Jakob Grimminger
SS-Standartenführer
Nr SS - 135 (wstąpił w dn. 11.11.1925)
Nr NSDAP - 759 (wstąpił w 1922 r., oraz ponownie w 1925 r.)
Urodzony - 25.04.1892 r. w Augsburgu
Zmarł - 28.01.1969 r. w Monachium
Promocje:
25.02.1926 - SS-Mann
??.09.1926 - SS-Scharführer
??.03.1929 - SS-Truppführer
17.07.1931 - SS-Sturmführer
31.07.1933 - SS-Obersturmführer
09.11.1933 - SS-Sturmhauptführer
20.04.1935 - SS-Sturmbannführer
13.09.1936 - SS-Obersturmbannführer
20.04.1943 - SS-Standartenführer
Kariera:
Po ukończeniu szkoły wstąpił do armii i brał udział w I wojnie światowej
Po wojnie pracował jako stolarz
1922 wstępuje do NSDAP
14 - 15.10.1922 - uczestnik marszu na Coburg
08 - 09.11.1923 - uczestnik nieudanego puczu w Monachium - Gruppenführer w 10 SA Sturm
1925 - po reaktywacji NSDAP wstępuje do niej ponownie
11.11.1925 - wstępuje do SS
??.07.1926 - 08.05.1945 - Blutfahnenträger, nosił tzw. "Krwawy Sztandar" - Blutfahne
??.08.1932 - 1935 - oficer do zadań specjalnych w sztabie 1. SS-Standarte
1935 - 1936 - oficer w 1.SS-Standarte
1936 - 08.05.1945 - oficer w sztabie SS-Oberabschnitt "Süd"
Był radnym miejskim w Monachium ds. rozbudowy, pełnił też funkcję oficera do spraw weteranów w urzędzie miasta.
Zmarł w biedzie i całkowitym zapomnieniu.
Wbrew panującej powszechnie opinii, Grimminger, nie był pierwszym nosicielem Blutfahne.
Podczas nieudanego puczu w Monachium, sztandar niósł Heinrich Trambauer, był to sztandar 6. kompanii SA Regiment "München" Kiedy policja otworzyła
ogień, Trambauer padł na ziemię by uniknąć trafienia. Idący obok niego Andreas Bauriedl został śmiertelnie ranny i to on padł na sztandar,
plamiąc go krwią.
Po fiasku puczu sztandar został ukryty przez Karla Eggersa u Frau Erich. Hitler po wyjściu z Landsbergu, został poinformowany o tym fakcie.
Wykorzystał to podczas II Zjazdu NSDAP w Weimarze 04 - 05.07.1926, czyniąc ze sztandaru najwyższą świętość NSDAP. Pierwszym chorążym był
Trambauer, lecz powodu słabego zdrowia nie zawsze był w stanie wykonywać swoje obowiązki, dlatego też w lipcu tego roku, Berchtold mianował
Grimmingera jako drugiego chorążego. Na skutek pogorszenie się stanu zdrowia Trambauera, Grimminger został jedynym nosicielem Blutfahne.
Odznaczenia m. in.:
1914 EK II kl.
Turkischer Eiserner Halbmond (Turcja)
Ehrenkreuz des Weltkrieges 1914-1918 mit Schwertern
Goldenes Parteiabzeichen
Blutorden (nr. 714)
Coburger Abzeichen 1922
Medaille zur Erinnerung an den 13 März 1938
Medaille zur Erinnerung an den 1 Oktober 1938
Spange "Prager Burg"
KVK-II ohne Schwertern
Dienstauszeichnungen der NSDAP in Gold
SS-Dienstauszeichnungen 25 jahr.