Promocje:

Podpułkownik.: 1 stycznia 1935 r.
Major.: 15 sierpnia 1924 r.
Kapitan.: 1 czerwca 1919 r.

Kapitan armii rosyjskiej.: 10 czerwca 1918 r.
Porucznik armii rosyjskiej.: 1 luty 1917 r.
Podporucznik armii rosyjskiej.: 1 października 1915 r.
Chorąży armii rosyjskiej.: 1 luty 1915 r.

Funkcje:

Wcielony do armii rosyjskiej.: 1 listopada 1913 r.
Słuchacz Oficerskiej Szkoły Konstantynowskiej (Kijów).: 1 września 1914 - 1 luty 1915 r.
Służba w 109 Pułku Piechoty armii rosyjskiej.: ?? - ??
Służba w 59 Pułku Piechoty armii rosyjskiej.: ?? - ??
Służba w 693 Pułku Piechoty armii rosyjskiej.: ?? - ??
Służba w 266 Pułku Piechoty armii rosyjskiej.: ?? - ??
Oficer w 2 Pułku Piechoty Rez., I Korpus Polski.: 1 listopada 1917 - czerwiec 1918 r.
Wstąpił w szeregi Wojska Polskiego.: listopad 1918 r.
Służba w Komendzie Powiatu Biłgoraj.: listopad 1918 (?) - 22 stycznia 1918 r.
Służba w 28 i 29 Pułku Piechoty.: styczeń (?) 1919 - 24 luty 1921 r.
Dowódca kompanii w II Batalionie 28 Pułku Piechoty.: ?? - ??
Dowódca II Batalionu 28 Pułku Piechoty.: 7 czerwca - 5 sierpnia 1919 r.
Dowódca I Batalionu 29 Pułku Strzelców Kaniowskich.: 24 czerwca 1920 - 16 stycznia 1921 r.
P. o. dowódcy 28 Pułku Strzelców Kaniowskich.: 15 - 20 sierpnia 1920 r.
Dowódca batalionu w 30 Pułku Piechoty (Warszawa).: ?? - ??
Kwatermistrz 30 Pułku Piechoty.: ?? - styczeń 1927 r.
Kwatermistrz 37 Pułku Piechoty (Kutno).: 13 stycznia 1927 - 26 luty 1931 r.
Dowódca Batalionu KOP "Snów" (Nowogródczyzna).: 26 luty 1931 - 1 czerwca 1933 r.
Dowódca batalionu 74 Pułku Piechoty (Lubliniec).: 1 czerwca 1933 - ??
Dowódca 74 Pułku Piechoty (w zastępstwie).: 15 stycznia - 3 lipca 1935 r.
Zastępca dowódcy 60 Pułku Piechoty (Ostrów Wielkopolski).: lipiec 1935 - lato 1939 r.
Dowódca 2 Pułku Piechoty KOP "Wołożyn" (Żywiec).: ?? - wrzesień 1919 r.
Zaprzysiężony do Służby Zwycięstwu Polski.: 20 listopada 1939 r.
Komendant Okręgu Stanisławów ZWZ-AK.: 20 stycznia - 14 listopada 1942 r. (aresztowany).
Zastępca dowódcy 45 Pułku Piechoty Ludowego Wojska Polskiego.: 16 sierpnia 1945 - ??
P. o. dowódcy 45 Pułku Piechoty, 14 DP LWP.: 15 listopada 1945 - 7 luty 1946 r.
Przeniesiony w stan spoczynku.: 28 luty 1950 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Marcina i Marii z domu Bartnickiej. Uczęszczał do Państwowego Gimnazjum w Chełmie, gdzie uczestniczył w strajku szkolnym w 1905 r., w wyniku czego został aresztowany, a następnie zwolniony. w latach 1906 – 1912 działał w związkach młodzieży niepodległościowej, a po ukończeniu gimnazjum w roku 1912 studiował w Wyższej Szkole Handlowej w Warszawie.
1 listopada 1913 r., został wcielony do armii rosyjskiej. W okresie od 1 września 1914 do 1 lutego 1915 r., był słuchaczem w Oficerskiej Szkole Wojskowej Konstantynowskiej w Kijowie. 1 lutego 1915 ., awansował do stopnia chorążego. Brał udział w I wojnie światowej walcząc w szeregach 109, 59, 693 i 266 pp, awansując na kolejne stopnie oficerskie: podporucznika - 1 października 1915 r., porucznika - 1 lutego 1917 r., i sztabskapitana - 10 czerwca 1918 r.
Od 1 listopada 1917 r., walczył w 2 Pułku Piechoty Rez., I Korpusu Polskiego m. in. pod Jelenią i Żłobinem. W czerwcu 1918 r., został zdemobilizowany jako oficer I Korpusu Polskiego.
Według danych z akt personalnych, w okresie od 7 do 20 października 1918 r., działał w komendzie rejonu Trawniki. W listopadzie 1918 r., wstąpił do Wojska Polskiego.

