Karl Friedrich Otto Wolff
SS-Obergruppenführer und General der Waffen-SS
Nr SS - 14 235 (wstąpił w dn. 07.101931)
Nr NSDAP - 695 131 (wstąpił w dn. 07.10.1931)
Urodzony - 13.05.1900 r. w Darmstadt
Zmarł - 17.07.1984 r. w Rosenheim
Promocje:
28.02.1932 - SS-Sturmfuhrer
30.01.1933 - SS-Sturmhauptführer
09.11.1933 - SS-Sturmbannführer
30.01.1934 - SS-Obersturmbnannführer
20.04.1934 - SS-Standartenführer
04.07.1934 - SS-Oberführer
09.11.1937 - SS-Brigadeführer
30.01.1939 - SS-Gruppenführer
03.05.1940 - Generalleutnant der Waffen-SS
30.01.1942 - SS-Obergruppenführer und General der Waffen-SS
Kariera:
??.04.1917 - zadaje wojenną maturę w Ludwig-Georgs-Gymnasium w Darmstadt
??.04.1917 - ??.11.1918 - podoficer i oficer w Grossherzoglich Hessischen Leibgarde-Inf.-Rgt. Nr. 115 (front zachodni)
??.12.1918 - ??.05.1920 - podporucznik w heskim Freikorps und Reichswehr-Schützen-Rgt. Nr. 35.
1920 - 1925 - urzędnik
1925 - 1933 - właściciel biura ogłoszeniowego w Monachium
07.10.1931 - wstępuje do NSADP i Allgemeine-SS. Szkolenie w szkole dowódców SA
??.01.1932 - ??.09.1932 - honorowy Führer SS-Sturm 2 / II.Sturmbann / 1.SS-Standarte
23.09.1932 - ??.03.1933 - adiudant II.Sturmbann / 1.SS-Standarte
??.03.1933 - etatowy SS-Führer
??.03.1933 - ??.05.1933 - adiudant generała Ritter von Eppa
??.03.1933 - 08.05.1945 - poseł do Reichstagu
od ??.05.1933 - adiutant Reichsfuhrera SS
??.07.1933 - osobisty adiutant Reichsfuhrera SS
??.11.1935 - 08.06.1939 - szef Naczelnej Adiutantury Reichsfuhrera SS
08.06.1939 - 08.05.1945 - szef Osobistego Sztabu Reichsführera SS, (gdy pełnił funkcję HöSSPF "Italien", zastępował go od lutego 1943 r.
SS-Standartenführer Paul Baumert)
??.02.1943 - Gubernator wojskowy w północnych Włoszech
??.02.1943 - 18.09.1943 - HSSPF Italien.
23.09.1943 - 08.05.1945 - HöSSPF "Italien" (obowiązki objął 18.09.1943)
26.07.1944 - jest pełnomocnikiem (Wehrmachtu) pomiędzy niemieckimi siłami zbrojnymi a rządem Mussoliniego w Salo
??.02.1945 - Wolff kontaktuje się z Allenem Dullesem (OSS) w Szwajcarii, prowadzi rozmowy na temat poddanie się sił niemieckich we Włoszech.
Zakonspirowane rozmowy są znane jako "Operation Sunrise"
02.05.1945 - wraz z generałem Vietinghoff-Scheelem, uzgadnia warunki kapitulacji ze stroną aliancką. Podczas tych negocjacji Wolff uzyskał
gwarancję że nie będzie sądzony za zbrodnie wojenne
05.05.1945 - podpisuje akt kapitulacji wszystkich sił niemieckich we Włoszech. Pozwoliło to na ewakuację tysięcy niemieckich żołnierzy do
Rzeszy
Odznaczenia m. in.:
1914 EK II
1914 EK I
Ehrenkreuz des Weltkrieges 1914-1918 mit Schwertern
29.10.1936 - Deutsches Olympia-Ehrenzeichen 1. kl
DRL Sportabzeichen in Silber
SA Sportabzeichen in Bronze
29.09.1937 - Commendatore dell'Ordine dei Santi Maurizio e. Lazzaro
29.09.1937 - Grande Ufficiale dell'Ordine della Corona d'Italia
Grande Ufficiale dell'Ordine dei Santi Maurizio e. Lazzaro
18.10.1938 - Cavaliere di Gran Croce dell'Ordine della Corona d'Italia
18.10.1938 - Königlichen Jugoslawische Orden des Sweti Sawa 1. kl
21.12.1938 - Medaille zur Erinnerung an den 13 März 1938
30.01.1939 - Goldenes Parteiabzeichen
04.05.1939 - Medaille zur Erinnerung an den 1 Oktober 1938
19.09.1939 - Spange "Prager Burg"
19.09.1939 - Medaille an der Heimkehr des Memellandes
28.05.1940 - Ehrenabzeichen des deutschen Volkspflege 1. kl
1939 Spange zum 1914 EK II
1939 Spange zum 1914 EK I
30.01.1941 - Dienstauszeichnungen d. NSDAP in Bronze
KVK II mit Schwertern
KVK I mit Schwertern
09.12.1944 - Deutsche Kreuz in Gold
SS Dienstauszeichnungen (12 lat)
Dienstauszeichnungen der NSDAP in Silber
Ehrendegen des RF SS
Totenkopfring der SS
Po wojnie:
Zeznawał jako świadek przed Trybunałem w Norymberdze.
Po procesie w Norymberdze, Wolff został skazany przez sąd niemiecki na cztery lata pracy przymusowej - spędził je w alianckim obozie dla
internowanych - zwolniony w 1949 roku.
W czasie procesu Eichmanna, opinia niemiecka zmusiła niemiecki wymiar sprawiedliwości do powtórnego zajęcia się sprawą Wolffa
18.01.1962 - aresztowany
06.07.1964 - oskarżenia z powodu współudziału w zbrodniach wojennych - za udział w deportacji 300 000 Żydów z getta w Warszawie do
Treblinki, za udział w deportacji Żydów włoskich do Auschwitz, oraz za masakrę partyzantów włoskich w Belarus
13.07.1964 - początek procesu
30.09.1964 -skazany przez sąd w Monachium na 15lat więzienia i 10 lat pozbawienia praw publicznych
1971 - zwolniony