Rodowód jednostki:
Prima Brigata d`Assalto della Legione SS Italiana
1. Italienische Freiwilligen-Sturm-Brigade Milizia Armata
1. Sturmbrigade Italienische Freiwilligen-Legion
Waffen-Grenadier-Brigade der SS (italienische Nr.1)
29.Waffen-Grenadier-Division der SS (italienische Nr.1)

Dowódcy:
??.09.1944 - ??.09.1944 - SS-Brigadeführer Pietro Mannelli
??.09.1944 - ??.10.1944 - SS-Brigadeführer Peter Hansen
??.10.1944 - ??.11.1944 - SS-Brigadeführer Gustav Lombard
??.11.1944 - ??.??.1945 - SS-Standartenführer Constantin Heldmann
??.??.1945 - ??.04.1945 - SS-Oberführer Erwin Tzschoppe

Skład podstawowy.
SS-Füsilier Bataillon "Dębica"
Batalion Fizylierów SS "Dębica"
SS-Füsilier Bataillon "Vendetta"
Batalion Fizylierów SS "Vendetta"

Historia.
Po kapitulacji Włoch 8 września 1943 roku aresztowany został Mussolini, a partię faszystowską i jej przybudówki zdelegalizowana. Po odbiciu Duce przez niemieckich spadochroniarzy pod dowództwem SS-Sturmbannführera Otto Skorzennego, na północy Włoch powstała Włoska Republika Socjalna, za stolicą w Salo.
W państewku tym, zaczęły wkrótce powstawać formacje zbrojne złożone z przedostających się na północ fanatycznych faszystów.
Jedną z nich, Legionem Włoskim, dowodził major Fortunato, wcześniej walczący we Włoskim Korpusie Ekspedycyjnym w Rosji. Była to jednostka w sile pułku, licząca 2.950 włoskich ochotników pod dowództwem 406-osobowej kadry niemieckiej.
Pod koniec 1943 roku w Müsingen w Schwarzwaldzie szkoliło się dalszych 15.000 Włochów, z których sformowano 1. Brygadę Szturmową Włoskiego Legionu SS [Prima Brigata d`Assalto della Legione SS Italiana] pod dowództwem SS-Brigadeführera Retera Hansena.

W styczniu 1944 roku jednostka powróciła do Włoch i walczyła z miejscową partyzantką. Następnie w maju brygadę skierowano pod Anzio do walki z Amerykanami. Wbrew obawom Niemców, których do takiego użycia jednostki zmusił brak sił, Włosi walczyli znakomicie.
We wrześniu Brygadę przemianowano na Brygadę Grenadierów SS [1. włoską], wynagradzając wierną służbę włączeniem do Waffen-SS na pełnych prawach. Po krótkim wypoczynku zdziesiątkowaną brygadę przesunięto do walki z partyzantami, w której wyróżniała się bezwzględnością i okrucieństwem w stosunku do schwytanych partyzantów.
9 marca 1945 roku brygadę przemianowano na 29. DGren SS [1. włoską], przekazując jej numer po rozwiązanej w stadium formowania dywizji rosyjskiej. Nowo utworzona dywizja nadal walczyła z partyzantką i nacierającymi z południa Amerykanami.
29 kwietnia 1945 roku poddał się im, po wyczerpaniu amunicji batalion "Dębica" [nazwa pochodzi od miejsca formowania i szkolenia w Generalnej Guberni], a drugi batalion dywizji, "Vendetta" walczył zaciekle jeszcze trzy tygodnie, poddając się partyzantom, którzy zmasakrowali jeńców.

Włosi z 29. DGren SS nosili mundury włoskie, europejskie lub tropikalne. Na kołnierzach nosili patki z wizerunkiem pęków rózg liktorskich z toporem, symbolu partii faszystowskiej [nazwa ta pochodzi właśnie od słowa "fascio" - "pęk"].

W legionie włoskim noszono także zmodernizowane godło narodowe na rękawie w postaci orła SS z głową zwróconą w lewo, a nie w prawo i trzymającego pęk rózg liktorskich w szponach.

Prócz orłów noszono także tarcze w kolorach flagi włoskiej [pionowe pasy zielono-biało-czerwone]. Dla Włochów produkowano specjalne kalkomanie na hełmy, z runami SS i flagą włoską, zamiast czerwonej tarczy ze swastyką na białym kole, jak dla reszty SS.
1. batalion 29. DGren SS nosił imię Benito Mussoliniego i specjale patki z okręgiem i trzema strzałami.