Nr ISSN 2082-7431
Serwis Polska Podziemna
Dział "Postacie".
REKUCKI, Franciszek.



REKUCKI, Franciszek

Pułkownik służby stałej kawalerii.



Pseudonimy:„Bak” , „Podgórski”,„Prezes”,„Roch”,„Róg”,„Topór”,„1000”.

Urodzony: 6 czerwca 1895 r., w miejscowości Volosca (Słowenia).

Zmarł:20 marca 1972 r. w Krakowie.


Promocje:

Pułkownik.: 1946 r. (ze starszeństwem od 1 stycznia 1945 r.)
Podpułkownik.: 11 listopada 1941 r.
Major.: 1 stycznia 1930 r.
Rotmistrz.: 26 maja 1923 r. (ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 r.)
Porucznik.: 1 kwietnia 1920 r.
Podporucznik.: 1 marca 1919 r.

Funkcje:

Członek Polskich Drużyn Strzeleckich we Lwowie.: 1912 r.
Wstępuje do Legionów Polskich.: 16 września 1914 r.
Żołnierz 13 kompanii IV Batalionu 3 Pułku Piechoty Legionów.: wrzesień 1914 - ??
Żołnierz 6 szwadronu 2 Pułku Ułanów II Brygady Legionów.: ?? - 17 luty 1918 r.
Internowany i wcielony do 2 Pułku Dragonów armii austriackiej.: 18 luty - ??
Służba w 1 pułku Ułanów armii austriackiej.: ?? - wrzesień 1918 r.
Wstępuje w szeregi Wojska Polskiego.: grudzień 1918 r.
Służba w Legii Akademickiej/36 Pułku Piechoty.: grudzień 1918 - ??
Dowódca plutonu w 36 Pułku Piechoty.: ?? - ??
Adiutant 36 Pułku Piechoty.: ?? - ??
Dowódca kompanii 36 Pułku Piechoty.: ?? - 12 października 1920 r.
Oficer w 22 Pułku Ułanów (Radymno/Brody).: kwiecień 1921 - ??
Adiutant 22 Pułku Ułanów.: ?? - kwiecień 1924 r.
Uczestnik kursu dla dowódców szwadronu w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu.: ?? - ??
Dowódca szwadronu w 22 Pułku Ułanów.: ?? - ??
Kwatermistrz 22 Pułku Ułanów.: ?? - marzec 1932 r.
Kwatermistrz 18 Pułku Ułanów.: 9 marzec 1932 - 2 kwietnia 1937 r.
Zastępca dowódcy 5 Pułku Strzelców Konnych (Dębica).: 2 kwietnia 1937 - wrzesień 1939 r.
Wstępuje do Związku Walki Zbrojnej (Kraków).: styczeń 1940 r.
Komendant IV Odcinka, Obwód Kraków-miasto ZWZ.: marzec 1940 - marzec 1941 r.
Komendant Obwodu Kraków-miasto ZWZ-AK.: marzec 1941 - 31 maja 1943 r. (aresztowany).
Zastępca Komendanta Okręgu Lwów AK.: czerwiec - 31 lipiec 1944 r.
Dowódca Zgrupowania "Wschód", Okręg Lwów AK.: 15 lipca 1944 - ??.
Dowódca Oddziałów Leśnych Obszaru Lwów AK "Warta".: ?? - 1 lipca 1945 r.
Prezes Okręgu WiN Lwów z siedzibą w Jeleniej Górze.: wrzesień - październik 1945 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Stanisława i Marii z domu Kern. W latach 1906 - 1908 uczęszczał do gimnazjum w Krakowie, potem od 1908 do 1914 r., do VII gimnazjum we Lwowie, gdzie 25 maja 1914 r., uzyskał świadectwo dojrzałości. Od 1912 r., był członkiem polskich Drużyn Strzeleckich we Lwowie. 16 września 1914 r., zgłosił się ochotniczo do Legionów Polskich.
Przydzielony do 13 kompanii IV baonu 3 pp. Leg. Brał udział w walkach na froncie w w Besarabii, Bukowinie i na Wołyniu. Następnie do 17 lutego 1918 r., służył w 6 szwadronie 2 Pułku Ułanów II Brygady Legionów. 18 lutego 1918 r., internowany przez austriaków. W marcu wcielony do armii austriackiej i przydzielony do 2 Pułku Dragonów, potem służył w 1 Pułku Ułanów. Do września 1918 r., walczył na froncie włoskim. W październiku 1918 r., powrócił do Krakowa. W grudniu 1918 r., wstąpił w Warszawie do Wojska Polskiego, gdzie przydzielono go do oddziału Legii Akademickiej, przekształconego w 36 pp.

1 marca 1919 r., został awansowany do stopnia podporucznika służby stałej. Potem kolejno: dowódca plutonu, oficer kompanii i adiutant pułku. Brał udział w walkach z Ukraińcami, w okresie grudzień 1918 - marzec 1919 r. Następnie uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej 1919-1920, gdzie do 12 października 1920 r., dowodził kompanią.
1 kwietnia 1920 r., został awansowany do stopnia porucznika służby stałej. Do marca 1921 r., wraz z pułkiem zabezpieczał granicę wschodnią. W kwietniu 1921 r., został przeniesiony do 22 pułku ułanów w Radymnie, potem w Brodach. 26 maja 1923 r., został zweryfikowany przez MSWoj. w stopniu rotmistrza służby stałej kawalerii, ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 r.
Do kwietnia 1924 r., był adiutantem 22 pułku ułanów. W tym samym miesiącu rozpoczął kurs dla dowódców szwadronów w Centrum wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu, skąd powrócił do 22 pułku ułanów na stanowisko dowódcy szwadronu. 1 stycznia 1930 r., awansowany do stopnia majora służby stałej kawalerii. Do marca 1932 r., pełnił funkcję kwatermistrza 22 pułku ułanów. Z dniem 9 marca 1932 r., został przeniesiony do 18 pułku ułanów w Grudziądzu na stanowisko kwatermistrza.

