Historia konstrukcji:

Został opracowany w belgijskich zakładach Fabrique d’armes Emile et Léon Nagant w Liège. Jego konstruktorem jest Léon Nagant.
Model ten wykorzystuje amunicję, którą opracował H. Pieper. Został zgłoszony na rosyjski konkurs na broń boczną oficerów i po przeprowadzeniu prób poligonowych przyjęty na uzbrojenie rosyjskich sił zbrojnych carskim dekretem z 13 maja 1895 roku jako rewolwer 7,62-мм револьвер системы Нагана образца 1895 года.
W okresie walk o niepodległość wiele egzemplarzy trafiło na wyposażenie jednostek Wojska Polskiego. W czasach pokoju wycofano go szybko ze stanu jednostek pierwszoliniowych.

Pojawiło się natomiast zainteresowanie ze strony Policji Państwowej - podczas konferencji odbytej 8 lutego 1929 roku zgłoszono zapotrzebowanie na zaopatrzenie formacji w 30 tysięcy egzemplarzy broni krótkiej. Po uzgodnieniu szczegółów w styczniu 1930 roku nową broń przyjęto na uzbrojenie pod oznaczeniem Rewolwer Ng wz. 30.
Produkcję seryjną uruchomiono w Fabryce Broni w Radomiu, gdzie miedzy 1931 a 1935 rokiem wyprodukowano 7.166 egzemplarzy. Według innych źródeł pomiędzy 1937 a 1939 rokiem wyprodukowano dalsze 4.860 egzemplarzy.
Część z nich została użyta przez improwizowane oddziały wojskowe podczas walk we wrześniu 1939 roku. Wiele egzemplarzy zostało zdobytych przez siły zbrojne Niemiec. W niemieckim katalogu zagranicznego uzbrojenia model ten otrzymał oznaczenie Revolver 612 (p).

Dane techniczne:

Kaliber:	7,62 mm.
Amunicja:	7,62x38R Nagant.
Masa:	własna 0,75 kg.
Masa z amunicją:	0,84 kg.
Długość całkowita:	230 mm.
Długość lufy:	114 mm.
Długość linii celowniczej:	135 mm.
Wysokość:	140 mm.
Zasilanie:	bębenek na 7 naboi.
Szybkostrzelność::	praktyczna 14 strz./min.

Opis konstrukcji:

Rewolwer powtarzalny działa na zasadzie mechanicznego obrotu bębna z nabojami, unieruchamianego urządzeniem zapadkowym sterowanym mechanizmem spustowym. Lufa gwintowana, zaopatrzona w 4 prawoskrętne bruzdy o skoku 240 mm. Mechanizm spustowy z zewnętrznym kurkiem, z mechanizmem podwójnego działania (DA - Double Action). Ze względu na potrzebę przyłożenia dużej siły do spustu podczas samonapinania najczęściej odciągano jednak kurek kciukiem.
Przy przyjętym rozwiązaniu w czasie odwodzenia kurka bębenek był przesuwany do przodu za pomocą dopychacza powodując wsuniecie szyjki naboju do przewodu lufy. Przy strzale łuska ulegała rozdęciu uszczelniając przewód lufy i zapobiegając bocznemu wypływowi gazów.
Niestety nadmiernie rozdęte łuski powodowały czasem zakleszczenie lufy i zablokowanie dalszego funkcjonowania broni. Wymagało to użycia długiego pręta aby wbić łuskę głębiej i przywrócić możliwość obrotu bębenka.Okładziny rękojeści drewniane.

Rewolwer ma stały szkielet z wmontowanym na stałe bębenkiem blokowanym na osi (można odłączyć go od szkieletu po zwolnieniu blokady i wysunięciu osi).
Stempelek służący do rozładowywania pustych łusek jest umieszczony pod lufą na zawiasie - trzeba go ręcznie odchylić na prawą stronę i wypchnąć każdą łuskę osobno obracając kolejne komory bębenka. Puste łuski są wyrzucane do tyłu przez zamykane klapką okno, które było wykorzystywane również do załadowania do bębenka nowych naboi. Zastosowano celownik szczerbinkowy ze stałą nastawą na odległość 50 m, współpracujący z muszką umieszczoną nad wylotem lufy.
Produkcję amunicji 7,62x38R Nagant podjęły Państwowe Wytwórnie Uzbrojenia - Fabryka Amunicji (PUW-FA) w Skarżysku.