Promocje:

Kapitan.: 19 marca 1939 r.
Porucznik.: 1 stycznia 1934 r.
Podporucznik.: 15 sierpnia 1930 r.

Funkcje:

Kurs unitarny w Szkole Podchorążych Piechoty w Różanie.; 1 września 1927 - 30 czerwca 1928 r.
Służba w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowii Mazowieckiej-Komorowie.: 1928 - 1930 r.
Dowódca plutonu w Kompanii CKM 79 Pułku Piechoty (Słonim).: 15 sierpnia 1930 - 1933 r.
Dowódca plutonu w 3 Batalionie Strzelców w Rembertowie.: 1933 - grudzień 1934 r.
Dowódca kompanii w 48 Pułku Piechoty (Stanisławów).: grudzień 1934 - ??
Dowódca 7 Kompanii III Batalionu 48 Pułku Piechoty.: 1938 - 1939 r.
Dowódca 3 Kompanii CKM w III Batalionie 48 Pułku Piechoty, 11 Dywizja Piechoty.: ?? - wrzesień 1939 r.
Zaprzysiężony w szeregi Związku Walki Zbrojnej.: styczeń 1942 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego Wschodni (Brody), Okręg Lwów AK.: czerwiec 1942 - kwiecień 1943 r.
Komendant Dzielnicy Śródmieście Inspektorat Rejonowy Lwów-Miasto.: lipiec 1943 - 31 lipca 1944 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Ignacego i Wincentyny z domu Sienkiewicz. Mieszkał z rodzicami w Rosji, skąd w roku 1918 przyjechał do Wilna. W 1922 ukończył szkołę powszechną w Wilnie, a w latach 1922-1927 kształcił się w Seminarium Nauczycielskim w Wilnie.
Po zdaniu matury (1927 r.) wstąpił do Szkoły Podchorążych Piechoty w Różanie, gdzie w okresie od 1 września 1927 do 30 czerwca 1928 r., odbył przeszkolenie na kursie unitarnym. Następnie w latach 1928-1930 pobierał naukę w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej-Komorowie.
15 sierpnia 1930 r., otrzymał promocję do stopnia podporucznika służby stałej piechoty z przydziałem do 79 pp. w Słonimiu na stanowisko dowódcy plutonu w kompanii CKM.

W 1933 r., został przeniesiony do 3 Batalionu Strzelców w Rembertowie na stanowisko dowódcy plutonu CKM. 1 stycznia 1934 r., otrzymał promocję do stopnia porucznika służby stałej piechoty. W grudniu 1934 r., został przeniesiony do 48 pp. w Stanisławowie, gdzie dowodził kompanią.
19 marca 1939 r., został awansowany do stopnia kapitana służby stałej piechoty. W latach 1938-1939 dowodził 7 Kompanią III Batalionu 48 pp. Brał udział w Wojnie Obronnej 1939 r., pełniąc funkcję dowódcy 3 Kompanii CKM III Batalionu 48 pp., walczącego w składzie 11 DP.
Walczył z wrogiem pod Krzywczą, Leluchowem oraz w obronie Lwowa. Po kapitulacji Lwowa uniknął niewoli sowieckiej. Ukrywał się w Stanisławowie, do którego przybył w przebraniu ze Lwowa.

Od stycznia 1942 r., był czynny w konspiracji ZWZ/AK. W okresie od czerwca 1942 do kwietnia 1943 r. pełnił funkcję Komendanta Inspektoratu Rejonowego „Wschodniego” Brody w Okręgu Lwów AK. Po likwidacji struktur inspektoratu w okresie od lipca 1943 do lipca 1944 r., pełnił funkcję Komendanta Dzielnicy Śródmieście w Inspektoracie Rejonowym Lwów-Miasto.
Podczas akcji „Burza” dowodził siłami podległej mu dzielnicy. W dniu 31 lipca 1944 r., został aresztowany przez sowiecki kontrwywiad. 6 września 1944 r., został wywieziony do więzienia NKWD w Charkowie.

Od 4 stycznia 1946 r., przebywał w obozie 178 w Diagilewie, skąd został przywieziony ponownie do Charkowa. 6 lipca 1947 r., został odesłany do obozu nr 158 w Czerepowcu, następnie do obozu nr 150 w Griazowcu, w którym przebywał do 21 lipca 1947 r.
Od 2 października 1947 r., był więziony w obozie nr 437 w Bogorodskoje, skąd już 5 października został odesłany do obozu przejściowego nr 284 w Brześciu nad Bugiem.
Repatriowany przez obóz PUR w Białej Podlaskiej w dniu 12 kwietnia 1948 r. Początkowo przebywał w Krakowie, a w czerwcu 1948 r., zamieszkał na stałe we Wrocławiu. Pracował zawodowo w Oddziale PKS Wrocław jako referent zaopatrzenia, potem dyspozytor, kontroler dochodów i kierownik działu.

Zmarł w lipcu 1968 r., we Wrocławiu. Pochowany na cmentarzu przy ul. Bujwida. Żonaty z Janiną z domu Grygorowicz.

Odznaczenia m.in.: