendy Inspektoratu ZWZ Jasło.: grudzień 1940 - grudzień 1941 r.
Szef siatki wywiadowczej na Rzeszowszczyznę w Oddziale II Komendy Okręgu Kraków.: 1941 - 1944 r.
P.o. Komendanta Podokręgu Rzeszów AK.: grudzień 1944 - ??
Komendant Podokręgu Rzeszów AK.: ?? - 5 luty 1945 r.
Komendant Podokręgu Rzezów AK w Likwidacji.: 5 luty - 15 lipca 1945 r.
Członek Komisji Likwidacyjnej AK w Rzeszowie.: ?? - ??

Opinie:

Notatki:

Syn Stanisława i Marii z domu Cumft. Po ukończeniu szkoły powszechnej do 1915 r., uczył się w gimnazjum w Warszawie. Czynny w tajnym skautingu. W 1915 r., wstąpił ochotniczo do warszawskiego Batalionu POW, który został włączony do I Brygady Legionów. Z uwagi na wiek odesłany do Warszawy, gdzie pracował na poczcie , roznosił paczki z nielegalną prasą i podręcznikami wojskowymi.
W 1916 r., ukończył kurs szkoły oficerskiej POW. W 1917 został skierowany na teren powiatu Tomaszów Lubelski jako agitator, potem dowódca plutonu POW i instruktor szkoleniowy. Na początku 1918 r., powrócił do Warszawy, gdzie prowadził działalność niepodległościową. Aresztowany przez Niemców był więziony w Cytadeli Warszawskiej. Po zwolnieniu działał na terenie Tomaszowa Lubelskiego. W listopadzie 1918 r., brał udział w rozbrajaniu żołnierzy austriackich. W tym samym miesiącu, ochotniczo zaciąga się do Wojska Polskiego.

W okresie od grudnia 1918 do stycznia 1919 r., walczył na froncie wojny polsko-ukraińskiej, m. in. pod Rawą Ruską. W styczniu 1919 r., przeniesiony na Suwalszczyznę z zadaniem wzięcia udziału w przygotowywaniach do Powstania Sejneńskiego. Brał udział w wielu akcjach dywersyjnych m. in. w wysadzaniu torów na linii kolejowej Suwałki-Olecko.
27 czerwca 1919 r., został ciężko ranny w walce z Niemcami. Po wyleczeniu ran, w roku 1920 brał udział w pracach POW zmierzających do przygotowania powstania na Górnym Śląsku. 1 kwietnia 1919 r., został mianowany podporucznikiem. W sierpniu 1920 r., został skierowany do konnego oddziału zwiadowczego 23 DP. Walczył z bolszewikami pod Ciechanowem i Przasnyszem , potem po zdobyciu Grodna i walkach z Litwinami pod Druskiennikami i Oranami. Uczestniczył w wyprawie gen. Żeligowskiego na Wilno. Po zdobyciu Wilna walczył w szeregach 3 Brygady Nadniemeńskiej jako oficer informacji.

Następnie służył w 1 Pułku Łączności. 1 grudnia 1920 r., został awansowany do stopnia porucznika łączności. W latach 1922-1923 brał udział w walkach partyzanckich w szeregach Milicji Ludowej Pasa Neutralnego na granicy polsko-litewskiej. Później pracował na stanowisku kierownika referatu mniejszości narodowych – do spraw mniejszości ukraińskiej w Lublinie.
Ukończył wyższe studia uzyskując dyplom magistra. Od 1933 r., mieszkał w Poznaniu, gdzie pracował jako kierownik referatu do spraw mniejszości narodowości niemieckiej w stopniu radcy ministerialnego. 1 września 1939 r., czyli po wybuchu wojny polsko-niemieckiej, w ramach ewakuacji dotarł z żoną i czwórką dzieci na Wołyń, skąd powrócił na Podkarpacie, gdzie mieszkała rodzina jego żony.

Podjął działalność konspiracyjną. W listopadzie 1939 r., został mianowany przez płk Juliana Filipowicza „Roga” organizatorem konspiracji na Podkarpaciu. W okresie od grudnia 1939 do lipca 1940 r., pełnił funkcję Komendanta Inspektoratu Rejonowego ZWZ Jasło. W okresie od lipca do grudnia 1940 r., pełnił funkcję zastępcy komendanta Inspektoratu ZWZ Jasło, potem do lipca 1941 r., był referentem wywiadu i kontrwywiadu w sztabie Inspektoratu ZWZ Jasło.
W latach 1941-1944 członek sztabu Komendy Okręgu ZWZ/AK Kraków, gdzie pełnił m. in. funkcję szefa komórek II Oddziału Komendy Okręgu na terenie Rzeszowszczyzny. Po zajęciu Rzeszowskiego przez wojska sowieckie pozostał czynny w konspiracji niepodległościowej.

Po aresztowaniu przez Sowietów płk Kazimierza Putka, w grudniu 1944 r., objął funkcję p. o. Komendanta Podokręgu AK Rzeszów. 5 lutego 1945 r., już jako Komendant wydał rozkaz o rozwiązaniu Podokręgu Rzeszów AK. 1 stycznia 1945 r., został awansowany do stopnia majora rezerwy. W okresie od lutego do lipca 1945 r., pełnił funkcję Komendanta Podokręgu Rzeszów AK w likwidacji.
Aresztowany 18 lipca 1945 r., przez funkcjonariuszy UB i uwięziony pod nazwiskiem Rogalski. Zwolniony z więzienia we wrześniu tego roku. Był członkiem Komisji Likwidacyjnej AK w Rzeszowie. W późniejszym okresie czasu powrócił do Poznania z rodziną i tu zamieszkał na stałe. Nękany przez UB/SB.

Żonaty z Bronisławą z domu Nowak, miał synów Mieczysława i Marka oraz córki: Jolantę, Krystynę i Barbarę.

Odznaczenia m.in.:

Virtuti Militari V klasy,
Krzyż Niepodległości,
Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami.