
SZMECHTA, Paweł
Porucznik rezerwy.

Pseudonimy: „Hutnik”, „Jankow”.
Urodzony: 16 lutego 1900 r., w Nowej Wsi Królewskiej na Opolszczyźnie.
Zmarł: 17 lipca 1942 r., w Berlinie.
Promocje:
Porucznik.:
Podporucznik.:
Funkcje:
Powstaniec Śląski.: 1921 r.
Oficer dywersyjny grupy Wawelberga.: ?? - ??
Zastępca Dowódcy/Komendanta Okręgu Śląsk SZP/ZWZ.: styczeń (?) - sierpień 1940 r.
Szef sztabu Komendy Okręgu ZWZ.: styczeń (?) - sierpień 1940 r.
P.o. Komendant Okręgu Śląsk ZWZ.: wrzesień - 12 grudnia 1940 r. (aresztowany).
Opinie:
Notatki:
Uczęszczał do gimnazjum. Brał aktywny udział w Powstaniach Śląskich. W III Powstaniu zasłynął jako oficer dywersyjny grupy Wawelberga. Sporządzał szkice mostów pod Szczepanowicami, Krapkowicami, Ozimkiem, Popielowem i Czarnowąsami, wysadzonych w przededniu wybuchu III powstania, w 1921 r.
Po zakończeniu powstania musiał uciekać z Opolszczyzny. Ukończył wyższe studia uzyskując dyplom inżyniera budownictwa. Pracował jako budowniczy w Katowicach. W okresie okupacji niemieckiej czynny w konspiracji SZP/ZWZ.
Bliski współpracownik porucznika rezerwy Józefa Korola, pierwszego pierwszego Dowódcy/Komendanta Okręgu Śląskiego SZP/ZWZ, którego znał z okresu Powstań Śląskich. Do sierpnia 1940 r., pełnił funkcje Szefa Sztabu Komendy Okręgu oraz zastępcy Korola. Po jego śmierci, w dniu 27 sierpnia 1940 r., objął komendę nad Okręgiem.
12 grudnia 1940 r., został aresztowany przez gestapo i uwięziony. Przeszedł ciężkie śledztwo z zastosowaniem tortur. Rozprawa przed najwyższą instancją sądową Trzeciej Rzeszy – Volksgerichtshof w Berlinie odbyła się w dniach 5 - 7 marca 1942 r. Skazany na karę śmierci, pod zarzutem zdrady stanu. Zamordowany przez ścięcie w dniu 17 lipca 1942 r.
Odznaczenia m.in.:
|