Michael Wittmann
SS-Haupsturmführer der Reserve der Waffen-SS
Nr SS - 311 623
Nr NSDAP - 5 508 244 (wstąpił w dn. 01.03.1938 r.)
Urodzony - 22.04.1914 r. w Vogelthal
Zmarł - 08.08.1944 r., zginął podczas walki w rejonie Cintheaux
Promocje:
- SS-Unterscharführer
- SS-Scharführer
- SS-Oberscharführer
21.12.1942 - SS-Untersturmführer der Reserve der Waffen SS
30.01.1944 - SS-Obersturmführer d.R. Waffen SS
21.06.1944 - SS-Haupsturmführer d.R. Waffen SS
Kariera:
Michael Wittmann był jednym z najbardziej znanych niemieckich dowódców czołgu.
Wittman urodził się 22 kwietnia 1914 roku, w Vogelthal blisko Oberpfalz, w Palatynacie. Był synem miejscowego rolnika Johanna Wittmanna.
1 lutego 1934 roku został powołany do Reichsarbeitdienstu, (Niemiecki Korpus Pracy - RAD). Służba w nim trwała sześć miesięcy, do lipca.
30 października 1934 roku, wstąpił na ochotnika do armii, do 19 pułku piechoty. Szeregi wojska opuścił 30 września 1936 roku jako
Unteroffizier.
Wstępuje do Leibstandarte SS Adolf Hitler.
Pod koniec 1937 roku rozpoczął trening jako kierowca na Sd.Kfz.222. Następnie trenował na Sd.Kfz.232 i okazało się, że jest doskonałym kierowcą.
Wszedł w skład 17 kompanii (rozpoznanie)LSSAH.
Latem 1938 roku jednostka została zmniejszona do stanu plutonu. We wrześniu 1939 roku SS-Unterscharführer Michael Wittmann był dowódcą Sd.Kfz.232
jednostki rozpoznania i brał udział w kampanii polskiej.
W październiku 1939 roku Wittmann wszedł w skład 5.Panzerspähkompanie LSSAH, stacjonował on w Berlinie w koszarach Lichterfelde, był on rodzajem
szkoły.
W lutym 1940 roku Wittman został przydzielony do niedawno utworzonej SS Sturm Batterie (Sturmartillerie) LSSAH. Była ona uzbrojona w Sturmgeschutz
Ausf A. Jedną z przyczyn dla której został przeniesiony był fakt trzech lat służby i doświadczenia w prowadzeniu opancerzonych pojazdów.
W tym czasie Wittmann zaprzyjaźnił się szczególnie z Hannesem Philipsem, Helmutem Wendorff, Alferdem Güntherem i Güntherem i innymi członkami
jednostki.
W 1941 roku bierze udział w kampanii bałkańskiej (Jugosławia i Grecja), dowodząc plutonem Sturmgegeschutz IIIAusf As, (był on częścią SS Sturm
Batterie LSSAH). 11 czerwca 1941 roku, Wittmann wraz z innymi jednostkami LSSAH został przeniesiony na wschód w celu przygotowania się do udziału
w operacji Barbarossa.
22 czerwca 1941 roku rozpoczęła się wojna z Rosją. LSSAH miała rozkaz działania w południowej Rosji.
12 lipca 1941 roku Michael Wittman został odznaczony Krzyżem Żelaznym drugiej klasy za zniszczenie sowieckich czołgów. W późniejszych walkach
Wittmann został ranny lecz pozostał w swojej jednostce. Otrzymał wtedy Odznakę za rany.
8 września 1941 roku otrzymał Żelazny Krzyż pierwszej klasy. Bierze udział w walkach o Rostów, otrzymuje Panzer Assault Badge przyznaną mu za
zniszczenie samodzielnie sześciu sowieckich czołgów.
Do czerwca 1942 roku Wittman walczy w szeregach LSSAH w Rosji.
5 czerwca 1942 roku Wittmann został przyjęty do oficerskiej szkoły SS w Bad Tolz. 5 września 1942 roku Wittmann opuszcza szkołę w Bad Tolz jako
instruktor pancerny, (SS Panzerausbildungs und Ersatz Abteilung).
Jesienią 1942 roku 1.Zmotoryzowana Dywizja SS Leibstandarte Adolf Hitler zostaje przekształcona w 1.Dywizję Grenadierów Pancernych SS
Leibstandarte Adolf Hitler.