Z dniem 2 kwietnia 1937 r., został przeniesiony z 18 pułku ułanów do 5 pułku strzelców konnych w Dębicy, na stanowisko zastępcy dowódcy pułku. Brał udział w Wojnie Obronnej 1939 r. Walczył z wrogiem na szlaku bojowym 5 pułku strzelców konnych, od Woźnik Śląskich do Tomaszowa Lubelskiego, gdzie 18 września 1939 r., dostał się do niewoli niemieckiej. Więziony w obozie jenieckim zorganizowanym przejściowo na terenie koszar 20 pp. w Krakowie, skąd 25 września 1939 uciekł. Od stycznia 1940 r., czynny w konspiracji ZWZ na terenie Krakowa. W okresie od marca 1940 do marca 1941 r., komendant IV Odcinka w Obwodzie ZWZ Kraków-miasto. Następnie od marca 1941 do 31 maja 1943 r., komendant Obwodu ZWZ/AK Kraków - miasto. 11 listopada 1941 r., został awansowany do stopnia podpułkownika służby stałej kawalerii.

31 maja 1943 r., podczas spotkania konspiracyjnego na Plantach w Krakowie w pobliżu ul. Szewskiej – Dunajewskiego został aresztowany przez Niemców. Podjął ucieczkę, ale podczas pościgu został postrzelony. Ranny został ujęty ponownie. Więziony w areszcie gestapo przy ul. Pomorskiej, potem w więzieniu przy ul. Montelupich. Zwolniony z więzienia 20 września 1943 r., po podjęciu się roli łącznika między Niemcami a AK.
Następnie ukrywał się w Pcimiu, potem w Warszawie. Po sprawdzeniu przez kontrwywiad KG AK jego sprawy powrócił do pracy konspiracyjnej. W czerwcu 1944 r., został skierowany przez KG AK do Lwowa, gdzie objął funkcję zastępcy komendanta Okręgu AK Lwów. 15 lipca 1944 r., wyznaczony dowódcą Zgrupowania AK „Wschód”. W czasie akcji „Burza” nawiązał kontakty Sowietami w celu nawiązania współpracy i prowadzenia dalszych walk z Niemcami. Zatrzymany przez NKWD i uwięziony. W wyniku interwencji komendanta Obszaru AK Lwów płk. Filipkowskiego zostaje zwolniony.

We wrześniu 1944 r., wyjechał ze Lwowa do Jarosławia, gdzie dotarł 2 października 1944 r. Następnie organizator i dowódca Oddziałów Leśnych /OL/ AK Obszaru Lwowskiego „Warta” na Rzeszowszczyźnie. 31 stycznia 1945 r., wyjechał do Krakowa by porozumieć się z komendantem Okręgu Kraków w sprawie „Warty”, skąd powrócił w lutym tego roku.
Wiosną 1945 r., przeniósł się na stałe do Krakowa. Ciągle sprawował funkcję dowódcy „Warty”. Od maja 1945 r., przygotowywał podległe sobie oddziały do rozwiązania, co ostatecznie nastąpiło 1 lipca 1945 r. Podpisał wnioski awansowe i odznaczeniowe dla żołnierzy i oficerów „Warty”. Jeszcze pod koniec lipca wyjechał z Kakowa do Sopotu i podjął tam pracę. W tym czasie utrzymywał kontakty z swoim zastępcą mjr/ppłk dypl. Tomaszewskim.

We wrześniu 1945 r., przyjechał do Jeleniej Góry i objął funkcję prezesa organizowanego tam Okręgu WiN Lwów z siedzibą w Jeleniej Górze. Na początku października 1945 r., zaprzestał pracy konspiracyjnej w WiN i po przekazaniu dowództwa nad organizacją ppłk. Tomaszewskiemu wyjechał do Krakowa, gdzie zamieszkał na stałe. Zgłosił się w RKU Kraków w celu uregulowania spraw wojskowych. Zweryfikowany w 1946 r., przez MON w stopniu pułkownika z starszeństwem od 1 stycznia 1945 r.
Do roku 1950 w rezerwie. W 1950 został formalnie przeniesiony w stan spoczynku. W latach 1946 – 1948 zatrudniony w firmie „Stopmetal”, potem w okresie od 1948 do 1949 r., kierownik cegielni. Od 1949 do 1950 pracował w Spółdzielni Budownictwa Wiejskiego, potem od 1950 w Przedsiębiorstwach Budowlanych jako zaopatrzeniowiec i starszy ekonomista. Po 1956 r., czyli po tzw. odwilży październikowej, był radnym DRN w Krakowie- Podgórzu.

Zmarł 20 marca 1972 r., w Krakowie. Pochowany na cmentarzu Rakowieckim.

Żonaty dwukrotnie. Pierwszy raz żonaty od 1923 z Marią Ireną Kantecką, a od 1940 r., z Marią Steczką. Miał z tego związku syna Zbigniewa Jana (ur. 1945 r.) i córkę Janinę po mężu Bugajską.

Odznaczenia m.in.:

Virtuti Militari IV klasy,
Virtuti Militari V klasy,
Krzyż Niepodległości /1932 r./,
Krzyż Walecznych (trzykrotnie),
Srebrny Krzyż Zasługi.




powrót.


© copyright 2005 - 2007, Radosław ""Butryk"" Butryński
Design by Scypion