Numer ISSN: 2082-7431
|
60 kôkei 3 Nen Shiki 8 cm Kôsha-Hô.
Kaliber: 76,2 mm
Masa lufy z zamkiem: 600 kg
Długość lufy z zamkiem: 3.203 mm, z czego część gwintowana 2.608 mm (L/60)
Kąty podniesienia: od -7 do +75°
Działo wprowadzone na uzbrojenie 24 kwietnia 1914 roku pod oznaczeniem 3 Nen Shiki 3 in, ale po przeprowadzonej w Japonii zmianie systemu
jednostek na metryczne 5 października 1917 roku nazwano je ostatecznie 3 Nen Shiki 8 cm. W 1922 roku powstała ulepszona wersja oznaczona
11 Nen Shiki 8 cm, a w 1928 roku ostatnia wersja oznaczona 88 Nen Shiki 8 cm.
Montowane na stanowiskach pojedynczych o masie 3.350 kg (wraz z lekką maską przeciwrozbryzgową o grubości 2 mm).
Prędkość ręcznego naprowadzania wynosiła około 10 °/s.
Amunicja scalona - pojemność komory nabojowej wynosiła 2,1 dm3. Szybkostrzelność do 20 strz./min.
Żywotność lufy wynosiła około 1.200-2.000 strzałów.
Amunicja:
Pocisk przeciwlotniczy 0 Gô Tsûjôdan 8 cm
Masa naboju: 9,25 kg
Masa pocisku: 5,99 kg
Masa materiału wybuchowego: 0,48 kg
Długość pocisku: 282 mm
Prędkość wylotowa: 685 m/s
Donośność pozioma: 10.800 m
Donośność pionowa: 8.000 m
Ponadto w 1943 roku opracowano specjalną amunicję tępogłowicową do zwalczania zanurzonych na głębokości peryskopowej okrętów podwodnych.
Była ona zdolna do przebicia 11,5 mm kadłuba okrętu znajdującego się na głębokości 8 metrów.
Pocisk miał zredukowaną prędkość wylotową do 250 m/s, masę 5,3 kg (w tym 0,67 kg materiału wybuchowego) i długość 285 mm. Minimalna odległość
prowadzenia ognia to 700 m - poniżej tej wartości pociski rykoszetowały od powierzchni wody.
W nocnych bojach była używana także amunicja oświetlająca.
|
|
| | | |