Dodatkowa 13.kompania została wyposażona w Pz.Kpfw.VI Tiger. LSSAH przeprowadza treningi na poligonach w Padeborn w Niemczech i Ploermel we Francji.
Pod koniec stycznia 1943 roku LSSAH zostaje przetransportowana na front wschodni.
Dowódcą 13.kompanii został SS-Haupsturmführer Heinz Kling. Wcześniej, bo 21 grudnia Michael Wittmann został awansowany na stopień
SS-Untersturmführera a 24 grudnia obejmuje dowództwo plutonu czołgów w 13.kompanii. Jego pluton jest uzbrojony w Panzer III Ausf L/M, jako jedyny
w kompanii Tygrysów. Zadaniem jego plutonu była ochrona zaplecza Tygrysów przed atakami wrogiej piechoty. Wczesną wiosną pluton Wittmanna został
wyposażony w Tygrysy.
5 lipca 1943 roku rozpoczynają się walki w Łuku Kurskim. W pierwszym dniu walk Wittmann zniszczył dwa działa przeciwpancerne i trzynaście T-34,
oraz wraz ze swoim plutonem ratuje z opresji pluton Helmuta Wendorffa.
7 i 8 lipca Wittman niszczy samodzielnie dwa T-34, dwa SU-122 i trzy T-60/70.
12 lipca niszczy kolejne osiem sowieckich czołgów, trzy działa przeciwpancerne i jedną baterię artylerii. Walki LSSAH na Łuku Kurskim kończy
17 lipca 1943 roku.
Od 29 lipca 1943 roku 13. kompania rozpoczęła przekształcanie się w SS Panzer Abteilung 101 wchodzący nadal w skład LSSAH.
Czołg Wittmanna S04 i jego załoga (od lewej do prawej):
SS-Untersturmführer Michael Wittmann, SS-Rottenführer Bobby Woll, SS-Panzerschütze Werner Irrgang, SS-Panzerschütze Sepp Rössner,
SS-Sturmann Eguen Schmidt.
Na lufie czołgu namalowane 88 pierścieni, zniszczone jednostki wroga.
W sierpniu 1943 roku LSSAH została przeniesiona do Włoch, które podpisały kapitulację, w celu odpoczynku i zademonstrowania potęgi Niemiec.
W październiku 1943 roku 1.Dywizja Grenadierów Pancernych SS LSSAH została przekształcona w 1.Dywizję Pancerną SS Leibstandarte SS Adolf Hitler.
W październiku 1943 roku rusza kolejna sowiecka ofensywa i LSSAH zostaje przeniesiona na front wschodni w rejon Kijowa. W tym miesiącu Wittmann
zmienia Tygrysa 1331 na Tygrysa S21 i pod jego komendę przechodzi Jürgen Brandt (z Tygrysa 1334 na Tygrysa S24). W październiku Wittmann w walkach
niszczy kolejne dwadzieścia T-34 i dwadzieścia trzy działa piechoty i przeciwpancerne. W grudniu w kolejnych walkach Wittmann niszczy następne
czołgi wroga.
Od lipca 1943 roku do początku stycznia 1944 roku zniszczył on 56 nieprzyjacielskich czołgów, włączając w to T-34 i Su-122.
8 i 9 stycznia dowodzony przez niego pluton zatrzymuje natarcie sowieckiej Brygady Pancernej. Wittmann niszczy w tych walkach dziesięć czołgów.
13 stycznia niszczy kolejne dziewiętnaście T-34 i trzy JS-122.
14 stycznia 1944 roku otrzymuje Krzyż Rycerski za bohaterstwo na polu walki. Na jego koncie jest już 88 czołgów.
30 stycznia 1944 roku Wittmann otrzymuje awans na stopień SS-Obersturmführera.
2 lutego 1944 roku Wittmann otrzymuje Liście Dębowe do posiadanego Krzyża Rycerskiego z rąk Führera w jego Kwaterze Głównej w Wolfsschanze.
W okresie od 29 lutego do 2 marca 1944 roku SS PzAbt 101 zostaje przeniesiona do Mons w Belgii. Podczas przenoszenia Wittmann otrzymał dowództwo
2. kompanii SS PzAbt 101 LSSAH.
Po odejściu z frontu wschodniego Wittmann z uznaniem wyrażał się o sowieckich broniach przeciwpancernych, uważając je za znacznie bardziej grożne
od sowieckich czołgów.
