Masa: ok. 950 kg
Długość: 3540 mm
Szerokość: 1580 mm
Wysokość: 1460 mm
Rozstaw osi: 2300 mm
Prześwit: 320 mm
Jednostka napędowa: 4-cylindrowy silnik gaźnikowy, chłodzony cieczą, pojemności 995 cm3, typu PZInż. 117 o mocy 24 KM przy 3600 obr./min
Prędkość maksymalna: na drodze 65 km/h
Zużycie paliwa: na drodze ok. 10-12 l/100 km

Ciągnik opracowany w 1936 roku z wykorzystaniem podzespołów samochodów osobowych Polski Fiat 508 (rama silnik) oraz Polski Fiat 518 (tylny most). Konstruktorem pojazdu był inż.. Mieczysław Skierczyński.
Przebudował on przede wszystkim ramę pojazdu dodając wsporniki dla bocznych kół swobodnie obracających się i poprawiających w ten sposób zdolności pokonywania grzbietów wzniesień lub nasypów. Zastosowanie reduktora, blokady mechanizmu różnicowego, innych przełożeń skrzyni biegów i terenowego bieżnika ogumienia również sprzyjały podniesieniu sprawności pojazdu poza drogami utwardzonymi. W razie unieruchomienia pozostawała możliwość wyciągnięcia pojazdu za pomocą bębnów z liną mocowanych do kół napędzanej osi tylnej.

Poza wersją ciągnika artyleryjskiego dla armaty przeciwpancernej 37 mm wz. 36 (zdolnej do transportu 5 artylerzystów i 80 sztuk amunicji) opracowano również inne wersje:
   - nośnik radiostacji polowej,
   - wóz sprzętowy baterii artylerii przeciwlotniczej,
   - transporter ciężkiego karabinu maszynowego 7,92 mm wz. 30.