Promocje:

Porucznik.:
Podporucznik.:

Funkcje:

Służba na Dywizyjnym Kursie Podchorążych Rezerwy Piechoty w Grodnie.: ?? - ??
Zaprzysiężony do ZWZ.: 1942 r.
Komendant Obwodu (Garnizonu) AK Toruń - miasto.: wiosna - połowa 1943 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego Toruń AK.: sierpień 1942 - luty 1945 r.
Komendant Podokręgu Południowo-Wschodniego (Kujawy) Okręgu Pomorze AK.: czerwiec 1944 - 19 stycznia 1945 r.

Opinie:

Notatki:

Ukończył gimnazjum matematyczno-przyrodnicze w Wilnie, potem studiował na Wydziale Inżynierii USB w Wilnie, gdzie uzyskał dyplom inżyniera elektryka. Służbę wojskową odbywał na Dywizyjnym Kursie Podchorążych Rezerwy Piechoty w Grodnie. Brał udział w Wojnie Obronnej 1939 r.
W okresie okupacji niemieckiej mieszkał w Toruniu przy ul. Warszawskiej 8 najpierw jako sublokator a następnie mąż owdowiałej w 1939 r., Haliny Krzeszowskiej. Oficjalnie pracował w swoim zawodzie na stacji kolejowej Toruń – Kluczyki. Czynny od 1942 r., w konspiracji ZWZ/AK na terenie Torunia. Po mianowaniu wiosną 1942 r., por. J. E. Paszkowskiego „Kopernika” szefem dywersji Okręgu Pomorze AK został przeniesiony w jego miejsce na stanowisko Komendanta Obwodu /garnizonu/ AK Toruń – miasto.

Zaktywizował działalność konspiracyjną podległych struktur. W sierpniu 1942 r., po aresztowanym przez Niemców kapitanie T. Łęgowskim „Mikołaju” mianowany Komendantem Inspektoratu Toruń AK. Prowadził aktywną działalność konspiracyjną. W czerwcu 1944 r., mianowany Komendantem Podokręgu Południowo – Wschodniego AK.
Funkcję pełnił do czasu rozwiązania AK, czyli do 19 stycznia 1945 r. Następnie działał w strukturach poakowskich. Zagrożony aresztowaniem wyjechał z żoną latem 1947 r., do Wrocławia, gdzie zamieszkał pod nazwiskiem Bronisław Orliński. 1 stycznia 1945 r., awansowany w AK do stopnia porucznika rezerwy. Nigdy nie ujawnił się. Pracował jako inżynier kolejnictwa w dyrekcji Dolnośląskiego DOKP.

Zmarł we Wrocławiu w 1979 r.

Odznaczenia m.in.: