Promocje:

Porucznik.: 1 stycznia 1945 r.
Podporucznik.: 3 maja 1944 r.
Kapral podchorąży.: 1939 r.

Funkcje:

Służba wojskowa na Dywizyjnym Kursie Podchorążych Rezerwy Piechoty 15 DP, przy 61 Pułku Piechoty.: 1938 - 1939 r.
Kapral podchorąży w 62 Pułku Piechoty (Bydgoszcz).: wrzesień 1939 r.
Żołnierz w Grupie płk. Koca (Lubelszczyzna).: ?? - 30 września 1939 r.
Pracownik Okręgowej Delegatury Rządu Pomorze (Bydgoszcz).: 1941 r.
Zaprzysiężony do Armii Krajowej.: listopad 1942 r.
Komendant Garnizonu Bydgoszcz AK.: listopad 1942 - marzec 1944 r.
Komendant Inspektoratu Bydgoszcz AK.: marzec - maj 1944 r.
Komendant Podokręgu Północno-Zachodniego Okręgu Pomorze AK.: sierpień 1944 - 19 stycznia 1945 r.
Oficer organizacyjny Okręgu Pomorze ROAK/DSZ.: marzec 1945 - ??
Szef Wydziału Organizacyjnego Okręgu Morskiego Delegatury Sił Zbrojnych.: ?? - lipiec 1945 r.
Członek Komisji Likwidacyjnej VI Okręgu Morskiego DSZ.:

Opinie:

Notatki:

Syn Władysława (powstańca wielkopolskiego) i Jadwigi z domu Radke. Po ukończeniu szkoły powszechnej kształcił się w Gimnazjum Humanistycznym w Bydgoszczy, gdzie w 1938 r., zdał egzamin maturalny. W latach 1937-1938 był szefem młodzieżowej grupy „Zakon Krzyża i Miecza”. W okresie od 1938 do 1939 r., odbył służbę wojskową na Dywizyjnym Kursie Podchorążych Rezerwy Piechoty 15 DP przy 61 pp. w Bydgoszczy.
Przeniesiony do rezerwy w stopniu kaprala podchorążego z przydziałem mobilizacyjnym do 62 pp. w Bydgoszczy. W Wojnie Obronnej 1939 r., walczył w szeregach 62 pp. Wraz ze swoim pułkiem przeszedł szlak bojowy od Bydgoszczy przez Toruń, do walk nad Bzurą (14 - 17 IX 1939 r.). Potem znalazł się na Lubelszczyźnie. Uczestniczył w walkach w rejonie Lublina, Janowa Lubelskiego i Chełma. W dniu 20 września 1939 r., uczestniczył w bojach z przednią strażą wojsk sowieckich. Do 30 września walczył w grupie płk Koca. Uniknął niewoli niemieckiej i powrócił do Bydgoszczy, gdzie ukrywał się przez jakiś czas.

Aresztowany przez gestapo, wkrótce jednak zwolniony. Przebywał w tym okresie czasu w rejonie Janowca Wielkopolskiego, gdzie pracował w gospodarstwie rolnym swego wuja. W 1940 r., rozpoczął działalność w miejscowej konspiracji. W 1941 r., wyjechał do Bydgoszczy. Podjął działalność konspiracyjną w Okręgowej Delegaturze Rządu na Pomorze. W grudniu 1942 r., został zaprzysiężony do AK przez por. Zygmunta Szatkowskiego (komendanta Inspektoratu AK Bydgoszcz).
W listopadzie 1942 r., otrzymał awans na komendanta Garnizonu (obwodu) Bydgoszcz AK. Prowadził aktywną i dynamiczną działalność konspiracyjną. Rozbudował siatkę konspiracyjną na podległym terenie. W marcu 1944 r., po aresztowaniu przez gestapo por. Szatkowskiego objął funkcję komendanta Inspektoratu AK Bydgoszcz. Funkcję tą pełnił do maja 1944 r.

3 maja 1944 r., został awansowany do stopnia podporucznika. Zagrożony dekonspiracją i aresztowaniem przez gestapo został wyznaczony na stanowisko komendanta Inspektoratu AK Włocławek. Funkcji tej jednak nie objął. Przebywał w oddziale partyzanckim „Jedliny 102”. Mianowany komendantem Podokręgu Północno-Zachodniego krypt. „Jary”. Funkcję tą pełnił do formalnego rozwiązania Armii Krajowej, w dniu 19 stycznia 1945 r. 1 stycznia 1945 r., został awansowany do stopnia porucznika. Po wspomnianym rozwiązaniu AK pozostał w konspiracji. Od marca 1945 r., był oficerem organizacyjny Okręgu ROAK/DSZ Pomorze. Następnie do 1 lipca 1945 r., szefem Wydziału Organizacyjnego Okręgu Morskiego DSZ w Gdańsku.

Poszukiwany przez WUBP w Gdańsku. 1 września 1945 r., aresztowany przez funkcjonariuszy WUBP Gdańsk w Sopocie. Udało mu się wyskoczyć przez okno z umywalni aresztu śledczego i ostrzec innych żołnierzy konspiracji. Wiosną 1946 r., ujawnił się w WUBP Gdańsk i uczestniczył w pracach tzw. Komisji Likwidacyjnej 6 Okręgu Morskiego AK/DSZ. Udało mu się obronić przed represjami i zsyłką na Wschód, część ze swoich współtowarzyszy.
Podczas procesu J. Pałubickiego i innych przed WSR Gdańsk, w dniach 3 - 7 czerwca 1946 r., wystąpił z wolnej stopy jako świadek obrony. Potem dwukrotnie aresztowany i zwalniany. Szykanowany i inwigilowany przez UB, w końcu 1946 r., wyjechał z rodziną do Poznania, gdzie zamieszkał na stałe. W 1951 r., ukończył studia ekonomiczne w WSE w Poznaniu. Do 1978 r., pracował w charakterze ekonomisty, następnie przeszedł na emeryturę. Zmarł w Poznaniu 16 września 1990 r., został pochowany na cmentarzu Junikowo w Poznaniu.

Żonaty z Jadwigą z domu Letke (1920 - 1992).

Odznaczenia m.in.:

Virtuti Militari V klasy (1944 r., zweryfikowanym w 1991 r.),
Krzyż Walecznych,
Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami,
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1990 r.).