SZRAMKA-GLISZCZYŃSKI, Konrad Jan
Podpułkownik służby stałej piechoty.

Pseudonimy: „Rówieniec”, „Zawisza” vel Glinka.
Urodzony: 22 listopada 1896 r.
Zmarł: we wrześniu 1942 r., w KL Dachau.
Promocje:
Podpułkownik.: 1 stycznia 1937 r.
Major.: 15 sierpnia 1924 r.
Kapitan.: 1921 r., ze starszeństwem od czerwca 1919 r.
Porucznik.: 191/1920 (?)
Podporucznik.: listopad 1918 r. (?)
Funkcje:
Dowódca kompanii w 80 Pułku Piechoty (Słonim).: ?? - ??
P.o. dowódcy batalionu w 80 Pułku Piechoty.: 1922 r.
Dowódca I Batalionu 80 Pułku Piechoty.: ?? - 1925 r.
Dowódca II Batalionu 80 Pułku Piechoty.: 1925 - ??
Oficer w dyspozycji DOK I w Warszawie.: 1928 r.
Komendant Placu w Chełmnie.: ?? - ??
Zastępca dowódcy 32 Pułku Piechoty (Modlin).: ?? - wrzesień 1939 r.
Zaprzysiężony w szeregi Służby Zwycięstwu Polski.: jesień 1939 r.
Komendant Obwodu Warszawa-Praga Okręgu Warszawa-Miasto ZWZ.: listopad/grudzień 1939 - kwiecień 1942 r.
Komendant Okręgu Poznań AK.: kwiecień 1942 r.
Opinie:
Notatki:
Walczył na frontach I Wojny Światowej. W listopadzie 1918 r., otrzymał awans na podporucznika służby stałej piechoty Wojska Polskiego. Podczas wojny polsko-bolszewickiej 1919 - 1920 dowodził, już w stopniu porucznika, kompanią. Po wojnie, w roku 1921 został zweryfikowany przez Ministerstwo Spraw Wojskowych w stopniu kapitana służby stałej piechoty , ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 r. W tym czasie służył w 80 pp. w Słonimiu, gdzie dowodził kompanią, potem w roku 1922 był p. o. dowódcy batalionu. 15 sierpnia 1924 r., został awansowany do stopnia majora służby stałej.
Dowodził w tym czasie I Batalionem 80 pp., a w 1925 r., był dowódcą II Batalionu 80 pp. W 1928 r., został przekazany do dyspozycji DOK I. Potem był Komendantem Placu w Chełmie. 1 stycznia 1937 r., został awansowany do stopnia podpułkownika służby stałej piechoty. Przeniesiony do 32 pp. w Modlinie, gdzie objął funkcję zastępcy dowódcy pułku. W Wojnie Obronnej 1939 r., był zastępcą dowódcy 32 pp, w składzie 8 DP.
Brał udział w walce z wrogiem w rejonie Ciechanowa, potem walczył w obronie Modlina. Od jesieni 1939 r, działał w konspiracji SZP/ZWZ. Organizator, a od listopada/grudnia 1939 r., Komendant Obwodu Warszawa-Praga SZP/ZWZ, którym dowodził do kwietnia 1942 r.
W kwietniu 1942 r., został mianowany przez Komendanta Głównego AK na stanowisko Komendanta Okręgu Poznań AK. Podczas przekraczania granicy Generalnej Guberni z tzw. "Krajem Warty", w końcu kwietnia 1942 r., został aresztowany na punkcie przerzutowym, na terenie Inspektoratu Piotrkowskiego AK. Początkowo był więziony w Tuszynie, skąd go przewieziono do siedziby gestapo w Łodzi, gdzie przeszedł bestialskie śledztwo. Próby jego wykupienia nie powiodły się. Wywieziony do obozu koncentracyjnego w Dachau i tam, we wrześniu 1942 r., zamordowany.
Odznaczenia m.in.:
Virtuti Militari V klasy,
Krzyż Walecznych (czterokrotnie),
Medal 10-lecia Odzyskania Niepodległości.
|