1 marca 1944 roku Michael Wittmann poślubia Hildegardę Burmester, jego świadkiem był działonowy Woll.
Wittmann stał się narodowym bohaterem i dzięki propagandzie był wszędzie widoczny. W kwietniu 1944 roku Wittmann odwiedził fabrykę Henschel und
Sohn w Kassel. Rozmawiał z jej pracownikami dziękujęc im za trud włożony produkcję Tygrysów.
W maju 1944 roku dołącza do swojej jednostki, która stacjonowała w rejonie Lisieux w Normandii.
(Woll (posiadacz Żelaznego Krzyża 1 i 2 Klasy, oraz Krzyża Rycerskiego) otrzymywał dowództwo Tygrysa i brał udział w walkach w Normandii, gdzie
został ranny (podczas ataku z powietrza), pozostawał w szpitalu aż do marca 1945 roku. Wrócił do służby czynnej i brał udział w końcowych walkach
na froncie zachodnim. Woll przeżywał wojnę, został elektrotechnikiem. Zmarł w 1996 roku.)
Dowódcą SS PzAbt 101 był Heinz von Westernhagen (Tygrys 007), dowódcą 1. kompanii byłSS-Haupsturmführer Mobius a 2. kompanii Wittmann.
6 czerwca 1944 roku (D-Day) Wittmann otrzymał nowego Tygrysa (z ostatniej serii produkcyjnej) o numerze taktycznym 205.
Od 6 do 12 czerwca LSSAH przemieszcza się do rejonu inwazji w Normandii. W trakcie przemarszu kompania Wittmanna zostaje zmniejszona do sześciu
czołgów, na skutek ataków z powietrza.
13 czerwca wraz ze swoją jednostką jest w rejonie Villers Bocage, na południe od Tilly sur Seulles, (rejon Caen). Wraz ze swoją kompanią niszczy
cały 4. County of London Yeomanry Regiment proruszający się na drodze nr 175 do Villers-Bocage, przy wzgórzu nr 213.
Posuwającą się na wschód szosą do Caen czołówkę brytyjskiej dywizji (7.DPanc)przechwyciły Tygrysy 101 batalionu SS LSSAH. Doszło tam do jednej z
ciekawszych akcjibojowych tej wojny.
SS-Obersturmführer Michael Wittmann, choć nie miał kontaktu z kompanią czołgów, którą dowodził, rozpoczął starcie wypadając swoim Tygrysem z lasu
rosnącego wzdłuż drogi i ostrzeliwując z armaty kalibru 88 mm uporządkowaną kolumnę Shermanów i Churchillów. Po trzydziestu minutach wzdłuż drogi
płonęło dwadzieścia jeden brytyjskich wozów bojowych.
Po tym niezwykłym sukcesie Wittmanna obdarzono przezwiskiem Panzerknacker (rozłupywacz czołgów albo dziadek do czołgów). Wittmann zaczekał aż
wrogie pojazdy zbliżą się na odległość 100 metrów i wtedy zniszczył pierwszy i ostatni pojazd w kolumnie, odcinając drogę ucieczki reszcie.
Teraz systematycznie zniszczył resztę pojazdów wroga. Jego działanie pozwoliło zatrzymać brytyjski atak na Villers Bocage.
25 czerwca 1944 roku Michael Wittmann otrzymuje z rąk Adolfa Hitlera Miecze do posiadanego Krzyża Rycerskiego z Liśćmi Dębowymi. Wniosek o nadanie
mu tego odznaczeniaosobiście podpisał Sepp Dietrich SS-Obergruppenführer und Panzergeneral der Waffen SS.
W tym samym czasie otrzymał awans na SS-Haupsturmführera. Miał też propozycję przejścia jako instruktor, aby szkolić swoich następców. Wittmann
odmówił i wrócił 6 lipca do Normandii na pole walki. Od lipca do sierpnia Wittmann walczył w rejonie Caen. Otrzymał też nowego Tygrysa nr 007.
Na początku sierpnia Wittmann wraz z SS PzAbt 101. zostajeprzeniesiony w rejon Cintheaux.
8 sierpnia 1944 roku rozpoczęły się walki w rejonie Cintheaux i była to już ostatnia bitwa Michaela Wittmanna.
O godzinie 12.55 (według relacjii SS-Hauptscharführera Höflingera z Tygrysa 213, który znajdował się na prawo z tyłu czołgu Wittmanna),
Tygrys Wittmanna został zniszczony w wyniku nalotu alianckiego. Wittmann i cała jego załoga zginęli w zniszczonym Tygrysie. Po walce szczątki
Wittmanna i jego załogi zostałypogrzebane obok zniszczonego Tygrysa.