Do 22 stycznia 1919 r., służył w komendzie powiatu Biłgoraj, potem do 24 lutego 1921 w szeregach 28 pp., brał udział w walkach z Ukraińcami pod Perespą nad Stochodem, gdzie dowodził w stopniu porucznika kompanią w II baonie 28 pp. W czasie walk 29 marca 1919 r., został ranny.
Następnie od końca maja 1919 r., walczył z bolszewikami nad Styrem. Po śmierci kapitana Ksawerego Sutowskiego pod Połomną (7 czerwca 1919 r.), objął dowództwo nad II Batalionem 28 pp., którym dowodził do 5 sierpnia 1919 r. Następnie uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej 1919 - 1920.
1 czerwca 1919 r., został awansowany do stopnia kapitana służby stałej. Od 24 czerwca 1920 r., pełnił funkcję dowódcy I Batalionu 29 Pułku Strzelców Kaniowskich. W sierpniu 1920 r., walczył w rejonie Beniaminów-Mokre-Radzymin, w dniach 15 - 20 sierpnia 1920 r., był p. o. dowódcy 29 PSK.

Po zakończeniu działań wojennych, do 16 stycznia 1921 r., był dowódcą I Batalionu 29 PSK. Przeniesiony do 30 pp. w Warszawie na stanowisko dowódcy baonu. 15 sierpnia 1924 r.,został awansowany do stopnia majora służby stałej piechoty. W maju 1926 r., podczas przewrotu majowego dowodził oddziałem wydzielonym z 30 pp, który bronił mostu Kierbedzia. Następnie do stycznia 1927 r., był kwatermistrzem w 30 pp., a od 13 stycznia 1927 r., kwatermistrzem 37 pp. w Kutnie.
Z dniem 26 lutego 1931 r., przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza z przydziałem na stanowisko dowódcy Baonu KOP „Snów” na Nowogródczyźnie. Z dniem 1 czerwca 1933 r., został przeniesiony na stanowisko dowódcy baonu w 74 pp w Lublińcu.
1 stycznia 1935 r., został awansowany do stopnia podpułkownika służby stałej. W okresie od 15 stycznia do 3 lipca 1935 w zastępstwie dowódca 74 pp. Od lipca 1935 r., zastępca dowódcy 60 pp w Ostrowie Wielkopolskim. Latem 1939 r., przeniesiony organizowanej 1 Brygady Górskiej KOP „Żywiec” na stanowisko dowódcy 2 Pułku Piechoty KOP „Wołożyn” z siedzibą w Żywcu, na odcinku Jabłonków - Nowy Targ.

W Wojnie Obronnej 1939 r., dowódca 2 pp KOP. Po zaciętych walkach z wrogiem dowództwo 2 pp KOP zostało odcięte od 1 Brygady Górskiej w rejonie Wiśnicza. Po zakończeniu działań wojennych uniknął niewoli niemieckiej i przedostał się od Warszawy, gdzie od 20 listopada 1939 r., podjął działalność konspiracyjną w Służbie Zwycięstwu Polski. Następnie w 1940 r., działał na terenie Okręgu ZWZ Lublin.
Po masowych aresztowaniach w Lublinie wiosną 1941 r., unika aresztowania i powraca do Warszawy. Jesienią 1941 r., został skierowany przez KG ZWZ do Obszaru ZWZ-AK Lwów. Przewidywany na stanowisko komendanta Okręgu ZWZ/AK Lwów, ale kiedy w grudniu 1941 r., zgłosił się w Komendzie Obszaru Lwów ZWZ/AK został skierowany na stanowisko Komendanta Okręgu ZWZ/AK Stanisławów.
Funkcję tą pełnił od 20 stycznia 1942 r., aż do momentu aresztowania przez gestapo w dniu 14 listopada 1942 r., podczas "wsypy", która rozbiła siatkę okręgu. Więziony w obozie koncentracyjnym na Majdanku, potem w Gross – Rosen i Litomierzyce. W dniu 8 maja 1945 r., odzyskał wolność. Latem 1945 r., powrócił do Polski.

Od 16 sierpnia 1945 r., służył w LWP jako zastępca dowódcy 45 pp, w 14 DP. Następnie w okresie od 15 listopada 1945 do 7 lutego 1946 r., był p. o. dowódcy 45 pp.
W 1946 r., usunięty z wojska jako „politycznie niepewny”. Do 1949 pracował, ale z powodu ciężkiej choroby, zmuszony był z pracy zrezygnować i w bardzo ciężkich warunkach materialnych pozostawał na utrzymaniu żony.
28 lutego 1950 r., formalnie został przeniesiony w stan spoczynku. Mieszkał w Olsztynie, potem w Gdańsku, gdzie zmarł 4 lutego 1959 r. Pochowany 7 lutego na cmentarzu św.Franciszka w Gdańsku.

Żonaty był z Janiną Marią z Walickich.

Odznaczenia m.in.:

Virtuti Militari V klasy (1920 r.),
Krzyż Walecznych (1920 r.),
Srebrnym Krzyżem Zasługi (1924 r.),
Krzyż Oficerski Korony Rumuńskiej (1932 r.),
Krzyż Św. Stanisława 2 klasy (Rosja),
Krzyż Św. Stanisława 3 klasy (Rosja),
Krzyż Św. Anny 3 klasy (Rosja),
Krzyż Św. Anny 4 klasy (Rosja).