Promocje:

Kapitan.: 1 czerwca 1945 r.
Porucznik.: 1 stycznia 1945 r.
Podporucznik.:

Funkcje:

Służba na Dywizyjnym Kursie Podchorążych Piechoty.: lata trzydzieste.
Działach Polskiej Partii Socjalistycznej.: ?? - ??
Komendant Milicji PPS w Zagłębiu Dąbrowskim.: ?? - ??
Zastępca szefa Komendy Koordynującej Okręgu Zagłębie Dąbrowskie PPS.: ?? - ??
Dowódca Oddziału Partyzanckiego (Batalionu) "Surowiec".: ?? - ??
Komendant Inspektoratu Rejonowego Sosnowiec AK.: grudzień 1943 - styczeń 1945 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego Sosnowiec "Nie"/DSZ.: styczeń - wrzesień 1945 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Teofila i Lucjany Wiktorii. Szkołę powszechną, a następnie gimnazjum ukończył w rodzinnym Sosnowcu, uzyskując w 1928 r., świadectwo dojrzałości. W latach trzydziestych odbył służbę wojskową na Dywizyjnym Kursie Podchorążych Rezerwy Piechoty. Do rezerwy przeniesiony w stopniu tytularnego plutonowego podchorążego rezerwy piechoty.
Przed wojną był zaangażowany w działalność polityczną w Polskiej Partii Socjalistycznej. Podczas niemieckiej okupacji w listopadzie 1939 r., współpracował z Aleksym Bieniem w tworzeniu organizacji partyjnej PPS, w której pełnił funkcję Komendanta Milicji PPS w Zagłębiu Dąbrowskim. Był także zastępcą szefa Komendy Koordynującej Okręgu Zagłębie PPS.

Organizator komend powiatowych Milicji PPS w Sosnowcu, Będzinie, Zawierciu oraz w Olkuszu. Organizował także plutony w dzielnicach Sosnowca. Był w tym czasie jednym z najbardziej aktywnych działaczy konspiracji PPS na tym terenie. Działał także na rzecz pomocy ludności żydowskiej.
W 1943 r., był uczestnikiem rozmów pomiędzy Gwardią Ludową PPS a Armią Krajową, które ostatecznie doprowadziły do scalenia tych organizacji. Był inicjatorem utworzenia oddziału dywersyjno-partyzanckiego GL PPS „Surowiec”.
Oddział ten rozpoczął swą działalność 21 sierpnia 1943 r. W jego skład weszli członkowie organizacji, którzy zostali zdekonspirowani i zagrożeni aresztowaniem przez gestapo. Po śmierci majora Cezarego Uthkego, oddział "Surowiec" podlegał bezpośrednio jemu.

Po scaleniu z AK oddział działał w na terenie Inspektoratu Sosnowiec. W grudniu 1943 r., został mianowany Komendantem Inspektoratu Rejonowego Sosnowiec AK. Na trudnym terenie, jakim był Sosnowiec działał bardzo aktywnie. 1 stycznia 1945 r., został awansowany do stopnia porucznika rezerwy piechoty. Po rozwiązaniu Armii Krajowej (styczeń 1945 r.) pozostał w konspiracji poakowskiej, w Organizacji "NIE", a następnie w Delegaturze Sił Zbrojnych.
Inspektoratem NIE/DSZ kierował do września 1945 r. Na rozkaz Komendanta Okręgu płk Zygmunta Janke „Waltera” ujawnił się wraz z inspektoratem w dniu 24 września 1945 r.

W październiku 1945 r., został aresztowany w Sosnowcu (gdzie mieszkał) przez funkcjonariuszy WUBP Katowice i osadzony w lochach tego urzędu. Podczas prowadzonych przesłuchań był torturowany. Zmarł w listopadzie 1945 r., w wyniku odniesionych obrażeń, które zadano mu w śledztwie. Pochowany na cmentarzu w Sosnowcu. Jego pogrzeb był swoistą manifestacją miejscowego społeczeństwa.
Rozkazem Delegata Sił zbrojnych na Kraj nr 319 z 1 czerwca 1945 r., został awansowany do stopnia kapitana rezerwy piechoty. Należał do grona najwybitniejszych żołnierzy konspiracji niepodległościowej w Zagłębiu Dąbrowskim.

Odznaczenia m.in.:

Krzyż Walecznych.
Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami (dwukrotnie).