Historia konstrukcji:
Armata automatyczna opracowana w szwedzkich zakładach Bofors. Na potrzeby marynarki wojennej używano wersji zaopatrzonej w wodne chłodzenie lufy pozwalające na większą intensywność prowadzenia ognia. Wersje dla wojsk lądowych używały luf chłodzonych powietrzem.

Opis konstrukcji:
W Polskiej marynarce Wojennej używano wersję na podwójnie sprzężonych podstawach morskich. W automatyce broni zastosowano zamek klinowy opadający pionowo. Lufa chłodzona wodą. Łoże działa zamocowane śrubą boczną na czopach, których wysokość od platformy wynosiła 1548 mm. Oporopowrotnik hydrauliczno-sprężynowy. Zasilanie od góry z pięcionabojowych łódek.

Zastosowanie:


Armaty tego typu znajdowały się na wyposażeniu zbudowanych w Wielkiej Brytanii kontrtorpedowcach ORP "Błyskawica" i ORP "Grom", zbudowanym we Francji stawiaczu min ORP "Gryf", oraz na zbudowanych w Holandii okrętach podwodnych ORP "Orzeł" i ORP "Sęp".
Armata w wersji lądowej stanowiła uzbrojenie kutra ORP "Nieuchwytny"

kliknij obraz aby go powiększyć

Źródła:
Zdzisław Waśko, Rafał Witkowski "Formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki okrętów i oddziałów
lądowych Marynarki Wojennej", z serii "Wojsko Polskie" przygotowanej przez Wojskowy Instytut Historyczny, wyd. MON,
Warszawa 1976
Józef Wiesław Dyskant "Polska Marynarka Wojenna w 1939 roku", wyd. AJ-Press, Gdańsk 2000
John Campbell "Naval weapons of World War Two", Naval Institute Press, 1985

Internet:
www.navweaps.com