Aż do 1983 roku , zniszczenie czołgu Wittmanna okryte było mgłą tajemnicy. Różne źródła podawały różne wersje.
Tygrys Wittmanna miał być zniszczony przez jednostki 1. DPanc (polską Maczka), 4. DPanc (kanadyjska) lub 33. BPanc (angielska).
We wspomnieniach żołnierza SS PzAbt 101 Tygrys Wittmanna został zniszczony przez bombę lub rakietę z samolotu.
Istnieją zdjęcia przedstawiające zniszczony czołg Wittmanna.
W 1945 roku Serge Varin znalazł czołg 007. Varin stwierdził że wieża czołgu została oderwana od kadłuba. Varin zbadał Tygrysa i stwierdził że brak
jakichkolwiek śladów uszkodzeń kadłuba. Jedynym uszkodzeniem była duża dziura z tyłu kadłuba blisko silnika.
Dokładne oględziny zniszczonego czołgu wykazały że to uszkodzenie pochodziło od pocisków z powietrza. Rakieta uderzyła Tygrysa w tył
(zrobiony z 25 mm pancerza), przeniknęła wloty powietrza i spowodowała wybuch w silniku, który z kolei zapalił zapas amunicji.
Drugi wybuch zabił natychmiast całą załogę i zdmuchnął wieżyczkę z kadłuba, wyrzucając ją w powietrze.
Tygrys Wittmanna został zniszczony przez rakietę wystrzeloną z Typhoona.
8 sierpnia 1944 roku rakiety wystrzelone z Typhoonów zniszczyły 135 niemieckich czołgów, a wśród nich Tygrysa 007.
W marcu 1983 roku podczas prac przy budowie drogi,odkryto nieoznakowany grób załogi Tygrysa 007. Udało się zidentyfikować resztki Wittmanna
dzięki uzębieniu oraz Heinricha Reimersa - kierowcy. Wittmann i jego załoga zostali ekshumowani i przeniesieni na Niemiecki Cmentarz Wojskowy
"La Cambe" w Normandii. Cmentarz jest położony przy państwowej drodze nr 13 (Rn 13) między Isigny sur Mer i Bayeux. Michael Wittmann jest
pochowany w kwadracie 47, rząd 3, grób 120.
8 sierpnia 1844 roku skład załogi czołgu 007 z 2. kompanii SS PzAbt 101 LSSAH był następujący:
SS-Sturmann Rudolf ¨ Rudi ¨ Hirschel radiooperator (ur. 03.01.1924)
SS-Unterscharführer Heinrich Reimers kierowca (ur. 11.05.1924)
SS-Unterscharführer Karl Wagner obserwator (ur. 31.05.1920)
SS-Sturmann Günther Weber ładowniczy (ur. 21.12.1924)
SS-Haupsturmführer Michael Wittmann dowódca (ur. 22.04.1914)
Michael Wittmann skończył karierę jako dowódca 2. kompanii SS PzAbt 101 (część 1.DPanc SS "LSSAH").
Jego przyjaciele wspominali Wittmanna jako spokojnego człowieka nawet podczas walki.
Mówiono o nim że posiadał 6 zmysł, gdyż wiedział gdzie i jak atakować nieprzyjaciela.Wittmann dowodził doskonałymi załogami, doskonale z nim
współpracujące i mające do niegopełne zaufanie. Był wysoko oceniany przez przełożonych i w pełni zasłużył na honorowe miejsce w poczcie
bohaterów II wojny światowej.
Ilość zniszczonych pojazdów:
- 141 czołgów
- 132 działa przeciwpancerne
Większość zwycięstw odniósł na froncie wschodnim
Odznaczenia m.in.:
1944.01.14 - Krzyż Rycerski (Ritterkreuz)
1944.01.30 - Liście Dębowe do Krzyża Rycerskiego (Eichenlaub), nr - 380
1944.06.22 - Miecze do Liści Dębowych do Krzyża Rycerskiego (Schwerter) nr - 71
1941.07.12 - EK II kl
1941.08.20 - Verwundetenabzeichen, 1939 in Schwarz
1941.09.08 - EK I kl
1941.11.21 - Panzerkampfabzeichen in Bronze
Ehrendegen des RF SS
Totenkopfring der SS.